Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin daimi üyeleri
Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin daimi üyeleri (Kalıcı Beş, Büyük Beş veya P5 olarak da bilinir), Birleşmiş Milletler Antlaşması'nın Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nde kalıcı koltuk verdiği beş egemen devlettir: Çin Halk Cumhuriyeti (eski adıyla Çin Cumhuriyeti ), Fransa Cumhuriyeti, Rusya Federasyonu (eski adıyla Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği ), Büyük Britanya ve Kuzey İrlanda Birleşik Krallığı ve Amerika Birleşik Devletleri.[1]
Daimi üyelerin hepsi II.Dünya Savaşı'nda müttefik (ve bu savaşın galipleri) ve aynı zamanda nükleer silahlara sahip devletlerdir (ancak beşinin tümü Birleşmiş Milletler kurulmadan önce nükleer silah geliştirmemişti). Konseyin kalan 10 üyesi, toplam 15 BM üye devleti olacak şekilde Genel Kurul tarafından seçilir. Beş daimi üyenin tümü, uluslararası destek düzeyine bakılmaksızın herhangi bir "esaslı" Konsey kararı taslağının kabul edilmesini engelleyebilecek veto hakkına sahiptir.
Mevcut kalıcı üyeler
[değiştir | kaynağı değiştir]Aşağıda BM Güvenlik Konseyi'nin mevcut daimi üyelerinin bir tablosu bulunmaktadır.
| Ülke | Mevcut devlet temsili | Eski devlet temsili | Mevcut yönetici liderler | Mevcut temsilci | Resim |
|---|---|---|---|---|---|
| Çin |
|
Lider: Şi Cinping[a] Başbakan: Li Keçiang[b] |
Fu Cong[2] | ||
| Fransa |
|
Başkan: Emmanuel Macron
Başbakan: François Bayrou |
Jérôme Bonnafont[3] | ||
| Rusya | Başkan: Vladimir Putin Başbakan: Mikhail Mishustin |
Vasily Nebenzya[4] | |||
| Birleşik Krallık | Yok | Kral: III. Charles
Başbakan: Keir Starmer |
Barbara Woodward[5] | ||
| Amerika Birleşik Devletleri | Yok | Başkan: Donald Trump Başkan Yardımcısı: JD Vance |
Dorothy Shea[6] |
Daimi üyelerin mevcut liderleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Aşağıdakiler, (Nisan 2025 itibarıyla) BM Güvenlik Konseyi'nin daimi üyelerini temsil eden devlet ve hükümet başkanlarıdır:
-
Şi Cinping
Çin Halk Cumhuriyeti'ni Temsilen -
Emmanuel Macron
Fransa Cumhuriyeti'ni Temsilen -
Vladimir Putin
Rusya Federasyonu'nu Temsilen -
Keir Starmer
Birleşik Krallık ve Kuzey İrlanda'yı Temsilen -
Donald Trump Amerika Birleşik Devletleri'ni Temsilen
Not listesi
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ The President of China is legally a ceremonial office, but the General Secretary of the Chinese Communist Party (de facto leader) has always held this office since 1993, except for the months of transition. The current paramount leader is President Xi Jinping.
- ^ The de jure head of government of China is the Premier, whose current holder is Li Keqiang.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Security Council Members | United Nations Security Council". www.un.org. 26 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2020.
- ^ "China's EU ambassador to take over UN role". South China Morning Post (İngilizce). 13 Nisan 2024. 11 Ağustos 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2025.
- ^ "Décret du 13 février 2025 portant nomination d'un ambassadeur, représentant permanent de la France au Conseil de sécurité et chef de la mission permanente française près les Nations unies à New York - M. BONNAFONT (Jérôme)" (Fransızca). France ONU. 16 Şubat 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Постоянное представительство Российской Федерации при ООН". russiaun.ru. 27 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2020.
- ^ "Dame Barbara Woodward DCMG OBE". GOV.UK (İngilizce). 18 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2025.
- ^ Nations, United States Mission to the United (1 Ağustos 2024). "Ambassador Dorothy Camille Shea". United States Mission to the United Nations (İngilizce). Erişim tarihi: 11 Ağustos 2025.
Konuyla ilgili yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Nico J. Schrijver and Niels M. Blokker (eds.). 2020. Elected Members of the Security Council: Lame Ducks or Key Players? 2 Mart 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Brill.com.
- "Security Council Expansion—A Regional Model" (PDF). GlobalPolicy.org. Global Policy Forum. Nisan 2005. 19 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Ekim 2020. This is referred to by some as the "Italian Model".