64 Angelina
.png) Angelinanın Işık eğrisi tabanlı 3B modeli | |
| Keşif | |
|---|---|
| Keşfeden | Ernst Wilhelm Tempel |
| Keşif tarihi | 4 Mart 1861 |
| Adlandırmalar | |
| MPC belirtmesi | (64) Angelina |
| Telaffuz | /ˌændʒəˈliːnə/ AN-jə-LEE-nə[1] |
| Asteroit kuşağı[2] | |
| Sıfatlar | Angelinian (/ˌændʒəˈlɪniən/ AN-jə-LIN-nee-ən) |
| Yörünge özellikleri | |
| Günöte | 451,375 Gm (3,017 AU) |
| Günberi | 351,784 Gm (2,352 AU) |
| 401,580 Gm (2,684 AU) | |
| Dış merkezlik | 0,124 |
| 1.606,452 gün (4,40 yr) | |
| 107,758° | |
| Eğiklik | 1,308° |
| 309,285° | |
| 179,641° | |
| Fiziksel özellikler | |
| E | |
| 7,67 [2] | |
| Boyutlar | 48 x 53 km[3] 52 ± 10 km[4] 60 x 53 x 45 km[5] |
| Kütle | 1,5×1017 kg (assumed)[6] |
| 8,752 sa[2] (0,365 gün) | |
| 0,28 [7] 0,157 (IRAS)[2] | |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
Angelina (küçük gezegen tanımı: 64 Angelina), asteroit kuşağının merkez bölgesinden, yaklaşık 50 kilometre çapında bir asteroittir. Alışılmadık derecede parlak bir E-tipi asteroit şeklidir.
Keşif ve adlandırma
[değiştir | kaynağı değiştir]Angelina, 4 Mart 1861'de üretken bir kuyruklu yıldız kaşifi olan Wilheim Tempel tarafından Fransa, Marsilya'dan gözlem yaparken keşfedildi. Beş asteroit keşfinden ilkiydi.
Angelina'nın isimlendirilmesi bazı tartışmalara neden oldu. Marsilya Gözlemevi müdürü Benjamin Valz tarafından, şehrin yukarısındaki dağlarda Baron Franz Xaver von Zach tarafından işletilen aynı adı taşıyan astronomik istasyonun onuruna seçildi. O zamanlar asteroitlerin klasik mitolojiden isimler alması gerekiyordu ve birkaç astronom bu seçimi protesto etti. Tempel, ikinci 'n' kaldırılırsa şikayetlerin karşılanacağını kaydetti (küçük bir Yunan tanrısı olan Angelia'ya atıfta bulunarak). Ancak Valz'ın seçimi kaldı.[8]
Fiziksel özellikler
[değiştir | kaynağı değiştir]Angelina, nadir görülen bir E-tipi asteroit biçimidir; 44 Nysa ve 55 Pandora'dan sonra üçüncü en büyük E-tipidir ve son derece yüksek bir yansıtabilirliğe sahiptir.[9] 1991 itibarıyla, ortalama yarıçapının yaklaşık 30 kilometre (19 mil) olduğu düşünülmektedir.[10]
Asteroitlerin genel olarak düşük yansıtabilirliğe sahip olduğu varsayıldığında, Angelina'nın bu sınıfın en büyüğü olduğu düşünülüyordu, ancak modern araştırmalar, çapının daha önce varsayılanın yalnızca dörtte biri olduğunu gösterdi; bu, olağanüstü parlaklığından kaynaklanan bir hatadır. Geleneksel hesaplamalar, Angelina'nın mutlak parlaklığı 7,7 ve yansıtabilirliği 0,15 olduğundan,[2] çapının yaklaşık 100 km olacağını öne sürmüştü. Ancak, 2004 yılındaki bir örtülme, yalnızca 48x53 km'lik bir enine kesit profili gösterdi.[3] Angelina, Ocak 2010'da Arecibo radarı tarafından gözlemlendi.[5]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Angelina." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.
- ^ a b c d e "JPL Small-Body Database Browser: 64 Angelina". 30 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2010.
2010-06-01 last obs
- ^ a b David Dunham (July 2–3, 2004). "IOTA Meeting, Apple Valley, Calif". IOTA. 17 Eylül 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2007.
- ^ Ďurech, Josef; Kaasalainen, Mikko; Herald, David; Dunham, David; Timerson, Brad; Hanuš, Josef; Frappa, Eric; Talbot, John; Hayamizu, Tsutomu; Warner, Brian D.; Pilcher, Frederick; Galád, Adrián (2011). "Combining asteroid models derived by lightcurve inversion with asteroidal occultation silhouettes" (PDF). Icarus. 214 (2): 652-670. arXiv:1104.4227
. Bibcode:2011Icar..214..652D. doi:10.1016/j.icarus.2011.03.016. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi26 Ocak 2012.
- ^ a b Shepard, Michael K.; Harris, Alan W.; Taylor, Patrick A.; Clark, Beth Ellen; Ockert-Bell, Maureen; Nolan, Michael C.; Howell, Ellen S.; Magri, Christopher; Giorgini, Jon D.; Benner, Lance A. M. (2011). "Radar observations of Asteroids 64 Angelina and 69 Hesperia" (PDF). Icarus. 215 (2): 547-551. arXiv:1104.4114 . Bibcode:2011Icar..215..547S. doi:10.1016/j.icarus.2011.07.027. 10 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF)10 Şubat 2023.
- ^ 26 km'lik bir küresel yarıçap kullanılarak; bir kürenin hacmi * 2 g/cm3'lük yoğunluk, 1.472E+17 kg'lık bir kütle (m=d*v) verir ^
- ^ Morrison, D.; Chapman, C. R. (1976). "Radiometric diameters for an additional 22 asteroids". Astrophysical Journal. 204: 934-939. Bibcode:1976ApJ...204..934M. doi:10.1086/154242.
- ^ Schmadel, Lutz D. (2003). Dictionary of Minor Planet Names. Springer Science & Business Media. s. 21. ISBN 978-3-540-00238-3.
- ^ Kiselev, N.N; Shakhovskoy, N.M; Efimov, Yu.S (1996), "On the Polarization Opposition Effect of E-Type Asteroid 64 Angelina", Icarus, 120 (2), s. 408, Bibcode:1996Icar..120..408K, doi:10.1006/icar.1996.0060
- ^ "Lionel Wilson and Klaus Keil - Explosive Eruptions on Asteroids: The Missing Basalts on the Aubrite Parent Body - Abstracts of the Lunar and Planetary Science Conference, volume 22, page 1515, (1991)". 31 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2023.
External links
[değiştir | kaynağı değiştir]- 2004 Angelina occultation 10 Şubat 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (48x53 km enine kesit profili)
- 64 Angelina - AstDyS-2, Asteroitler—Dinamik Site
- 64 Angelina - JPL Small-Body Database
