4 Little Girls
 | |
| Yönetmen | Spike Lee |
|---|---|
| Yapımcı | Spike Lee Samuel D. Pollard |
| Müzik | Terence Blanchard |
| Görüntü yönetmeni | Ellen Kuras |
| Kurgu | Samuel D. Pollard |
| Stüdyo | 40 Acres & A Mule Filmworks HBO |
| Dağıtıcı | HBO Documentary |
| Çıkış tarih(ler)i | 9 Temmuz 1997 (ABD) 6 Eylül 1997 (Kanada) |
| Süre | 102 dakika |
| Ülke | ABD |
| Dil | İngilizce |
| Bütçe | 1,000,000$[1] |
| Hasılat | $130,146 (ABD alt toplamı) |
4 Little Girls, 5 Eylül 1963'te Birmingham, Alabama'da gerçekleşen 16. Sokak Baptist Kilisesi bombalamasında dört Afrikalı-Amerikalı kızın (Addie May Collins, Carol Denise McNair, Cynthia Wesley ve Carole Rosamond Robertson) öldürülmesi hakkında 1997 yapımı Amerikan tarihi belgesel filmdir. Spike Lee tarafından yönetilmiş ve En İyi Belgesel dalında Akademi Ödülü'ne aday gösterilmiştir.[2]
Olaylar, Richard ve Mimi Fariña'nın 1964'teki şarkısı "Birmingham Sunday" için esin kaynağı olmuştu. Şarkı, Mimi'nin kız kardeşi Joan Baez'in söylediği versiyonu ile filmin açılış kısmında yer aldı.
4 Little Girls, 25 Haziran 1997 Çarşamba günü New York'taki Guild 50th Street Theatre'da gösterime girdi. Filmin yapımcıları Lee'nin yapım şirketi 40 Acres & A Mule Filmworks ve Home Box Office (HBO) idi.[3]
2017 yılında film, Kongre Kütüphanesi tarafından "kültürel, tarihsel veya estetik açıdan önemli olduğu için" Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Film Arşivi'nde korunmak üzere seçildi.[4]
Özet
[değiştir | kaynağı değiştir]
Ku Klux Klan'ın yerel bir topluluğu 15 Eylül 1963 Pazar sabaFhı patlamaya ayarlanmış bir bombayı 16. Sokak Baptist Kilisesi'ne yerleştirmişti. Patlamada 11-14 yaşları arasında dört genç kız öldü. Ölümler ülke çapında öfkeye sebep oldu ve aynı yılın yaz aylarında ABD Kongresi, Başkan Lyndon B. Johnson tarafından imzalanan 1964 Medeni Hakları Yasası'nı kabul etti. Bombalama, tarihte Afroamerikan sivil haklar hareketinde kritik ve önemli bir andır.
Film, 1963 yılında Birmingham, Alabama'da sivil haklar gösterileri ile yerel mağaza ve tesislerde ırk ayrımcılığına son verilmesi hareketi ile ilgili olayları ele aldı. 1963'te rahip Martin Luther King Jr., dört genç kızın cenazesinde konuşmak ve ayrımcılığa karşı stratejilerde yardımcı olmak için şehre geldi. Şehir halkı, etkinliklerini organize etmek için 16. Sokak Baptist Kilisesi'nde bir araya geldi. Gösteriler ulusal medya tarafından yayınlandı; gençlere karşı polis köpekleri ve hortumlardan basınçlı su kullanımı ülkeyi şok etti. Çok sayıda gösterici tutuklandı ve hapishaneler doldu.
Film, 1977'de Dynamite Bob olarak da bilinen Robert Edward Chambliss'in, ilgili dört Klan üyesinden sadece biri olduğu söylenmesine rağmen bombalamadan sorumlu ana kişi olarak yargılanması ve mahkûm edilmesiyle sona erer. Film aynı zamanda 1993 yılında Birmingham'da siyah kiliselerin ateşe verilmesini de göstererek, ilerleme kaydedilmiş olsa da hala değişmeyen bazı yönler olduğu izlenimini verir.
