Utbe bin Rebîa
Utbe bin Rebîa[1] (Arapça: عتبة بن ربيعة) (ö. 624, Bedir), Kureyş'in ileri gelenlerinden bir pagan.
Küçük yaşta babasını kaybetti ve Harb bin Ümeyye tarafından büyütüldü. Mekke'de sözü dinlenen, cömert ve şiire ilgi duyan bir kişilikti.
Muhammed, Kur'an'ı tebliğ etmeye başlayınca açıktan karşı çıkanlardan birisiydi. Muhammed'in, atalarını ve putlarını kötülemekten vazgeçmesi için amcası Ebu Talip'le görüşen heyetin içindeydi. Utbe, peygambere karşı çıksa da davasından vazgeçirmek için yumuşak bir şekilde davrandı ve asla ona eziyet etmedi.[2] Kur'an'dan çok etkilendiği ve gizlice peygamberi Kur'an okurken dinlediği rivayet edilmiştir. Peygamberin öldürülmesine karar verilen Dâru'n-Nedve toplantısında da Müslümanlarla bir çatışmaya girilmemesi için uğraştı. Bedir Muharebesi'ne de gönülsüz olarak katılmış ve savaşa girilmemesi yönündeki bir fikri destekleyince Amr bin Hişam tarafından korkaklıkla suçlanmıştır.
Bedir'de, oğlu Velîd ve kardeşi Şeybe ile çarpışmaya çıktı. Ubeyde b. el-Haris ile dövüştü ve karşılıklı yaralandılar. Ali ve Hamza, Ubeyde'ye yardıma gelerek Utbe bin Rebîa'yı öldürdüler. Cesedi Bedir kuyularından birisine atılmıştır. Bu muharebede oğlu Ebu Huzeyfe Müslümanlar tarafındayken kızı Hind ise Mekke ordusunu cesaretlendirmek için şiirler okumuştur.
Abese suresinde bahsi geçen 'inanmayan' ve 'kendini büyük gören' kişinin Utbe bin Rebîa olduğu söylenmiştir.[2]
