Vendler
Vendler[1] veya Wendler[2] (Eski İngilizce: Winedas; Eski Norsça: Vindr; Almanca: Wenden, Winden; Danca: vendere; İsveççe: vender; Lehçe: Wendowie), Cermen yerleşim bölgelerinin yakınında yaşayan Slavlar için kullanılmış tarihi bir isimdir. Homojen bir insan grubuna değil, nerede ve ne zaman kullanıldığına bağlı olarak çeşitli insanlara, kabilelere veya gruplara atıfta bulunur.
Ortaçağ Avrupasın'da Almanca konuşan bölgelerde "Vend" terimi, "Slavlarla" eşanlamlı olarak kullanılmış ve bazen Kutsal Roma İmparatorluğu içinde yaşayan Batı Slavları ile Güney Slavlarına atıfta bulunmak üzere literatürde yer almıştır. İsim Baltık-Fin dillerinde (Fince: Venäjä, Estonca: Vene, Karelce: Veneä) Rusya’yı ifade edecek şekilde hayatta kalmıştır.[3][4]
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Bir teoriye göre, Cermen halkları ilk önce bu adı antik Baltık Veneti halkı için kullanmışlardır ve göç döneminden sonra yeni komşu halk olan Slavları tanımalamak için bu ismi kullanmaya devam etmişlerdir.
Sekizinci yüzyılın ardından, Frank kralları neredeyse tüm Vend topraklarını mark adı verilen sınır bölgelerine dönüştürmüştü. Bu süreç daha sonra haçlı seferlerine dönüştü. 12. yüzyılda, tüm Vend toprakları Kutsal Roma İmparatorluğu'nun bir parçası olmuştur. 12. ve 14. yüzyıllarda zirveye çıkan Ostsiedlung sırasında, bu topraklara Almanlar tarafından yerleşilmiş ve yeniden düzenlenmiştir.
Alman yerleşiminden sonraki asimilasyon süreci nedeniyle, Oder'in batısındaki birçok Slav, Alman kültürünü ve dilini benimsemiştir. Yerel Slav dillerinin kullanımının giderek azalmasıyla birlikte, Vend terimi de yavaş yavaş ortadan kalkmıştır.
Günümüzde eskiden Vend olarak adlandırılmış ve hala var olan tek grup Doğu Almanya'nın Lusatya bölgesinde yaşayan Sorblardır. Diğer bir Batı Slav dili olan Polapça ise Aşağı Saksonya ve Brandenburg'da 17. veya 18. yüzyılda soyu tükenmiş hale gelmiştir.[5][6]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ http://turkoloji.cu.edu.tr/pdf/talip_dogan_turkiye_turkcesi_sinir_oncesi_bakis.pdf 19 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. sayfa 175
- ^ https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/58779 23 Ocak 2025 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. sayfa 100
- ^ Campbell, Lyle (2004). Historical Linguistics. MIT Press. s. 418. ISBN 0-262-53267-0. 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2019.
- ^ Bojtár, Endre (1999). Foreword to the Past. Central European University Press. s. 88. ISBN 9639116424. 28 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2019.
- ^ Harry van der Hulst. Word Prosodic Systems in the Languages of Europe. Walter de Gruyter. 1999. p. 837.
- ^ Britannica Online Encyclopedia. Lekhitic languages 20 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Şablon:Retrieved