Velveleçay
 {{{başlık}}}
| |
Velveleçay (Azerice: Vəlvələçay) Azerbaycan'da, Guba ve Haçmaz rayonlarından geçen bir nehirdir.
Etimolojisi
[değiştir | kaynağı değiştir]Arapça "velvele" – "büyük gürültü", "bağırma", "kargaşa" ve Azerbaycanca "çay" – "nehir" sözlerinden üremiştir.[1][2] Yerel halk nehre "Babaçay" adını veriyor ve bu da muhtemelen nehrin kaynağı olan dağ'ın ismiyle konumuyla ilgili.[3]
Coğrafyası
[değiştir | kaynağı değiştir]Deniz seviyesinden yaklaşık 3,500 m yükseklikteki Babadağ Dağı'ndan doğar ve Çaygaragaşlı köyü yakınlarında Hazar Denizi'ne akar. Nehir istikrarsız bir rejime sahip sularla doludur. Velveleçay, Talış, Yerfi, Nohurdüzü, Afurca, Tengealtı, Velvele, Çilegir gibi köylerden geçmektedir. Nehir havzasının üst kısmında dik kayalık kıyılarıyla Tengin deresi yer alır.[4] Nehir havzasında Atuc, Yerfi vb. göllerin de aralarında bulunduğu heyelan kökenli göller bulunmaktadır.[5]
1933'te V.A. Dolitskiy, Velveleçay nehri yakınında paleojen çökeltilerini fark etmişti.[6] Tahtakörpü rezervuarındaki su rezervlerinin yenilenmesi kaynağıdır.[7]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Giyasaddin Geybullayev (1983). К происхождению некоторых гидронимов Азербайджана. 2. Известия АН Азерб. ССР. s. 79.
- ^ Olga Molchanova (1979). Топонимический словарь Горного Алтая. Gorno-Altaysk: Горно-алтайское отделение Алтайского книжного издательства. s. 85.
- ^ Hajiyev I., Nuraliyev N. (1987). Крепость у селения Ерфи Кубинского района. XLIII. Докл. АН АзССР. s. 168.
- ^ Hajiyev V. (1970). Высокогорная растительность Большого Кавказа (в пределах Азербайджана) и ее хозяйственное значение. Baku: Elm. s. 20.
- ^ Mammadov V. (1975). О генезисе котловин горных озёр Азербайджана. 107. «Известия Всесоюзного географического общества». s. 261.
- ^ Xalilov D. (1962). Микрофауна и стратиграфия палеогеновых отложений Азербайджана. I. Baku: Издательство АН Азерб. ССР. s. 9.
- ^ "Ильхам Алиев принял участие в церемонии сдачи в эксплуатацию канала Вельвелечай-Тахтакерпю и начала заполнения водой Тахтакерпюнского водохранилища". president.az (Rusça). 4 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2019.