Tenûh
Tenûh, Arap kabileleri birliğidir.
İlk olarak MS 2. yüzyılda Kuzey Arabistan ve Güney Suriye'de öne çıktılar. Hem Lahmî hem de Tenûh yazıtları Ürdün'deki Ümm el-Cimal'de ve Suriye'deki Namara'da bulunmuştur. Eski Tenûh kabile birliği büyük ölçüde büyük Ezd ve Huzaa kabilelerinin çeşitli kolları tarafından ele geçirildi. En ünlü hükümdarları Kraliçe Maviya döneminde ana üsleri Halep'teydi.[1] 8. ve 9. yüzyıllarda Tenûh'un kaleleri Kınnesrin ve Maarat al-Numan şehirleriydi.
Orta Çağ Süryani kaynaklarına göre Tanukoye (ܬܰܢܽܘܟܳܝ̈ܶܐ) olarak adlandırılan Tanuhler'den 5000 kişi, Abbasi halifesi Mehdi döneminde Müslümanlaştırıldı. 779 yılında Mehdi Halep'e geldi ve Halep'in civarında çadırlarda yaşayan Tanuk'lar, Arap atlarına binerek onu karşılamaya çıktılar. Mehdi'ye "Bunların hepsi Hristiyandır" denildiği için öfkelendi ve tamamını Müslüman olmaya mecbur etti.[2]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Ball, Warwick (2001), Rome in the East: The Transformation of an Empire, Routledge, 0-415-11376-8 p. 98-102
- ^ Abu'l-Farac Tarihi, Cilt I, Çev. Ömer Rıza Doğrul, 1987. Türk Tarih Kurumu. s. 204.
 | Orta Doğu ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
