Yirmi Bir Talep
Yirmi Bir Talep (Japonca: 対華21ヶ条要求, Taika Nijūikkajō Yōkyū; Çince (basitleştirilmiş): 二十一条; Çince (geleneksel): 二十一條; pinyin: Èrshíyī tiáo), I. Dünya Savaşı sırasında Başbakan Ōkuma Shigenobu yönetimi altındaki Japon İmparatorluğu'nun 8 Ocak 1915 tarihinde Çin Cumhuriyeti hükûmetine gönderdiği bir dizi talep.[1] Bu talepler, Japonya'nın Mançurya toprakları ve Çin ekonomisi üzerindeki kontrolünü büyük oranda geliştirmeye amaçladı ve hem Britanya hem de Amerika Birleşik Devletleri bu taleplere karşı çıktı. Nihai uzlaşmada Japonya kendisine az oranda kazanç sağladı, ancak hem Britanya hem de ABD'nin gözlerinde büyük oranda güven ve prestij kaybetti.
Çin halkı ise Japon mallarına yönelik ulusal bir boykotla tepki gösterdi; Japonya'nın Çin'e ihracatı %40 oranında düştü. Britanya artık Japonya'ya ortak olarak güvenmemeye başladı. Birinci Dünya Savaşı'nın sürmesiyle Japonya güçlü bir konumdaydı, fakat Britanya'nın konumu güçsüzdü. Buna rağmen Britanya, ABD yardımıyla Japonya'ya tüm Çin ekonomisi üzerindeki kontrolü vermeyi amaçlayan beşinci talebe vazgeçilmesini zorladı ve Açık Kapı Politikası'na son verdi.[2] 25 Mayıs 1915'te Yuan Shikai önderliği altındaki Çin Cumhuriyeti hükûmeti ile girilen bir anlaşma çerçevisinde Japonya yine ilk dört talebini gerçekleştirmeye başardı.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Chen, Jerome. Yuan Shih-k'ai. Stanford University Press, 1972, s. 152.
- ^ Gowen, Robert Joseph. "Great Britain and the Twenty-One Demands of 1915: Cooperation versus Effacement," Journal of Modern History (1971) 43#1 ss. 76–106 JSTOR'da 16 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
 | Çin tarihi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
 | Japonya tarihi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |