Yüksek erişilebilirlik

Yüksek erişilebilirlik (high availability), bir sistemin kabul gören bir operasyonel performansla normalden uzun süre çalışmasını sağlamaya yönelik bir karakteristiktir. Örneğin hastaneler ve veri merkezleri, sistemlerinin günlük rutin işlerini gerçekleştirebilmek için yüksek erişilebilirliğe ihtiyaç duyarlar. Erişilebilirlik insanların bir hizmet ya da malı elde etme, sisteme erişme, yeni bir işe başlama ya da var olan bir işi güncelleme ya da daha önce yapılmış bir işin sonuçlarını toplayabilmesini ifade eder. Eğer kişi sisteme erişemezse - kullanıcının bakış açısından - sistem erişilebilir değil olarak nitelendirilir. Sistemin erişilebilir olduğu süreye "ayakta kalma süresi" (uptime), erişilebilir olmadığı süre ise "kapalı kalma süresi" (downtime) adı verilir.

Yüksek erişilebilirliğe sahip sistemlerin tasarlanmasında üç prensipten yararlanılır:

• En zayıf noktaların ortadan kaldırılması. Bunu sağlamak için en zayıf noktayı oluşturan komponentin bir yedeği sisteme eklenir, böylece komponentin devreden çıkması durumunda yedeği devreye alınır.
• Yedeği devreye alma mekanizmasının güvenilirliği. Yedek komponentin devreye alınması sağlayan komponentin kendisi de bir en zayıf halka olma potansiyeline sahiptir. Sistemin güvenilir olması için bu komponentlerin de güvenilir olması gerekir.
• Oluşan hataların anında fark edilmesi. Eğer yukarıdaki iki prensip gözlemlenir ve anında aksiyon alınırsa son kullanıcı hatayı asla görmez.