Doğu Almanya Anayasası
| Alman Demokratik Cumhuriyeti Anayasası | |
|---|---|
 Mart 1949'da hazırlanmış Doğu Almanya Anayasası taslağı | |
| Genel bakış | |
| Orijinal ad | Almanca: Verfassung der Deutschen Demokratischen Republik |
| Yetki alanı |  Doğu Almanya |
| Kabul tarihi | 19 Mart 1949 |
| Yayımlanma tarihi | 30 Mayıs 1949 |
| Yürürlük tarihi | 7 Ekim 1949 |
| Hükûmet biçimi | Federal parlamenter anayasal cumhuriyet (1952’ye kadar) Üniter parlamenter anayasal cumhuriyet (1952’den sonra) |
| Devlet başkanı | Cumhurbaşkanı (1960’a kadar) Devlet Konseyi (1960’tan sonra) |
| Yasama | Eyaletler Meclisi (1958’e kadar) Halk Meclisi |
| Yürütme | Bakanlar Konseyi (Başbakan tarafından yönetilen) |
| Yargı | Doğu Almanya Yüksek Mahkemesi |
| İdari bölünüş | Evet (1952’ye kadar) Hayır (1952’den sonra) |
| Mülga | 9 Nisan 1968 |
| Yazmak için görevlendiren | Alman Halk Kongresi |
| İlga ettiği kanun(lar) | Weimar Cumhuriyeti Anayasası'nın Doğu Almanya'da uygulanması |
Doğu Almanya Anayasası, 7 Ekim 1949'da ilan edildi. Büyük ölçüde Weimar Anayasası'na dayanıyordu ve Doğu Almanya'yı liberal demokratik bir cumhuriyet olarak kuruyordu. 1968'de Doğu Almanya hükümeti, Marksizm-Leninizm, üniter ve kolektif liderliğe dayanan yeni ve tamamen Komünist bir anayasa kabul etti. 1968 anayasasında 1974'te başka değişiklikler de yapıldı. 1989'daki siyasi olaylarla birlikte Doğu Almanya için yeni bir anayasa taslağı hazırlama girişimleri oldu, ancak bu çabalar Doğu Almanya'nın dağılması ve Batı Almanya'ya ilhak edilmesi sebebiyle bu anayasa asla yürürlüğe girmedi.
Arka plan
[değiştir | kaynağı değiştir]1947'de Alman Halk Kongresi toplandı. Kongre, aynı zamanda gerçekleşen Batı Londra Dışişleri Bakanları Konferansı'na bir alternatif olarak düşünülmüştü. Halk Kongresi'nin amacı, tüm Alman ulusunu temsil edecek, ulusun siyasi geleceğini belirleyecek ve savaş sonrası Almanya'nın bölünmesini önleyecek bir meclis kurmaktı. Kongreye toplam 2215 delege gönderildi (bunlardan 664'ü Batılı Güçler tarafından işgal edilen bölgelerdeki Almanları temsil ediyordu). Bu noktaya kadar Batı işgali altındaki bölgelerde yasaklanmış olan ikinci Kongre, bir yıl sonra toplandı ve bir Konsey (Volksrat) seçti. Bu konsey, işgalci ulustan bağımsız olarak tüm ülkeyi temsil eden bir meclis olarak hizmet vermeyi amaçlayacaktı. Bu meclis, anayasa geliştirmekle görevli bir komite belirledi. Geleceğin başbakanı Otto Grotewohl bu komitenin başkanı oldu. Mayıs 1949'da bir Halk Konseyi belirlemek için bir seçim yapıldı. Alman Halk Kongresi 1949'da üçüncü kez toplandı ve taslak anayasayı kabul etti. 7 Ekim 1949'da Halk Konseyi, Doğu Almanya Halk Odası oldu ve Halk Kongresi, Alman Demokratik Cumhuriyeti'nin resmi olarak kurulmasıyla sonuçlanan bir süreç olan Ulusal Cephe siyasi bloğuna dönüştürüldü.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]- Alman İmparatorluğu anayasası (1871–1919)
- Weimar Anayasası (1919–1933 (hukuki olarak 1949))
- Almanya Federal Cumhuriyeti için Temel Yasa (1949–günümüz)