Tsuur
Tsuur (Moğol), choor (Kırgız) veya chuur (Tuvan), İç Asya çobanları arasında yaygın olan, farklı uzunluklarda uçtan üflemeli bir flüttür.[1][2]
Sybyzgy (Kazak) ve kuray (Başkurt) ile benzerdir. Batı Moğolistan'da, çoğunlukla Altay Uriankhai halkı tarafından kullanılır, ancak Kazaklar ve Tuvalar gibi diğer etnik grupların onları çaldıkları veya çalmış oldukları biliniyor.
Tsuur'un sadece üç parmak deliği vardır. Üfleme tekniği, Klasik Fars müziğindeki Ney gibi dişleri, dili ve dudakları kullanır. Tsuur, tahtadaki herhangi bir sızıntıyı kapatmak için çalmadan önce genellikle suya batırılır.
Tsuur'da çalınan melodiler genellikle çobanların Altay'ın bozkırlarında veya dağ yamaçlarında duydukları su sesi, hayvan çığlıkları ve kuş cıvıltılarının taklitleridir. Melodilerden biri olan “Eev Nehri'nin akışı”, daha önce söylendiği gibi, khöömii sesinin efsanevi olarak geldiği nehirdir. Uriangkhai, Tsuur'u "Müziğin Babası" olarak adlandırdı. 18. yüzyılda Moğolistan'da üç delikli bir boru kullanılıyordu ve Kuzu'nun kemiklerini hayata döndürmek gibi büyülü özelliklere sahip olduğuna inanılıyordu. 14. yüzyılın Cangar destanında Tsuur'un sesinin kuğu gibi olduğu söylenir. Tsuur ile söylenen şarkı tarzı Khailakh olduğundan, bu referans dolaylı olarak khöömii'ye çok erken bir referans olabilir.
Geleneksel Moğol Tsuur müziği, 2009 yılında Acil Koruma Gerektiren Somut Olmayan Kültürel Miras Listesi'ne eklendi.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Chuluunbaatar, Otgonbayar (2013): The Cuur as Endangered Musical Instrument of the Urianxai Ethnic Group in the Mongolian Altai Mountains. In Gisa Jähnichen (ed.), Studia Instrumentorum Musicae Popularis (New Series) III, Münster: MV-Wissenschaft Verlag, 97-110. 7 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Pegg, Carole (15 Mart 2001). Mongolian Music, Dance, & Oral Narrative: Performing Diverse Identities. University of Washington Press. ISBN 9780295981123 – Google Books vasıtasıyla.