The Good Place

The Good Place
The Good Place
Format	Televizyon dizisi
Tür	Komedi ; Fantezi
Geliştiren	Michael Schur
Başrol	Kristen Bell; William Jackson Harper; Jameela Jamil; D'Arcy Carden; Manny Jacinto; Ted Danson
Besteci	David Schwartz
Ülke	ABD
Dili	İngilizce
Sezon sayısı	4
Bölüm sayısı	53
Yapım
Yönetici yapımcı	Michael Schur; David Miner; Morgan Sackett; Drew Goddard
Yapımcı	David Hyman; Joe Mande; Megan Amram
Kurgucu	Colin Patton; Matthew Barbato; Eric Kissack
Gösterim süresi	22 dakika
Yapım şirketi	Fremulon; 3 Arts Entertainment; Universal Television
Dağıtımcı firma	Warner Bros. Television Distribution
Yayın bilgileri
Kanal	NBC
Yayın tarihi	19 Eylül 2016 - 30 Ocak 2020

The Good Place, NBC'de yayınlanan ABD fantastik komedi televizyon dizisi.^[1]

Konusu

Dizi, insanların öldükten sonra "İyi Yer"e veya "Kötü Yer"e gönderildiği bir ölüm-sonrası hayatı ele alıyor. Tüm insanlara, hayattaki davranışlarının ahlakî değerlendirmesine göre bir puan verilmekte ve yalnızca en yüksek puana sahip olanlar, Janet adlı yapay bir zeka tarafından yönetilen, her dileklerinin yerine getirilmesiyle sonsuz mutluluğun tadını çıkardıkları 'İyi Yer''e gönderilir. Yanlışlıkla buraya gönderilen ve burada kalmaya kararlı olan Eleanor Shellstrop (Kristen Bell), daha iyi bir insan olmaya çalışır.

Oyuncular

Kristen Bell - Eleanor Shellstrop
William Jackson Harper - Chidi Anagonye
Jameela Jamil - Tahani Al-Jamil
D'Arcy Carden - Janet
Manny Jacinto - Jason
Ted Danson - Michael

Önemli Karakterler

Kristen Anne Bell, kötü aileden gelen Eleanor'u canlandırıyor.
Ted Danson, mimar Michael rolünde, dizinin ters köşesini yaratıyor.
William Jackson Harper, kararsız etik profesörü Chidi'yi oynuyor.
Jameela Jamil, popüler Tahani Al-Jamil karakterini canlandırıyor.
Adam Scott, Kötü Yer'in mimarı Trevor rolünde.^[2]

Dizideki felsefi konular

'The Good Place', ahlak felsefesi profesörü Chidi Anagonye'nin karakteri sayesinde birçok farklı ahlak felsefesi ve etik teorisine değinir. Dizide John Locke, Tim Scanlon, Peter Singer ve Derek Parfit'e atıfta bulunuluyor ve "Jonathan Dancy'nin ahlaki tikelcilik teorisinden Aristotelesçi erdem etiğine, kantçı deontolojiye ve ahlaki nihilizme kadar her şeyi kapsıyor."^[3] UCLA felsefe profesörü Pamela Hieronymi ve Clemson felsefe profesörü Todd May dizinin danışmanlığını yapıyorlardı.^[4]^[5] Her ikisi de son bölümde küçük rollerde yer aldı.^[6]

The Good Place'in ana konusunda ilhamını Jean-Paul Sartre'ın Gizli Oturum (İngilizce: No Exit) oyunundaki "Cehennem başkalarıdır" deyiminden alır. Oyunda bir oda olarak temsil edilen Cehennem'de üç kişi sıkışıp kalırlar ve kendilerini oraya getiren günahları düşünürken birbirlerine psikolojik olarak işkence ederler.^[3] "Cehennem diğer insanlardır" kavramı, "Cehennem diğer insanlardır çünkü siz, bir anlamda sonsuza kadar onların içinde hapsolmuşsunuz ve onların sizi algılamasına tabîsiniz" ifadesini yansıtmak için sıklıkla yanlış anlaşılan bir felsefi deyimdir.^[7]^[8]

