Buğday unu
Buğday unu, buğday tahılının ilk başta modern laboratuvarlarda yapılan analizlerle kalitesine göre sınıflandırılıp, daha sonra üretilmek istenen kaliteye göre farklı özellikteki buğdayların bir birleri ile paçallanması ve daha sonrasında paçallanan buğdayların belirli temizleme aşamalarından geçmesiyle öğütmeye uygun hale getirilir. Temizleme aşamasında içerisinden taş, toprak, yabancı ot tohumları, kırık buğday gibi unun kalitesini olumsuz etkileyecek yabancı maddelerden ayrıştırılıp, daha sonra kuru yıkama yöntemi ile temizlenip en sonunda da belirli bir rutubete getirildikten sonra, uygun sürelerde dinlendirilip öğütülmesi ile elde edilen undur. Unun randımanı ya da saflığı kullanım amacına göre belirlenir. İyice öğütülmüş olan buğdayın içerisinden elenerek ayrılan kepek, razmol, bonkalit ve daha paspal yapıdaki esmer un gibi buğdayın kabuk ve kabuğa yakın kısmının ayrılmasıyla kalitesi ayarlanmış olur. Gluten miktarı un kalitesinde belirleyici bir özelliktir. Bisküvi, kraker, kek gibi ürünlerde daha düşük gluten oranı gerekir. Ekmek, simit gibi kabaran ürünlerde orta kalitede gluten oranı gerekir. Yufka, poğaça, baklava gibi ürünlerde yüksek gluten oranına sahip unlar kullanılmaktadır.
Buğday unu türk beslenme kültüründe oldukça yaygın olarak kullanılmaktadır ve beslenme zincirinde önemli bir yere sahiptir. Ekmek, börek, simit gibi türk beslenme kültürüne has gıdaların yanında endüstriyel gıda üretiminde de kullanılmaktadır. Kek, ekmek, kurabiye ve pizza buğday unundan yapılmaktadır.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir] | Yiyecek malzemeleri ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
