Yumuşak dengeleme
Yumuşak dengeleme, Soğuk Savaş’ın sona ermesinden bu yana, özellikle de 2003 Irak Savaşı sonrasında ortaya çıkan askeri olmayan dengeleme biçimlerini tanımlamak için kullanılan, güç dengesi teorisine yakın zamanda eklenen bir kavramdır. Bir strateji olarak yumuşak dengeleme Robert Pape[1] ve T. V. Paul’un[2] çalışmalarına dayandırılır. Stephen Brooks, William Wohlforth[3] ve Augusto Dall’Agnol[4] tarafından ise eleştirilmiştir. Yumuşak dengeleme Brezilya, Hindistan ve Güney Afrika gibi birçok gelişmekte olan ülkede uygulanmıştır. Çoğu ülkenin ortak paydası güçlü bir askerî güce sahip olmamalarıdır, bu nedenle saldırgan güç yerine iç güç kullanmaktadırlar.
Yumuşak dengeleme, daha zayıf devletler daha güçlü bir devletin hakimiyetinin ve etkisinin kabul edilemez olduğuna karar verdiğinde, daha güçlü devletin askeri avantajının geleneksel dengelemenin mümkün olmadığı hatta imkansız olduğu kadar ezici olduğu durumlarda ortaya çıkar. Ezici askerli üstünlüğe ek olarak akademisyenler ayrıca demokratik barış teorisinin demokrasiler arasında sert dengelemeden ziyade yumuşak dengelemeyi tercih ettiğini öne sürmektedir.
Geleneksel dengelemenin aksine yumuşak dengeleme güç dengesini fiziksel olarak değiştirmek için değil, daha güçlü olan devletin tek taraflı eylemlerini zayıflatmak, engellemek ve maliyetini artırmak için yapılır. Yumuşak dengeleme askeri çabalarla değil, ekonomik, diplomatik ve kurumsal yöntemlerin karışımı ile gerçekleştirilir. Yani, yumuşak dengeleme “agresif tek taraflı ABD askeri politikalarını geciktirmek, engellemek ve zayıflatmak için askeri olmayan araçlar” kullanır.[5] Askeri olmayan araçlar kullanıldığı için yumuşak dengeleme, Thomas Mowle ve David Sacko tarafından etkisiz olarak kabul edilir ve yumuşak dengelemenin “hiç dengelemeyen dengeleme” olduğunu iddia ederler.[6]
Yumuşak dengeleme, sert dengeleme ve eklemlenme teorileri ile çarpışır.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]- Tehdit dengesi
- Güç dengesi (uluslararası ilişkiler)
- Eklemlenme (uluslararası ilişkiler)
- Dengeleme (uluslararası ilişkiler)
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ “Soft Balancing against the United States,” International Security, 30/1, (Summer 2005): p 7-45.
- ^ “Soft Balancing in the Age of US Primacy,” International Security, 30/1, (Summer 2005): p 46-71.
- ^ Stephen G. Brooks & William C. Wohlforth, "Hard Times for Soft Balancing", International Security, 30/1, (Summer 2005): p 72–108
- ^ Dall'Agnol, Augusto C. "Balancing in unipolarity: who is afraid of balance of power?". Brazilian Journal of International Relations. 16 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi20 Ocak 2024. Vol. 7, No. 3 (2018), pp. 494-515, for further discussions and critics on soft balancing".
- ^ Robert Anthony Pape. "Soft Balancing against the United States" in International Security, Volume 30, Number 1, Summer 2005.
- ^ Thomas S. Mowle & David H. Sacko,The Unipolar World: An Unbalanced Future, (New York: Macmillan, 2007), p. 147.