Arajs Kommando

Arajs Kommando (aynı zamanda: Sonderkommando Arajs), SS-Sturmbannführer Viktors Arājs önderliğinde, Nazi Sicherheitsdienst'e (SD) bağlı bir Letonya Yardım Polisi'nin işbirlikçi birimi (Almanca: Lettische Hilfspolizei) idi. Soykırım sırasında ünlü bir ölüm birimiydi.

Formasyon

SS-Brigadeführer Franz Walter Stahlecker tarafından 1 Temmuz 1941'de kuruldu. Stahlecker, Arājs'e, resmi bir isim olan Letonya Yardımcı Güvenlik Polisi veya Arajs Kommando'yu kuran bir komando kurması talimatını verdi. Grup öğrenciler ve sağcı kanat yönelimi eski görevlilerinden oluşuyordu. Arajs Kommando üyelerinin tamamı gönüllüydü ve herhangi bir zamanda özgürce ayrılabilirlerdi. Ertesi gün 2 Temmuz'da Stahlecker, Arājs'a komutasındaki spontan görünen bir pogrom açığa çıkardığını açıkladı.^[1]

Etkinlikler

Arajs Kommando birimi, Yahudileri, Romanları ve zihinsel hastaları öldürmekle birlikte Letonya'nın doğu sınırındaki Sovyetler Birliği'ndeki sivillerinde içinde olduğu cezai eylemler ve katliamlar da dahil olmak üzere çeşitli Nazi vahşetlerine aktif biçimde katıldı. Bu Kommando birimi yaklaşık 26.000 Yahudi'yi öldürmüştür.^[2] Özellikle bu komando birimi, 30 Kasım ve 8 Aralık 1941'deki Rumbula katliamı sırasında Yahudilerin Riga gettosundan toplu olarak infaz edilmesine ve binlerce Yahudi'nin Almanya'dan sınır dışı edilmesine suçuna da karıştılar. Komando biriminin bir kısmı Salaspils toplama kampında muhafız olarak görev yapıyordu.^[3]

Birim, Letonya Yahudi nüfusunun öldürülmesine katıldığı dönemde yaklaşık 300-500 kişiye, 1942'deki partizan karşıtı operasyonlara katıldığı zirve noktası olan 1.500 üyeye ulaştı. Savaşın son safhalarında birlik dağıldı ve personeli Letonya Lejyonasına nakledildiler.

Kovuşturma

Savaştan sonra birkaç on yıl boyunca Batı Almanya'da başarılı bir şekilde saklandıktan sonra, Viktors Arājs sonunda suçundan dolayı tutuklandı, yargılandı ve hapsedildi.

Daha yakın zamanlarda, Kanada, Amerika Birleşik Devletleri, Birleşik Krallık ve Avustralya hükûmetleri, Arajs Kommando'nun eski bir subayı olan Konrāds Kalējs'i soykırım iddialarıyla yargılanmak üzere Letonya'ya iade etme girişiminde bulunuyorlardı.^[4] Kalējs 2001 yılında Avustralya'da ölmeden önce, masumiyetini sonuna kadar sürdürerek, Doğu Cephesinde Rusya ile savaştığı ya da 1941'de Yahudilerin katledilmesinin üniversitede öğrenim gördüğünü belirtti. Letonya'daki Holokost tarihçisi A. Ezergailis, Arājs Kommando'nun yaklaşık üçte birinin yaklaşık 1,500 üye arasında 500'ünün 500'ü Yahudi cinayetine aktif olarak katıldığını tahmin ederek, İnsanlığa karşı işlenen suçlardan yalnızca bir örgüte üyelik temelinde mahkûm edilemeyeceğini iddia etti.^[5]

