Andreas Baader
Andreas Baader | |
|---|---|
| Doğum | 6 Mayıs 1943 Münih, Nazi Almanyası |
| Ölüm | 18 Ekim 1977 (34 yaşında) Stuttgart, Batı Almanya |
| Diğer ad(lar)ı | Berndt Andreas Baader |
| Vatandaşlık | Nazi Almanyası Batı Almanya |
| Organizasyon | Kızıl Ordu Fraksiyonu |
Bernd Andreas Baader (6 Mayıs 1943, Münih - 18 Ekim 1977, Stuttgart-Stammheim), Almanya'daki Kızıl Ordu Fraksiyonu'nun ileri gelen yöneticilerinden ve Baader-Meinhof grubunun bilinen iki isminden biridir. 1972 yılında tutuklandı ve 1977 yılında hücresinde ensesinden vurulmuş olarak bulundu.
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Baader yaşamının ilk yıllarını anneannesinin yanında, daha sonra da annesi, anneannesi ve teyzesi ile birlikte geçirdi.[1] Çocukluğunda birçok okul değiştirdi.[2] Gençliği, babası tarihçi Dr. Berndt Phillipp Baader, 1945 yılında savaşta kaybolduğu için babasız geçti. Münih'ten Berlin'e geldiğinde radikal solcularla buluştu.
Berlin'de yaşadığı yıllarda inşaat işçisi ve gazeteci olarak çalıştı. Edebiyat ve filozofi ile de yakından ilgileniyordu. ressam Manfred Henkell ile evli olan ressam Ellinor Michel'le olan ilişkisinden 1965 yılında bir kızı dünyaya geldi.[3] Genç Baader için tiyatro sanatçısı ve dansçı olan dayısı Michael Kroecher, hayatındaki en önemli insanlardan birisiydi.
2 Nisan 1968 yılında Gudrun Ensslin, Thorwald Proll ve Horst Söhnlein ile birlikte Frankfurt'ta iki alışveriş merkezini kundakladılar. Yarım milyon DM'ın üstünde bir zararın meydana geldiği yangında ölen ya da yaralanan kimse olmadı. Üç yıl hapse mahkûm oldular.
Temyize verilen dilekçe sonucu Baader serbest bırakıldı ve Gudrun Ensslin ile birlikte Frankfurt'ta Parlamento dışı Muhalefet kampanyasına katıldı.Mahkemenin, Kasım 1969'da verdiği karar uygulamaya geçirildiğinde, cezasını çekmeye razı olmadı ve önce Paris, sonra da İtalya'ya kaçtı. Mart 1969 tarihinde Gudrun Ensslin ile birlikte Berlin'e döndü. Daha sonradan, adı ve kimliği devlet tarafından değiştirilen provokatör bir ajan olan Peter Urbach, polisin onun izini bulmasını sağladı. 4 Nisan 1970 tarihinde düzmece bir trafik kontrolü sonucu Berlin'de tutuklandı ve Tegel cezaevine gönderildi.
Ulrike Meinhof'la birlikte kitap yazmak için kaynak araştırma bahanesi ile, Almanya Sosyal Sorunlar Merkez Enstitüsü'ne avukat Horst Mahler'in başvurusu üzerine gerçekleşen ziyaret esnasında Baader, Meinhof, Irene Georgens, Ingrid Schubert ve kim olduğu hiç bilinemeyen birisinin yardımı ile 14 Mayıs 1970 tarihinde, silahlar da kullanarak kaçmayı başardı. Bu kaçış esnasında, enstitüde çalışan Georg Linke, bir kurşunla vuruldu ve ağır yaralandı. Bu kaçış Rote Armee Fraktion'un (Kızıl Ordu Fraksiyonu) doğuşu olarak kabul edilir. Andreas Baader yaklaşık 20 arkadaşı ile birlikte, Filistin Kurtuluş Örgütü ([El Fetih]) kampında eğitim görmek üzere Ürdün'e kaçtı.
