Zorunlu mal
Zorunlu mal veya gerekli mal, iktisatta, normal malın bir türüdür. Zorunlu mallar, tüketicilerin gelir düzeylerindeki değişikliklerden bağımsız olarak satın alacakları ürün ve hizmetlerdir, bu nedenle bu ürünler gelir değişikliğine daha az duyarlıdır.[1] Tüketiciler hayatlarını idame ettirebilmek için bu mallara ihtiyaç duyarlar. Su ve gıda zorunlu mallara örnek gösterilebilir.[2][3] Herhangi bir diğer normal malda olduğu gibi, gelir artışı talebin artmasına yol açacaktır, ancak zorunlu bir maldaki artış gelirdeki artışla orantılı değildir, bu nedenle bu mallara yapılan harcamanın oranı gelir arttıkça düşer.[4] Talebin gelir esnekliği birden düşükse, bu bir zorunlu mal olur.[5] Engel Yasası olarak bilinen gıdaya ilişkin bu gözlem, gelir arttıkça gıdaya harcanan gelir oranının, gıdaya yapılan mutlak harcaması artsa bile, azaldığını belirtir. Bu durum da gıdaya olan talebin gelir esnekliğinin sıfır ile bir arasında olmasına yol açar.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Staff, Investopedia (11 Ocak 2004). "Income Elasticity of Demand". Investopedia (İngilizce). 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2018.
- ^ farukyildiz. "mal çeşitleri – Ankara Sosyal Bilimler Vakfı". 2 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2024.
- ^ Şıklar, İlyas (2007). Iktisada Giriş. Anadolu Universitesi. ISBN 978-975-06-0204-7.
- ^ Varian, Hal (1992). "Choice". Microeconomic Analysis. Third. New York: W.W. Norton. ss. 117. ISBN 0-393-95735-7.
[...] as the consumer gets more income, he consumes more of both goods but proportionally more of one good (the luxury good) than of the other (the necessary good).
- ^ Debabrata, Datta (2017). Managerial Economics. India: Prentice-Hall. ISBN 978-8120352414. OCLC 990641889.