Kaynakça

^ Angrick, Andrej; Klein, Peter (2009). The "Final Solution" in Riga: Exploitation and Annihilation, 1941-1944. Volume 14 of Studies on War and Genocide. ss. 65-70. ISBN 9781845456085.
^ Andrew Ezergailis (1996). The Holocaust in Latvia, 1941-1944. Historical Institute of Latvia, Riga ; United States Holocaust Memorial Museum; Washington, DC. OCLC 33403580.
^ Strods, Heinrihs (2000). "Salaspils koncentrācijas nometne (1944. gada oktobris – 1944. gada septembris". Yearbook of the Occupation Museum of Latvia (Letonca). Cilt 2000. ss. 87-153. ISSN 1407-6330.
^ "Konrad Kalejs: Target for Nazi hunters". BBC News. 3 Ocak 2000. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017.
^ Kalejs Not Necessarily Implicated, Reuters News Service, filed January 13, 2000, Canberra

[Angrick-1] Angrick, Andrej; Klein, Peter (2009). The "Final Solution" in Riga: Exploitation and Annihilation, 1941-1944. Volume 14 of Studies on War and Genocide. ss. 65-70. ISBN 9781845456085.

[2] Andrew Ezergailis (1996). The Holocaust in Latvia, 1941-1944. Historical Institute of Latvia, Riga ; United States Holocaust Memorial Museum; Washington, DC. OCLC 33403580.

[Strods-3] Strods, Heinrihs (2000). "Salaspils koncentrācijas nometne (1944. gada oktobris – 1944. gada septembris". Yearbook of the Occupation Museum of Latvia (Letonca). Cilt 2000. ss. 87-153. ISSN 1407-6330.

[4] "Konrad Kalejs: Target for Nazi hunters". BBC News. 3 Ocak 2000. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017.

[5] Kalejs Not Necessarily Implicated, Reuters News Service, filed January 13, 2000, Canberra

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

g t d SS organizasyonları
SS Bölümleri	Allgemeine-SS Waffen-SS Ahnenerbe-SS
Liderlik	Reichsführer-SS SS ve Polis Lideri Personel
Liderler	Julius Schreck Joseph Berchtold Erhard Heiden Heinrich Himmler Karl Hanke
Ana Bölümler	Persönlicher Stab Reichsführer-SS SS-Hauptamt SS-Führungshauptamt RSHA Ordnungspolizei SS-Wirtschafts-Verwaltungshauptamt SS-Rasse-Siedlungshauptamt Hauptamt Volksdeutsche Mittelstelle Reichskommissariat für die Festigung des deutschen Volkstums Hauptamt SS-Gericht SS Personalhauptamt SS Eğitim Ofisi
İdeolojik Kurumlar	Ahnenerbe Das Schwarze Korps SS-Junkerschule Bad Tölz Lebensborn
Polis ve güvenlik birimleri	Ordnungspolizei Kriminalpolizei Gestapo Sicherheitspolizei Sicherheitsdienst
Führer Koruması	SS-Begleitkommando des Führers Reichssicherheitsdienst
Paramiliter Birimler	Einsatzgruppen Kommando 99 Ypatingasis būrys Litauische Sicherheitspolizei Rollkommando Hamann Arajs Kommando Ukrayna Yardımcı Polisi Volksdeutscher Selbstschutz Trawnikler
Waffen-SS tümenleri	Verfügungstruppe (SS-VT) Leibstandarte (LSSAH) SS Division Das Reich SS Division Totenkopf SS Polizei Division SS Division Wiking
Yabancı SS birimleri	Germanic-SS Germaansche SS in Nederland Germaansche SS in Vlaanderen Germanske SS Norge Schalburg Corps Britisches Freikorps SS-Sturmbrigade R.O.N.A. Waffen-SS Fin Gönüllü Taburu
SS kontrollü işletmeler	Ostindustrie Deutsche Wirtschaftsbetriebe Deutsche Ausrüstungswerke DEST Allach porcelain Apollinaris Mattoni Sudetenquell Anton Loibl
SS ödülleri	SS Onur Kılıcı SS Onur Yüzüğü
Rütbe, üniforma ve işaretler	SS üniformaları ve nişanları Waffen-SS'in rütbeleri ve nişanları Orpo'nun rütbeleri ve nişanları Waffen-SS'in kolordu renkleri