Edebî dil
Edebî dil veya yazın dili, sözcüklere farklı anlamlar yükleyip sözcüklerin imgesel gücünden yararlanarak estetik duygular oluşturmayı ve bir edebî tarzı yansıtmayı amaçlayan, yazınsal işlevi ağırlıklı olan dildir.[1]
Edebî dil, günlük konuşma dili ile çoğunlukla aynı kaynaktan beslense de dili oluşturan unsurların farklı ve sanatçıya özgü şekilde ve tarzda kullanılması nedeniyle bu ve diğer dil biçimlerinden ayrılır. Edebî dilin özelliği, sözcüklere farklı ve birden fazla anlam, ses, ima, çağrışım ve duygu değerleri yüklenmesidir. Edebî dil sayesinde sözcükler ve tümceler, dolayısıyla metnin tamamı orijinal ve özgün bir hâl alır; yazarın veya şairin özel dili haline gelir ve sanatçının yansıtmak istediği şeye dönüşür.[2]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]
Vikisözlük'te edebî dil ile ilgili tanım bulabilirsiniz.
- ^ İmer, Kâmile; Kocaman, Ahmet; Özsoy, A. Sumru (2013). Dilbilim Sözlüğü. Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi. s. 274. ISBN 978-605-4238-53-8.
- ^ "Edebi Dil ve Özellikleri". turkedebiyati.org. 20 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
 | Edebiyat ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
