Beni Kilab
Kilâb b. Rebîâ ya da Benî Kilâb b. Rebîâ, Arapça: بنو كلاب بن ربيعة) 6. yüzyıl ortasından 9. yüzyıl ortalarına kadar Necid bölgesini, 7. yüzyıl ile 13. yüzyıl arasında da Kuzey Suriye'yi kontrol eden Arap kabilesidir.
Basra-Mekke yolu üzerinde Dâriye ve Rebeze koruluklarının Medine taraflarında yayılmışlardır. 630 yılında Mekke'nin Fethi'nden sonra Kilâb bin Rebîa'nın çeşitli kollarına mensup bir heyet Medine'ye gelerek kabileleri adına İslam'ı kabul etmişlerdir. İlk İslam fetihlerinin ardından bir bölümü Kufe ve Basra'ya, bir kısmı da Yukarı Mısır'daki Feyyum bölgesine iskan edilen Beni Kilab kabilesi daha sonraları Halep ve özellikle Şam çevresinde yoğunlaşmışlardır. 1024'te Halep'te Mirdasoğulları hanedanını kurarak Fâtımîler, Bizanslılar ve Selçuklu Türkleri ile mücadele etmişlerdir.[1]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- ^ Küçükaşçı 2002, s. 537-568.
- Genel
- Küçükaşçı, Mustafa Sabri (2002). "Kilâb b. Rebîâ". TDV İslâm Ansiklopedisi. 25. Türkiye Diyanet Vakfı. 13 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.