1972 yılında gerçekleştirdiği, 50 den fazla insanın yaralandığı ve 4 kişinin öldüğü beş bombalı saldırı ve birçok banka soygunundan sonra, Andreas Baader Almanya'nın en çok aranan teroristlerinden birisi haline geldi. Frankfurt'ta silahlı bir çatışma sonucu, diğer RAF üyeleri Jan-Carl Raspe ve Holger Meins ile birlikte 1 Haziran 1972 tarihinde yakalandı ve Stammheim Davası olarak adlandırılan dava sonucu 28 Nisan 1977 tarihinde müebbet hapse mahkûm oldu.
24 Nisan 1975 yılında ikinci kuşak RAF üyeleri Hanna Krabbe, Karl-Heinz Dellwo, Lutz Taufer, Bernhard Rössner, Ulrich Wessel ve Siegfried Hausner'den oluşan Holger Meins adlı RAF birliği, Stockholm'de Alman Büyükelçiliği'ni bastı ve 12 kişiyi rehin alarak binanın en üst katına yerleşti. Aralarında Andreas Baader, Ulrike Meinhof, Gudrun Ensslin ve Jan-Carl Raspe'nin de bulunduğu 26 yoldaşlarının serbest bırakılmasını talep ettiler. Çıkan çatışmada askerî ataşe Andreas von Mirbach ağır yaralandı ve aynı gün hastanede öldü. Başbakan Helmut Schmidt'in talepleri reddetmesi üzerine ticari ataşe Heinz Hilleggart'ı öldürdüler. Bilinmeyen bir nedenle RAF üyelerinin kendi getirdikleri bomba gece yarısına doğru patlayınca herkes yaralandı. Ulrich Wessel ve Siegfried Hausner bu yaralanmalar nedeniyle öldüler.
5 Eylül 1977 tarihinde, aynı yılın Ocak ayında televizyonda, SS subayı olduğunu ve Nasyonal Sosyalist geçmişi ile övündüğünü söyleyen, Almanya İşverenler Birliği Başkanı Hanns Martin Schleyer, RAF tarafından kaçırıldı ve 18 Ekim 1977'de, hapisteki RAF üyelerinin serbest bırakılması talepleri yerine getirilmeyince öldürüldü.
13 Ekim 1977'de Mallorca/İspanya'dan Frankfurt am Main/Almanya'ya giden uçak, RAF üyelerinin serbest bıraktırılması amacıyla, Filistinli gerillalar tarafından kaçırıldı. Mogadişu'ya indirilen uçaktaki rehinelerin hepsi 18 Ekim 1977'de GSG 9 komandoları tarafından kurtarıldı. Uçağı kaçıran dört kişinin üçü öldürüldü.
1977 yılında, Schleyer'in öldürülmesi ve uçak kaçırma olayı Almanya Sonbaharı olarak adlandırıldı ve Federal Almanya'nın yaşadığı en büyük krizlerinden biri oldu.
Andreas Baader, 18 Ekim 1977 sabahı (Stammheim'in Ölüm Gecesi olarak adlandırılan gün), Stuttgart Stammheim cezaevinin, çok sıkı korunan bölgesindeki hücresinde ensesinden vurulmuş olarak bulundu.
Andreas Baader, Gudrun Ensslin ve Jan-Carl Raspe ile birlikte Stuttgart/Dornhaldenfriedhof mezarlığına defnedildi.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Marco Stahlhut: Andreas Baader aslında kimdi? 14 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; Die Welt Gazetesi, 3 Ocak 2007
- ^ Karin Wieland: Suç işlemenin devrimci pratiği:Andreas Baader adi suçlarla dolu yaşamını, politik bir misyona dönüştürmeyi nasıl başardı. (Das Verbrechen als revolutionäre Praxis: Wie es Andreas Baader gelang, seine kriminelle Hochstaplerexistenz in eine politische Mission umzuwidmen) 4 Nisan 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; Rudi Dutschke, Andreas Baader ve RAF; Die Tageszeitung Gazetesi, 22 Ocak 2005
- ^ Karin Wieland, Wolfgang Kraushaar, Jan Philipp Reemtsma: Rudi Dutschke, Andreas Baader ve RAF, Hamburg, 2005; ISBN 3-936096-54-6; Sayfa 56-57
