Taht
Taht; hükümdarların oturduğu, büyük ve gösterişli koltuk. Geniş manasıyla devletin başını ve yönetim merkezini simgeler. Monarkların yanı sıra, özellikle Hristiyanlıkta en yüksek kademelerdeki din adamları tarafından da kullanılır.[1] Türkçeye Farsça تخت (taht)[2] sözcüğünden geçmiştir.[3]
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Yunan mitolojisinde tanrıların tahtlarda oturdukları görülür. Tarihte özellikle Doğu medeniyetlerinde tahtların ihtişamı sembolize ettiği görülür.[1] Halen ayakta olan en eski taht, Knossos duvarlarına bitişik olarak MÖ 1800'lü yıllarda inşa edilen, Girit Uygarlığı'ndan kalma bir tahttır.[1] Bilinen en gösterişli taht, mücevherlerle bezeli ve gümüş basamaklarla çıkılan bir platform üzerinde bulunan ve Delhi hükümdarlarına ait olan Taht-ı Tavus'dur.[1]
Galeri
[değiştir | kaynağı değiştir]-
Napolyon'un tahtı -
Kral Chulalongkorn tahtında otururken
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d "Taht." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica Inc.
- ^ "taht." 14 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Google Translate. Erişim: 27 Kasım 2011.
- ^ "taht." 20 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 27 Kasım 2011.
