Yetki ikamesi
Yerellik, yetki ikamesi veya subsidiarite, sorunların, mevcut otoritenin en küçük, en düşük seviyeli birimi tarafından çözülmesi gerektiğini belirten organizasyon prensibi. İngilizce subsidiarity kelimesinin Türkçe anlamı "ikincil, yedek olma" olarak yazılabilir.
Avrupa Birliği temel prensibi
[değiştir | kaynağı değiştir]Yerellik Avrupa Birliği uygulamasında, 1992 tarihli Maastricht Anlaşması'nda ortaya konan bir ilkedir.[1]
Avrupa Birliği ekonomik birlikten tam siyasal birliğe geçeceği vakit, merkezi hükûmet olan Brüksel ile taşra eyaletleri olan birlik ülkeleri arasında yetki ve sorumluluk paylaşımının nasıl olacağını belirleyen ilkedir. Buna göre, bir yetki ya da sorumluluk halka en yakın birimler tarafından yerine getirilir. Eğer bu en yakın birimler (eyalet, belediye) bu yetki ve sorumluluğu yerine getiremeyecek derecede zorlanıyorsa ya da bütçesini aşıyorsa o zaman bir üst yetkili makama başvurulur.
 | Avrupa Birliği ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Shelton, Dinah. The Boundaries of Human Rights Jurisdiction in Europe. Duke J. Comp. & Int'l L. 153. 2003.