Lee filmde sadece dört kızın hayatının hikâyesini anlatmamış, arkadaşlar, aile, hükûmet yetkilileri ve sivil haklar aktivistleriyle yapılan röportajların yanı sıra dönemden ev filmleri ve arşiv görüntüleri de kullanarak aynı zamanda daha büyük bir tarihsel ve politik bağlamı vurgulamıştır.[5][6]
Yapım
[değiştir | kaynağı değiştir]Lee ilk olarak 1983'te New York Üniversitesi'nde öğrenciyken Birmingham bombalaması hakkında bir filmle ilgilenmeye başladı. Olayla ilgili bir New York Times Magazine makalesini okuduktan sonra, kurbanlardan biri olan Denise'in babası Chris McNair'e film hakkındaki hikâyesini anlatmak için izin almak üzere harekete geçti. McNair, genç ve istekli film yapımcısının teklifini geri çevirdi.[1] Lee, 1997'de Industry Central'ın The Director's Chair köşesine verdiği bir röportajda "New York'taki ilk döneme giriyordum, bu yüzden bir film yapımcısı olarak becerilerim yoktu; ayrıca o zaman Chris McNair hala konuşmakta tereddüt ediyordu" demiştir. "Zamanlamanın her şey olduğuna inanıyorum. Bu yüzden Chris'in bunu düşünmesi on yıl düşünmesi ve benim on yıl film yapmamın bir araya gelmesi gerekiyordu."
McNair kendi ifadesine göre, Lee'nin araştırmasının derinliği ve kesinliği hakkında bilgi sahibi olduktan sonra Lee'nin film fikrini destekleme konusunda fikrini değiştirmiştir. McNair, "Bunun hatasız ve doğru yapılması çok önemli değil. Tüm araştırmalarında, [Lee] nesnel olduğunu ve farklı görüşlere yer vermeyi amaçladığını gösterdi. Ben gerçeklere sadık kalma konusunda ısrarcıyım" demiştir.[3]
Lee ilk olarak olayın dramatize edilerek yeniden anlatılmasını amaçlamıştı, ancak bunun en iyi yaklaşım olmayacağına karar vererek belgesel formatına geçti.[1] Finansmanı sağladıktan sonra Lee, küçük bir çekirdek film ekibi ile Birmingham'a gitti. Ailelerin mümkün olduğunca rahat olmasını istiyordu. Filmin görüntü yönetmeni Ellen Kuras, yapımcı/editör Sam Pollard oldu. Jonathan Demme tarafından derlenen kısa film antolojisi Subway Stories adlı HBO projesinde Lee ile Ellen Kuras arasında bir ilişki gelişti. Lee'nin filmi, kısmen Lee ve Demme arasındaki çatışma nedeniyle, antolojide yer almadı, ancak Lee ve Kuras arasındaki çalışma ortaklığı buradan doğdu.[7]
Kuras, 4 Little Girls filmini çekme arzusunu dile getirirken, "Arka planım politik belgesellerde olduğu için konu gerçekten ilgimi çekti... Her zaman film yapımcısı olma sebeplerimden birinin, zanaatımı kullanarak insanlığın durumu hakkında bir şey diyebilmek olduğunu hissettim, ne kadar başarabilirsem, kendi mütevazı tarzımla. Benim için bu, küçük bir katkı yapmak için bir fırsattı."[7]
Lee'nin Sam Pollard ile ortaklığı Mo 'Better Blues'da başladı. Kendi filmini yöneten Pollard, Spike'ın uzun süredir birlikte çalıştığı Barry Brown'un yerine önerildi. Bu esnada Eyes on the Prize segmentinde çalışmakla meşgul olan Pollard, başlangıçta Lee'yi reddetse de, daha sonra onunla çalışmayı kabul etti. Pollard o zamandan beri Lee'nin en üretken işbirlikçilerinden biri olmuştur. Birlikte çalışan ilk birkaç filmi kurgu idi, ancak Pollard'ın geçmişi belgeseldeydi.
