Dam

Dam,, evlerin en üst kısmında yer alan ve binaları yağmur, kar ve rüzgar gibi doğa olaylarından koruyan çatılara denir. Öz Türkçe bir kelime olan dam, 13. ve 14. yüzyılda yazılmış kitaplarda tam şeklinde geçer. Daha sonra evrilerek bazı bölgelerde hayvancılığın ön planda olduğu, bazen de tarımın yapıldığı geçici yerleşmelere denmiştir.

Orta Asya Türk halklarında sur (kale duvarları) anlamında kullanılmakta olan dam (orijinali tam), değişik yörelerde farklı anlamlara sahiptir. İç Anadolu, Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde ve Antalya Coğrafi Bölümü'nün Göller yöresi köy ve kasabalarında terim toprak çatılı ev, kulübe ve köy evi eklentisi manasında kullanılır. Emirdağ'da ise dam, kapalı bir mekan anlamıma gelmektedir. Akdağmadeni çevresinde ise evin odası anlamına gelmektedir. Iğdır, Rize ve Trabzon etraflarında hayvanlar için kışlık ot, yem-yiyecek saklanan evin basit bir ek yapısı, bir çeşit ambar ve depodur.