İkinci sezonun felsefesi en çok Aristoteles'inkiyle yakından ilişkilidir, dizinin yaratıcısı Michael Schur özellikle Aristoteles'in etik davranmaya yönelik "pratik yapmak mükemmelleştirir" tutumunu vurgulamaktadır. Chidi'nin anlaşılmaz 4.000 sayfalık etik incelemesi, "tüm etik teorilerin büyük bir birleşik teorisini önermeye" çalışan Parfitt'in 'On What Matters''ından esinlenmedir. Schur, uzunluğu nedeniyle kitabı ('On What Matters') okumayı bitiremedi.^[9] Schur'a göre Tim Scanlon'nun What We Owe to Each Other "tüm gösterinin omurgasını oluşturuyor".^[3] Kitap, sözleşmecilik (İngilizce: contractualism) fikrini öne sürer: Buradaki fikir, "ahlaki olarak hareket etmek, kimsenin makul bir şekilde reddedemeyeceği ilkelere uymaktır".^[3] Dizi ve karakterler arasındaki ilişkiler, dört ana insan ile kendi toplumlarını oluşturan sözleşmecilik üzerine bir soruşturma görevi görür; Michael ve Janet karakterleri, daha yüksek güçlerin kurallarına ve ilkelerine aykırı olsa bile, kimsenin makul olarak reddedemeyeceği şekillerde hareket etmeleri gereken kendi toplumlarını oluşturuyorlar. Dizinin sözleşmeci teoriden büyük ölçüde etkilenen kapsayıcı tezi şudur: "ahlakın amacı ... İyi Yer ve buna karşılık gelen Kötü Yer'in organizatörlerinin ayrıntılı puan sisteminde olduğu gibi iyilik puanlarını biriktirmek değildir. Ahlakın amacı, birbirimize karşı görevlerimizi yerine getirmektir."^[3]

Kaynakça

^ O'Connell, Michael (15 Haziran 2016). "NBC Sets Fall Premiere Dates, Gives 'Good Place' a Choice Preview Slot". The Hollywood Reporter. 26 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2017.
^ "Yapay zeka YouTube videolarını, makaleleri ve metinleri özetliyor — YaÖzet". yandex.com.tr. Erişim tarihi: 2025-10-17.
^ ^a ^b ^c ^d ^e Matthews, Dylan (26 Eylül 2019). "How The Good Place taught moral philosophy to its characters – and its creators". Vox (İngilizce). 6 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.
^ Wolf, Jessica (3 Ekim 2018). "How a UCLA philosophy professor helped construct 'The Good Place'". UCLA Newsroom (İngilizce). 31 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.
^ May, Todd (8 Ocak 2020). "Forkin' Philosophy: Clemson professor and 'The Good Place' consultant Todd May shares his big ideas". Greenville News (İngilizce). Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.
^ VanDerWerff, Emily Todd (31 Ocak 2020). "The Good Place was groundbreaking TV. Did its finale measure up?". Vox. 1 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.
^ Ambrosino, Brandon (17 Kasım 2014). "Hell is other people ... misquoting philosophers". Vox. 14 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.
^ Mellor, Louisa (4 Ağustos 2018). "The 1944 Existentialist Play That Inspired The Good Place". Den of Geek. 13 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.
^ Snierson, Dan (30 Ocak 2020). "The Good Bye: The Good Place creator Mike Schur looks back on four seasons of magic and morality". Entertainment Weekly. 31 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.

Dış bağlantılar

Resmî sitesi 2 Ağustos 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
IMDb'de The Good Place

[1] O'Connell, Michael (15 Haziran 2016). "NBC Sets Fall Premiere Dates, Gives 'Good Place' a Choice Preview Slot". The Hollywood Reporter. 26 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2017.

[2] "Yapay zeka YouTube videolarını, makaleleri ve metinleri özetliyor — YaÖzet". yandex.com.tr. Erişim tarihi: 2025-10-17.

[vox-3] Matthews, Dylan (26 Eylül 2019). "How The Good Place taught moral philosophy to its characters – and its creators". Vox (İngilizce). 6 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.

[4] Wolf, Jessica (3 Ekim 2018). "How a UCLA philosophy professor helped construct 'The Good Place'". UCLA Newsroom (İngilizce). 31 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.

[5] May, Todd (8 Ocak 2020). "Forkin' Philosophy: Clemson professor and 'The Good Place' consultant Todd May shares his big ideas". Greenville News (İngilizce). Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.

[6] VanDerWerff, Emily Todd (31 Ocak 2020). "The Good Place was groundbreaking TV. Did its finale measure up?". Vox. 1 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.

[7] Ambrosino, Brandon (17 Kasım 2014). "Hell is other people ... misquoting philosophers". Vox. 14 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.

[den_of_geek-8] Mellor, Louisa (4 Ağustos 2018). "The 1944 Existentialist Play That Inspired The Good Place". Den of Geek. 13 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.

[9] Snierson, Dan (30 Ocak 2020). "The Good Bye: The Good Place creator Mike Schur looks back on four seasons of magic and morality". Entertainment Weekly. 31 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]