V. Adolf, Berg kontu
Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Temmuz 2024) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
| V. Adolf | |
|---|---|
| Berg Kontu | |
Berg Kontu V. Adolf'un atlı mührü (kurşun döküm) (Ø 78 mm) | |
| Hüküm süresi | 1259—1296 |
| Önce gelen | IV. Adolf, Berg kontu |
| Sonra gelen | I. Engelbert, Berg kontu |
| Ölüm | 1296 |
| Hanedan | Berg Hanedanı |

V. Adolf (d. ???? - ö. 28 veya 29 Eylül 1296) 1259'dan 1296'ya kadar Berg kontluğunu yönetmiştir.
İlk yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]Babası IV. Adolf'un 1259'da ölümünden sonra, Adolf'u ilk olarak annesi Margarete von Hochstaden naiplikte temsil etti. Bu durum, doğum yılı tam olarak bilinmeyen Adolf'un o sırada henüz reşit olmadığını göstermektedir. 1262 yılına kadar tek başına hiçbir faaliyette bulunmadı. Annesinin ikametgâhı Hückeswagen Kalesi oldu. Hückeswagen Kontları, 1189'dan beri Berg Kontlarına bağlı olan kontluklarını 1260 yılında terk ederek Berg kontluğuna geldiler.
Habsburg Kralı Rudolf, 1275 yılında darphanesini günümüzde Kuzey Ren-Vestfalya eyaletinde yer alan Wipperfürth kentine taşır ve ayrıca kendisini 1273 ve 1291 yıllarında Bensberg'deki kalesinde ziyaret eder.
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]V. Adolf, 1276'da Ratingen'e ve 1288'de Düsseldorf'a şehir ayrıcalıkları verir; 1282'de de Wipperfürth kentinin ayrıcalıklarını tanır.
Elberfeld kavgası
[değiştir | kaynağı değiştir]İktidarının hemen başında bağımsız bir şehir olan Elberfeld'de, Arnold ile Elberfeldli Konrad şövalyeleri arasında bir sürtüşme vardır.
Westerburglu Siegfried ile Savaş
[değiştir | kaynağı değiştir]V. Adolf, Köln Başpiskoposu Falkenburglu II. Engelbert'in 20 Ekim 1274'te ölümünden sonra Köln'ün katedral vekili olan kardeşi Bergli I. Konrad'ı baş koltuğa (Erzstuhl) getirmek için çok uğraşır, Köln kanonları komitesi 15 Kasım 1274'te von Berg ailesi lehine oy kullanır ancak Papa X. Gregory, Köln Başpiskoposu olarak Westerburglu Siegfried'i (muhtemelen Lyon'da) atar. Komitesinin iradesine aykırı yapılan bu atama huzursuzluk yaratır.
Ayrıca, bir yıl öncesinde de, 1273'te, Gummersbach'ın Mark dükalığı'na düşen hacizinden de vazgeçmek zorunda kalmış ve yasal mirasçı olarak hakkına sahip olduğu Limburg Dükalığı, Başpiskopos Siegfried von Westerburg'in desteğiyle Guelders Kontu I. Rainald tarafından zorla işgal edilmiştir.
Bununla birlikte, Berg hanedanı için en önemli zafer, V. Adolf'un Brabant Dükü ve Berg çiftçilerinin yanında yer alarak "Hya, Berge romerijke" ("Yüksek, görkemli Berg") savaş narasıyla Westerburglu Siegfried'e saldırdıkları hükümdarlığı sırasında gelir. 5 Haziran 1288'de Orta Çağ'ın son büyük ve açık ara en kanlı savaşı olan Worringen Muharebesi'nde Köln Başpiskoposu Siegfried von Westerburg yenilgiye uğratılır. Berg halkının gösterdiği cesaretin bir takdiri olarak Düsseldorf'u 14 Ağustos 1288'de, Wipperfürth, Lennep ve Ratingen'den (1276) sonra kontluğun dördüncü şehri statüsüne yükseltir. Muhalif Başpiskopos Siegfried von Westerburg, 13 ay boyunca Solingen'deki Burg Kalesine hapsedilir.
1292 yılında Berg kontu V. Adolf, bir hileyle Köln Başpiskoposu tarafından esir alınır ve 28 veya 29 Eylül 1296'da gözaltında ölür. Solingen-Gräfrath'taki Anglikan kilisesine gömülür.
Ailesi
[değiştir | kaynağı değiştir]V. Adolf, 17 Mart 1249'da Geldern Kontu II. Otto ve eşi Clevesli Margaret'in (≈1215–1251) kızı Elisabeth von Geldern ile evlenir. Elisabeth 13 Mart 1315'te öldüğünde, Graefenthal Manastırı'na gömülür. Kendisi de çocuksuz öldüğü için, Berg Kontu olarak halefi, kardeşi I. Wilhelm olmuştur.
Günümüzde adı
[değiştir | kaynağı değiştir]Düsseldorf'taki Graf-Adolf-Straße ve Graf-Adolf-Platz adlı cadde ve meydan Adolf'un adını taşır. Ayrıca Köln'de onun adını taşıyan bir sokak ve sanat galerisi de bulunmaktadır. Diğer birçok şehirde de Graf-Adolf-Strasse adında sokaklar bulunmaktadır.
Kaynak
[değiştir | kaynağı değiştir]- Karl Leopold Strauven (1875), "Adolf V., Graf von Berg", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (Almanca), 1, Leipzig: Duncker & Humblot, ss. 93–95
- Adolf Gauert: Adolf V. (VII.), Graf von Berg. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Bd. 1, Berlin 1953, S. 76. (Almanca)