Doom II: Hell on Earth
Doom II, aynı zamanda Doom II: Hell on Earth olarak da bilinir, 1994 yılında id Software tarafından geliştirilen ve yayımlanan bir birinci şahıs nişancı oyunudur. MS-DOS için piyasaya sürülmüş, ertesi yıl ise Mac OS sürümü çıkmıştır. Orijinal Doom’un aksine —ki yalnızca shareware ve posta siparişi yoluyla dağıtılmıştı— Doom II doğrudan mağazalarda satılmış ve böylece Doom serisinde perakende olarak ilk çıkan oyun olmuştur.
Önceki oyunla kıyaslandığında Doom II, daha büyük haritalar, yeni düşmanlar, yeni bir Süper Av Tüfeği (Super Shotgun) ve yeni bir güçlendirici içerir. Master Levels for Doom II adlı, 21 yeni bölüm içeren genişleme paketi 26 Aralık 1995’te yayımlanmıştır. Bir başka genişleme paketi olan No Rest for the Living, Xbox Live Arcade sürümüne özel olarak geliştirilmiş, ayrıca Doom 3: BFG Edition içinde, Doom Classic Complete paketinde ve Doom II’nin 2019 Unity motoru portunda ücretsiz eklenti olarak sunulmuştur. 2024 yılında çıkan KEX Engine portuna da dâhil edilmiştir.
Doom II, eleştirmenler tarafından çok olumlu karşılanmış; orijinal Doom’un başarılı yönlerini daha da geliştirmesiyle övgü almıştır. Yalnızca ABD’de 1.8 milyondan fazla kopya satmış ve 74 milyon doların üzerinde gelir elde etmiştir. Tüm zamanların en iyi video oyunlarından biri olarak kabul edilir.
Doom II, 2002’de Game Boy Advance, 2004’te Tapwave Zodiac, 2010’da Xbox Live Arcade, 2019’da ise Nintendo Switch, PlayStation 4 ve Xbox One için port edilmiştir. Doom’un kaynak kodunun yayımlanmasıyla birlikte iOS ve diğer mobil platformlara da taşınmıştır. Ayrıca oyun, 1995 ve 1997 yıllarında PlayStation ve Sega Saturn için çıkan Doom portlarının içinde de yer almıştır.
Oynanış
[değiştir | kaynağı değiştir]Doom II, selefiyle karşılaştırıldığında köklü bir farklılık sunmaz. Oyunda büyük teknolojik gelişmeler, grafiksel iyileştirmeler veya anlamlı oynanış değişiklikleri bulunmaz. Bunun yerine geliştirme ekibi, ilk oyunun çıkışından sonra bilgisayar donanımındaki ilerlemelerden faydalanarak oyun motorlarını daha verimli kullanmış ve çok daha büyük, daha karmaşık haritalar tasarlamıştır.
Oyun hâlâ, oyuncunun geniş ve doğrusal olmayan haritalarda ilerlemesi üzerine kuruludur. Her bölüm, oyuncunun farklı silahlarla öldürebileceği iblislerle doludur ve bu silahlar oyun boyunca toplanabilir. Bölümler, bir çıkış noktasının —bir anahtar veya ışınlayıcı gibi— bulunmasıyla tamamlanır; amaç yalnızca bir sonraki alana geçiş yapmaktır.
İlk oyunda olduğu gibi, Doom II'nin bölümleri doğrudan ve basit bir şekilde tamamlanabilir. Ancak, bölümler doğrusal olmadığı için oyuncular alternatif yolları keşfedebilir ve bunu yapanlar genellikle sağlık paketleri veya daha güçlü silahlar gibi ödüllerle karşılaşır. Haritaların daha büyük ve karmaşık olması ile düşman sayısının artması, Doom II'nin orijinal oyuna kıyasla sistem gereksinimlerinin biraz daha yüksek olmasına neden olmuştur.
İlk Doom’daki gibi üç bağlantılı bölüm üzerinden oynanmak yerine, Doom II’de oynanış 32 seviyede gerçekleşir (bunlardan ikisi 15. seviyeden erişilebilen gizli seviyelerdir), ancak hikâyenin geliştiği aralarda ara sahneler bulunur. Oyuncunun ilerleyişi orijinal Doom’daki gibi bir harita üzerinde gösterilmez; her seviyenin arasındaki ekranlarda yalnızca bir arka plan görüntülenir. (Bu tarz, orijinal Doom’un perakende yeniden yayımlaması olan The Ultimate Doom’daki bonus dördüncü bölümde de devam ettirilmiştir.) Bu yapı, oyuncunun bir bölümü tamamladıktan sonra envanterini tamamen kaybetmesine zorlanmadığı anlamına gelir.
Doom II, boss olmayan canavar türlerinin sayısını iki katına çıkarmış ve orijinal Doom’daki bossları normal düşman olarak kullanmaya başlamıştır. Ayrıca, çok güçlü çift namlulu bir pompalı tüfek olan süper av tüfeği (super shotgun) ile yeni bir güçlendirme öğesi olan megasphere oyuna eklenmiştir.
Çok oyunculu
[değiştir | kaynağı değiştir]Doom II’de çok oyunculu (multiplayer) işlevsellik büyük ölçüde geliştirildi ve “kutudan çıktığı gibi” çok daha fazla sayıda çevirmeli (dial-up) modem desteği sağlandı. İki oyunculu çevirmeli bağlantı, bir oyuncunun diğerinin bilgisayarına bağlanarak işbirlikçi (co-op) veya ölüm maçı (deathmatch) tarzı karşılaşmalar yapmasına imkân tanıyordu. Ayrıca yerel alan ağı (LAN) desteği eklendi ve bu özellik, yayınlanan yamalar ve güncellemelerle iyileştirildi. Bu çok oyunculu işlevsellik daha sonra orijinal Doom’a da entegre edildi.
Orijinal Doom’da olduğu gibi, Doom II çok oyunculu oyunları dial-up veya LAN üzerinden, kurulum programı (setup.exe) ile, çevrimiçi servis DWANGO aracılığıyla veya Windows 95’te popüler olan Kali ve Kahn gibi programlarla (SPX protokolü kullanılarak) oynanabiliyordu. Günümüzde ise modern standartlarda, Doom II internet üzerinden neredeyse tüm Windows sürümleriyle üçüncü parti kaynak portları (source port) kullanılarak oynanabiliyor; bu portlar arasında Odamex, Zandronum ve ZDaemon popülerliğini korumaktadır. Doom II’nin Xbox Live Arcade sürümü ise Xbox Live üzerinden çevrimiçi çok oyunculu desteği sunmaktadır.
- Bilgisayar oyunları
- Microsoft Windows oyunları
- DOS oyunları
- İOS oyunları
- Korku video oyunları
- Amerika Birleşik Devletleri'nde geliştirilen video oyunları
- Id Software oyunları
- Demon video oyunları
- Konusu gelecekte geçen video oyunları
- Virgin Interactive oyunları
- Doom engine oyunları
- Lion Entertainment oyunları
- GT Interactive oyunları
- PlayStation 4 oyunları
- Xbox One oyunları