Pollard önceki deneyimi ile, 4 Little Girls filminin yapısında anahtar bir rol üstlendi.
Temel olarak yapının tasarımına yardımcı olmak, onu düzenlemekti... Günlük gazeteleri taramak için çok zaman harcadık. Sabah saat 7'de 40 Acres'a gelerek, iki hafta boyunca günde üç saat günlük gazeteleri tarardık... Konuştuk, sevdiğimiz tüm materyalleri seçtik ve kurgu odasında film yapısı üzerinde çalışmaya başladım. Spike anlatıya ihtiyacı olup olmadığını ve yapının ne olması gerektiğini soruyordu. Temel olarak yapının paralelliklerin -aile, toplumun tarihi- olması gerektiğini ve sonra patlamada bir araya gelmeleri gerektiğini söyledim.[7]
Resepsiyon
[değiştir | kaynağı değiştir]Eleştirmenler ve kamuoyu
[değiştir | kaynağı değiştir]Film, En İyi Belgesel dalında Akademi Ödülü'ne aday gösterildi.[2]
Gişe
[değiştir | kaynağı değiştir]Filmin ilk önce HBO'da yayınlanması planlandı, ancak son ürünü gördükten sonra yapım ekibi, filmi televizyonda yayınlamadan önce sinemalarda yayınlanmasının önemli olduğuna karar verdi.[3] 4 Little Girls, 9 Temmuz 1997'de Amerikan sinemalarında gösterime girdi ve 2 Ekim 1997'de gösterimden çıktı. Toplam dört sinemadan 130.146$ hasılat elde etti. Açılış hafta sonu, toplam brütünün %10,4'ü olan tek bir sinemadan 13.528$ kazandı.[8] HBO tarafından finanse edilen film yaklaşık 1 milyon dolara mal oldu.[1]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Dipnotlar
- ^ a b c d Susman, Gary, "Spike Lee (4 Little Girls)", IndustryCentral, Simon & Associates, 18 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi2 Aralık 2010
- ^ a b Maslin, Janet, "Still Reeling From the Day Death Came to Birmingham", The New York Times, 1 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi29 Şubat 2020
- ^ a b c Thomas, Chandra R. (June 23, 1997), "McNair Will See Lee Film on Bomb", Birmingham Post-Herald, E. W. Scripps Company, 12 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi2 Aralık 2010
- ^ "2017 National Film Registry Is More Than a 'Field of Dreams'". Library of Congress. 13 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2017.
- ^ Leonard, John (23 Şubat 1998). "In Brief: Spike Lee's '4 Little Girls'". New York Magazine. 11 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2020.
- ^ Home Box Office (Firm), and Films Media Group. 4 little girls. Place of publication not identified: Home Box Office (Firm).
- ^ a b c Aftab & Lee
- ^ Box Office Mojo'da 4 Little Girls
- Kaynaklar
- Aftab, Kaleem; Lee, Spike (2006), Spike Lee: That's My Story and I'm Sticking to It, W. W. Norton & Company, ISBN 0-393-32894-5
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- HBO'da 4 Küçük Kız 22 Mayıs 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- IMDb'de 4 Little Girls
- Rotten Tomatoes'ta 4 Little Girls
- Metacritic'te 4 Little Girls
- AllMovie'de 4 Little Girls
- Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Film Arşivi filmleri
- Terence Blanchard'ın müziğini yaptığı filmler
- Konusu Alabama'da geçen filmler
- Spike Lee'nin yönettiği filmler
- Amerika Birleşik Devletleri bağımsız filmleri
- Amerika Birleşik Devletleri belgesel filmleri
- 1997 çıkışlı filmler
- 1990'larda İngilizce filmler
- Çevrimiçi Sinema Eleştirmenleri Topluluğu En İyi Belgesel Film Ödülü sahipleri
- En İyi Belgesel Film Satellite Ödülü sahipleri
- İngilizce bağımsız filmler
- 1990'larda Amerika Birleşik Devletleri filmleri