Tek ip tekniği

Tırmanan dağcı ve emniyet ipini tutan yardımcı

Tek ip tekniği sağlamca asılı bir ipte yükselmede, sağlamca asılı bir iple inişlerde kullanılan bir tırmanma tekniğidir.

İpe ellerle ve ayaklarla tutunup boyunca ilerleme temellidir, tabi geliştirilmiş halinde ve ellerin ve ayakların istenilen hız ve kolaylığı sağlayamayacağı durumlarda ip sürtünme düğümleri veya jumar ile kavranır.

Tipik olarak şu durumlarda çok kullanılır:

• Liderli tırmanmada ekibin geri kalanının liderin yanına çıkmasında ve geri inişlerde,
• uzunca bir ipi atarak dal aşırtıp bir ucunu bir ağaca bağlayarak öbür ucundan yukarı ağaca tırmanmada ve inişinde,
• mağara keşfi (Speleoloji) faaliyetlerinde,
• arama kurtarmada,
• vs...

Güvenlik, olası düşmeleri mümkün olduğu kadar kısa tutma ve esnek ipler kullanarak şok azaltma temellidir. Bu, bir ucu tırmanıcının kemerine bağlı, hem ya tepede bir yere ya da yükseldikçe yeni noktalara asılı karabina gibi aletlerden geçirilen, hem de öbür ucu kontrollüce inerken fora, çıkarken suga eden bir yardımcı elinde olan bir emniyet ipi ile sağlanır.

Basit ve kilitsiz bir mekanik sugalama/forlama düzeneği

Düşme şok etkisinin ya da sadece tırmananın ağırlığının, yardımcının elinden emniyet ipini zorlayıp kurtaramaması için sürtünme arttırıcı, vücuda sarma veya mekanik kavrama yöntemleri kullanılır. Bu mekanik düzeneklerin en basitleri 8 seklinde çift metal halkadan sürtünüp dolanarak, örneğin ipin bir ters kazık bağı benzeri bir şekilde geçirilmesi ya da ipin yardımcının kemerine bağlı bir karabinanın içinden bir kenarında yarı açık tam kazık bağı ya da munter bağı oluşturarak geçirilmesidir.