Antonio Donghi
| Antonio Donghi | |
|---|---|
| Doğum | 16 Mart 1897 |
| Ölüm | 16 Temmuz 1963 |
| Uyruk | İtalyan |
| Katıldığı akımlar | büyülü gerçekçilik  |
Antonio Donghi (16 Mart 1897 – 16 Temmuz 1963), popüler yaşam, manzara ve natürmort sahnelerinin İtalyan ressamıydı.
Biyografi
[değiştir | kaynağı değiştir]
Roma'da doğdu, 1908'den 1916'ya kadar Instituto di Belle Arti'de resim okudu.[1] Birinci Dünya Savaşı'ndaki askerlik hizmetinden sonra Floransa ve Venedik'te sanat eğitimi aldı ardından kısa süre sonra 1920'lerde ortaya çıkan neoklasik hareketin öncülerinden oldu. Son derece rafine bir tekniğe sahip olan Donghi, güçlü kompozisyonu, mekansal netliği ve popülist konuyu tercih etti.[2] Figürleri bir yerçekimine ve Piero della Francesca'yı anımsatan arkaik bir sertliğe sahiptir. Eleştirmenler çalışmalarını, çağdaş yaşam sahnelerine benzer şekilde ince bir mizahla dokunan Henri Rousseau ve Georges Seurat'ın Hareketsiz yaşamları genellikle naif sanatın silahsızlaştırıcı simetrisiyle betimlenen küçük bir çiçek vazosundan oluşur.
Donghi çoğu açıdan başarıya ve üne kavuştu. 1925'te Franz Roh , onu yeni büyülü gerçekçilik eğiliminin önde gelen İtalyan sanatçıları arasında gösterdi.[2] 1927'de Donghi, Pittsburgh'daki Carnegie Enstitüsü'nde Uluslararası Sergide Birincilik Ödülü kazandı.
1940'larda Donghi'nin çalışmaları modernizmin ana akımının çok dışındaydı ve düzenli olarak sergilemeye devam etmesine rağmen eski ününü kaybetmeye başladı.[1] Son yıllarında, çizgisel desenleri ifade eden bir stilde boyayarak temel olarak manzaralar üzerine yoğunlaştı. 1963'te Roma'da öldü.
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Cowling Elizabeth; Mundy, Jennifer (1990). Klasik Zemin Üzerine: Picasso, Léger, de Chirico ve Yeni Klasisizm 1910-1930 . Londra: Tate Galerisi.1-85437-043-X
- Gale, Matthew. "Donghi, Antonio". Grove Art Çevrimiçi. Oxford Art Online . Oxford University Press.