Weber testi
Weber testi, baş üstüne (ya da kafanın orta hattına) titreştirilen bir diyapazonun (tuning fork) yerleştirilmesiyle yapılan, işitme muayenesinde kullanılan bir yönlendirme testidir. Bu test, tek taraflı (unilateral) işitme kaybında iletişim tipi (şall/iletim) ile sinirsel (sensorinöral) işitme kaybını ayırt etmeye yardımcı olur.[1]
Diyapazon titreştirilerek alın ortasına veya dişlerin üzerine yerleştirilir. Kişi normalde sesi ortada duyar, ancak hastalarda ses sağda ya da solda daha fazla duyulur. Kulakta sensorinöral tip kayıp olup olmadığını anlamak için Rinne testine geçilir.[2] Testin adı, Alman fizyolog ve anatomist Ernst Heinrich Weber (1795-1878) üzerine verilmiştir. Ancak tarihsel olarak Weber'in kendisi, testin klinik uygulamasını doğrudan tanımlamamıştır; bu uygulamanın ilk tanımlayıcıları arasında Eduard Schmalz gibi kişiler yer almaktadır.
 | Tıp ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |