Zenit
Geniş anlamda, zenit, zirve veya başucu (İngilizce: Zenith), belli bir yerin üzerindeki bir noktayı doğrudan belirtmektir. Bu tanımın aşırı geniş olması sebebiyle astronomi, jeofizik ve meteoroloji gibi bilim dallarında, bir noktanın zeniti, o noktada yerçekimi gücünün gösterdiği yönün tersi olan yerel dikey yöndür. Buradan hareketle zenit günlük kullanımda, "zirve", "doruk" gibi anlamlarda da kullanılır. Sözcüğün kökeni Latince cenit'dir ki terimin Batı dillerine temel geçiş noktası Arapça samt yani "(başın üstünden doğru) yol"dur.[1]
Bir astronomi terimi olarak zenit, göğün baş hizasında tam tepesinde bulunan noktadır. Karşıdı nadir olan zenit, belirli bir gök cismi tarafından gökte ulaşılan en yüksek noktaya verilen isimdir. Zaman zaman Türkçe gökbilim terminolojisinde başucu noktası karşılığı ile yer alır.
 | Astronomi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
Kaynakça ve notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "zenith", Concise Oxford English Dictionary, Oxford University Press, 2004.