Atgiller anatomisi - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Sindirim sistemi
    • 1.1 Yemek borusu
    • 1.2 Mide
    • 1.3 İnce bağırsak
  • 2 Kaynakça

Atgiller anatomisi

  • বাংলা
  • Bosanski
  • English
  • فارسی
  • Français
  • Bahasa Indonesia
  • Português
  • Tiếng Việt
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Wikimedia Commons
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bir atın bölümleri

Atgiller anatomisi, at ve atgiller ailesindeki eşek ve zebra gibi hayvanları inceler.

Sindirim sistemi

[değiştir | kaynağı değiştir]
At midesi

Atlar ve diğer atgiller otlayan hayvanlardır. Atgiller, gün boyu aynı türden az miktarda yemek yemeye adapte olmuşlardır.

Yemek borusu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yemek borusu, yaklaşık 1,2 ila 1,5 metre uzunluğundadır ve mideye yemek taşır. Kardiyak sfinkter denilen kaslı bir yüzük, mide ile yemek borusunu birbirine bağlar. Bu sfinkter, atlarda çok iyi gelişmiştir. Bu ve yemek borusunun mideye bağlandığı eğik açı, atların neden kusamadığını açıklar.[1]

Mide

[değiştir | kaynağı değiştir]

Atlar, boyutlarına göre nispeten küçük bir mideye sahiptir. Bu da bir atın tek seferde alabileceği yem miktarını sınırlar. Ortalama bir at (360 ila 540 kg) yaklaşık 19 litre kapasiteye sahiptir. Midede çeşitli asitler ve pepsin enzimi yiyecekleri parçalar. Pepsin, proteinlerin amino asit zincirlerine daha fazla parçalanmasına izin verir.[1] Diğer enzimler arasında lipaz bulunur.

İnce bağırsak

[değiştir | kaynağı değiştir]

Atın ince bağırsağı 15 ila 21 metredir ve 38 ila 45 litre tutar. Bu başlıca sindirim organıdır ve çoğu besinin emildiği yerdir.[2]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b Giffin, James M. (1998). Horse owner's veterinary handbook. 2nd ed. Gore, Tom. New York: Howell Book House. ISBN 0-87605-606-0. OCLC 37245445. 3 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2021. 
  2. ^ "Horse Nutrition - The Horse's Digestive System." Bulletin 762-00, Ohio State University. Web site accessed 9 February 2007.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Atgiller_anatomisi&oldid=30256605" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • At anatomisi
  • Atgiller
  • Sayfa en son 15.28, 18 Eylül 2023 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Atgiller anatomisi
Konu ekle