Abakavir
Abakavir'in kimyasal yapısı | |
| Klinik verisi | |
|---|---|
| Telaffuz | |
| Ticari adlar | Ziagen |
| Diğer adlar | Abacavir sulfate (USAN ABD) |
| AHFS/Drugs.com | Monografi |
| MedlinePlus | a699012 |
| Lisans veri | |
| Gebelik kategorisi |
|
| Uygulama yolu | Ağızdan |
| ATC kodu | |
| Hukuki durum | |
| Hukuki durum |
|
| Farmakokinetik veri | |
| Biyoyararlanım | 83% |
| Metabolizma | Karaciğer |
| Eliminasyon yarı ömrü | 1.54 ± 0.63 sa |
| Boşaltım | Böbrek (1.2% abacavir, 30% 5'-carboxylic acid metabolite, 36% 5'-glucuronide metabolite, 15% unidentified minor metabolites). Dışkı (16%) |
| Tanımlayıcılar | |
| |
| CAS Numarası | |
| PubChem CID | |
| DrugBank | |
| ChemSpider | |
| UNII | |
| KEGG | |
| ChEBI | |
| ChEMBL | |
| NIAID ChemDB | |
| CompTox Bilgi Paneli (EPA) | |
| ECHA Bilgi Kartı | 100.149.341 |
| Kimyasal ve fiziksel veriler | |
| Formül | C14H18N6O |
| Mol kütlesi | 286,339 g·mol−1 |
| 3D model (JSmol) | |
| Erime noktası | 165 °C (329 °F) |
| |
Abakavir, HIV/AIDS tedavisinde kullanılan bir ilaçtır.[2][4][5] Diğer nükleosid analog ters transkriptaz inhibitörlerine (NRTI'ler) benzer şekilde abakavir, diğer HIV ilaçlarıyla birlikte kullanılır ve tek başına önerilmez.[6] Ağızdan tablet veya solüsyon şeklinde alınır ve üç aydan büyük çocuklarda kullanılabilir.[4][7]
Abakavir genellikle iyi tolere edilir.[7] Yaygın yan etkiler arasında kusma, uykusuzluk (uyku sorunu), ateş ve yorgunluk hissi yer alır.[4] Diğer yaygın yan etkiler arasında iştah kaybı, baş ağrısı, mide bulantısı (hastalık hissi), ishal, döküntü ve uyuşukluk (enerji eksikliği) yer alır. Daha ciddi yan etkiler arasında aşırı duyarlılık, karaciğer hasarı ve laktik asidoz yer alır.[4] Genetik testler, bir kişinin aşırı duyarlılık geliştirme riskinin daha yüksek olup olmadığını gösterebilir.[4] Aşırı duyarlılığın belirtileri döküntü, kusma ve nefes darlığını içerir.[7] Abakavir, HIV virüsünün replikasyonu için gerekli bir enzim olan ters transkriptazı bloke ederek çalışan NRTI sınıfı ilaçlardandır.[8] NRTI sınıfı içinde abakavir bir karbosiklik nükleozittir.[4]
Abakavirin patenti 1988'de alınmış ve 1998'de Amerika Birleşik Devletleri'nde kullanımı onaylanmıştır.[9][10] Dünya Sağlık Örgütü'nün Temel İlaçlar Listesi'nde yer almaktadır.[11] Jenerik ilaç olarak mevcuttur.[4] Abakavir, abakavir/lamivudin/zidovudin, abakavir/dolutegravir/lamivudin ve abakavir/lamivudin gibi diğer HIV ilaçlarıyla birlikte kullanılır.[7][8] Abakavir/lamivudin kombinasyonu önemli bir ilaçtır.[11]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "TGA eBS - Product and Consumer Medicine Information Licence". 24 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2022.
- ^ a b "Ziagen- abacavir sulfate tablet, film coated label". DailyMed. 30 Eylül 2015. 11 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2019.
- ^ "Ziagen EPAR". European Medicines Agency. 17 Eylül 2018. 30 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2022. Text was copied from this source which is copyright European Medicines Agency. Reproduction is authorized provided the source is acknowledged.
- ^ a b c d e f g "Abacavir Sulfate". The American Society of Health-System Pharmacists. 21 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2015.
- ^ "Drug Name Abbreviations Adult and Adolescent ARV Guidelines". AIDSinfo. 9 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2016.
- ^ "What Not to Use Adult and Adolescent ARV Guidelines". AIDSinfo. 9 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2016.
- ^ a b c d "A review of the pharmacokinetics of abacavir". Clinical Pharmacokinetics. 47 (6): 351-371. 2008. doi:10.2165/00003088-200847060-00001. PMID 18479171.
- ^ a b "Nucleoside reverse transcriptase inhibitors (NRTIs or 'nukes') - HIV/AIDS". www.hiv.va.gov. 9 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2016.
- ^ Analogue-based Drug Discovery. John Wiley & Sons. 2006. s. 505. ISBN 9783527607495. 8 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ HIV/AIDS Treatment Drugs. Infobase Publishing. 2008. s. 56. ISBN 9781438102078. 8 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Cenevre: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.