Tebliğ
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Mart 2016) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Tebliğ, kelime manasıyla “bildirme, duyurma, haber verme” manasına gelir. Terim dinî, felsefî ve spiritüalist literatürlerde az çok farklı anlamlarda kullanılmıştır.
Dinde tebliğ
[değiştir | kaynağı değiştir]"Be-leğa" fiilinden gelen bu terim, Peygamberler'in vazifeleriyle ilgili olarak, aldıklarını aktarma, bildirme, haber verme anlamında kullanılır. Çoğulu tebligattır, “bildirilenler” anlamında kullanılır. Peygamberler'in vazifesi yalnızca bildirmektir; kabul konusunda zorlamazlar; yani bildirdiklerini insanların kabul edip etmemeleri ve sonuçlar Allah'a bırakılır.
Spiritüalizmde tebliğ
[değiştir | kaynağı değiştir]Deneysel ruhçulukta tebliğ terimi yalnızca, “aşkın (müteal) irtibat”la alınmış çok değerli bilgiler içeren mesajları ifade etmek üzere kullanılır. Ruhçulara göre, tekâmül düzeyi çok yüksek varlıklardan,” ruhsal plan”lardan alınmamış, teşevvüşteki bedensiz varlıklardan alınmış bilgilere, felsefî-fikrî bir havaya bürünmüş olsalar da veya içinde gelecek hakkında sonradan doğrulanan kehanetler bulunsa da tebliğ denilemez.