Daniell hücresi
Daniell pili, (veya Daniel pili, Daniel hücresi), İngiliz kimyacı ve meteorolog John Frederic Daniell tarafından 1836'da keşfedilmiş[1] bir pil.
Pillerin tarihsel gelişiminin ilk aşamalarında Volta piline göre büyük bir gelişme olarak kabul edilir. Bakır ve çinko elektrotların kullanıldığı ve yaklaşık 1.1 volt elektrik gerilimi üreten bir pildir. Her elektrot kendi tuzlarının bulunduğu çözeltilere daldırılmıştır ve arada poröz bir bölme ile birbirlerinden ayrılmıştır. Çinko elektrot çözünürken, bakır iyonları ise kendi elektrodu üzerinde toplanır. Oluşan kimyasal reaksiyon:
şeklindedir.
Kimya
[değiştir | kaynağı değiştir]
Daniell hücresinde, bakır ve çinko elektrotlar, sırasıyla bakır (II) sülfat ve çinko sülfat çözeltilerine daldırılmıştır. Anotta çinko, aşağıda gösterilen yarı-hücre reaksiyonu gereğince oksitlenirken;
- Zn → Zn2+ + 2e−
katotta da bakır redüklenir;
- Cu2+ + 2e− → Cu.
Bu yarı hücre reaksiyonlarından hiçbiri tek başına gerçekleşemeyeceği için, iki yarı hücre, iyonların serbestçe hareket edebileceği şekilde birbirine bağlanmalıdır. İyonların akışına izin veren poröz bir bariyer veya seramik disk, iki çözeltiyi birbirinden ayırma amaçlı olarak kullanılabilir. Yarı hücreler iki farklı kap içerisine yerleştirilir ve iki hücre birbirine bir tuz köprüsü yardımıyla bağlanır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Elizabeth H. Oakes, A to Z of STS Scientists, p. 72, Infobase Publishing, 2009 1438109253.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Daniell hücresi interaktif rehber (İng.) National High Magnetic Field Laboratory
- Daniel hücresi deneyi (İng.)
 | Kimya ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |