Efebofili
 | Bu madde, Vikipedi biçem el kitabına uygun değildir. (Ağustos 2023) |
Efebofili, genellikle 15 ila 19 yaşları arasındaki orta-geç ergenlere olan cinsel ilgidir.[1] Terim ilk olarak 19. yüzyılın sonlarından 20. yüzyılın ortalarına kadar kullanılmıştır.[1] Bu, kronofili teknik terimi altında toplanan yaş gruplarındaki bir dizi cinsel tercihten biridir. Efebofili yalnızca bir düzeyde cinsel çekimin varlığını değil, orta ila ileri ergen cinsel partnerlerinin tercihini de ifade eder.[1] Psikiyatrik bir teşhis değildir.[2]
Araştırma ortamlarında, kronofililer için özel terimler kullanılır: örneğin, Efebofili orta-geç ergenler için cinsel tercihe atıfta bulunur, hebefıli daha erken ergenlik çağındaki bireyler için cinsel tercihe atıfta bulunur ve pedofili ergenlik öncesindekilere atıfta bulunur.[1][2]
Etimoloji ve tanımlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Efebofili terimi Eski Yunanca: ἔφηβος'dan gelir (ephebos) ve çeşitli şekillerde "ergenliğe ulaşan", " dokimasia geçiren ve Atina vatandaşı olarak kaydedilen on sekiz yaşındaki bir genç" ve "Erkeklerın malikanesine gelen" olarak tanımlanır; ve Grekçe: φιλία (-philia ) "aşk".[3] Hollandalı psikolog Frits Bernard tarafından 1950'de yayınlanan yayınlarda kullanıldı,[4] ve 1960'ta eşcinsel destek dergisi Vriendschap'ta Victor Servatius takma adıyla yeniden basıldı. Terimin kökeninin kesin bir tarih verilmeden Magnus Hirschfeld'e atfedilir. Kelime aslında ilk olarak Georges Saint-Paul'un 1896 tarihli Tares et Poisons: Perversion et Perversité Sexuelles adlı kitabında (Fransızca: éphébophilie) yayınlandı.[5]
Bu terim, 1980'de Fransız Félix Buffière[6] ve Pakistanlı bilim adamı Tariq Rahman[7] tarafından tanımlandı ve efebofilinın klasik filmlerde yetişkin erkeklerin ergen erkeklere estetik ve erotik ilgisini tanımlarken özellikle eşcinsellik ile ilgili olarak Fars, Türk veya Urdu edebiyatında kullanılması gerektiğini savundu. Terim ayrıca Ray Blanchard tarafından cinsel olarak 15 ila 19 yaşındakileri tercih eden erkekleri belirtmek için yeniden canlandırıldı.[1] Tipik ephebofilik yaş aralığı da 15-16 yaşları olarak verilmiştir.[8] Kadınların ergenlere yönelik cinsel ilgisi, erkeklerin ergenlere yönelik cinsel ilgisinden önemli ölçüde daha az çalışılmıştır.[8]
Efebofili psikiyatrik bir tanı olmamasına rağmen,[2] pedofili terimi, en azından İngilizce konuşulan dünyada, yerel yaşın altındaki küçüklerde önemli ölçüde rıza, fiziksel veya zihinsel gelişim düzeylerine bakılmaksızın yaşlı yetişkinler tarafından herhangi bir cinsel ilgiye atıfta bulunmak için genel halk ve medya tarafından yaygın olarak kullanılmaktadır.[9][10] ]
Karakteristik Özellikleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Orta-geç ergenler tipik olarak yasal yetişkinlerinkine yakın veya aynı fiziksel özelliklere sahiptir.[8] Bu nedenle, akademisyenler Skye Stephens ve Michael C. Seto, efebofili'nın, "yaşlı ergenler üreme açısından uygun olduklarından ve tipik olarak erkeklerin, öz bildirimde, psikofizyolojik olarak yansıtıldığı gibi, yaşlı ergenlere cinsel olarak ilgi duymaları gerçeğinden" beri, bir parafili'nin pornografi kullanım çalışmalarının gerektirdiği şeyle çeliştiğini iddia ediyorlar. "[8] Psikiyatrist ve seksolog Fred Berlin, çoğu erkeğin bu yaş grubundaki kişileri cinsel açıdan çekici bulduğunu ancak "kesinlikle gerçekleştirecek olmadıklarını" öne sürüyor. Gençlerle ilişkiye giren bazı erkeklerin belirli bir rahatsızlığı olmayabilir. Fırsat ve diğer faktörler, bu şekilde davranmalarına katkıda bulunmuş olabilir".[10] Psikolog ve seksolog James Cantor'a göre, "sıradan erkeklerin 18 yaşındakilere veya 20 yaşındakilere ilgi duyması çok yaygın. 16 yaşındaki tipik bir çocuğun birçok erkeğe çekici gelmesi alışılmadık bir durum değil ve ne kadar gençleşirsek o yaş grubuna o kadar az erkek ilgi duyuyor."[11]
Efebofili, yalnızca bir düzeyde cinsel çekiciliğin varlığını değil, yalnızca orta-geç ergen cinsel partnerlerinin tercihini tanımlamak için kullanılır.[1] Genel olarak tercih, kişinin hayatının diğer önemli alanlarını etkilemediği sürece psikologlar tarafından bir patoloji olarak görülmez. Mental Bozuklukların Teşhis ve İstatistik El Kitabı, 5. Baskı (DSM-5 ) veya ICD-10'da yer almamaktadır.[2]
Blanchard ve ark. genç ergenleri merkeze alan erotik ilgi olan hebephilia'nın cinsel suçlularla çalışan profesyoneller arasında bile yaygın bir kullanıma girmediğini ve daha yaşlı ergenleri tercih etmeyi ifade eden Efebofili terimiyle karıştırılmış olabileceğini belirtti.[1] "İleri (hatta orta) ergenlerde çok az kişinin erotik ilgiyi bir psikopatoloji olarak etiketlemek isteyeceğini, bu nedenle hebephilia teriminin ephebophilia ile birlikte göz ardı edilmiş olabileceğini" düşündüler.[1] Stephens ve Seto, Efebofili'nın aksine, "kavramsal olarak, hebephilia'nın ergenlik çağındaki çocuklara atipik (istatistiksel olarak nadir) bir cinsel yaş ilgisini yansıtan bir parafili olduğunu" iddia etseler de, hebephilia'nın yaygın olarak bir parafili veya zihinsel bozukluk olarak kabul edilmediğini de belirtiyorlar. ve herhangi biri olarak sınıflandırılıp sınıflandırılmayacağına dair önemli akademik tartışmalar bulunuyor.[8]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d e f g h Blanchard (2009). "Pedophilia, Hebephilia, and the DSM-V". Archives of Sexual Behavior. 38 (3): 335-50. doi:10.1007/s10508-008-9399-9. PMID 18686026.
- ^ a b c d The ASAM Principles of Addiction Medicine. Lippincott Williams & Wilkins. 2018. s. 1713. ISBN 978-1496371003.
- ^ T. Rahman (1988). "Ephebophilia: the case for the use of a new word". Forum for Modern Language Studies. 24 (2): 126-141. doi:10.1093/fmls/XXIV.2.126.
- ^ "Sexology". 19 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009.
- ^ Janssen (2015). "'Chronophilia': Entries of Erotic Age Preference into Descriptive Psychopathology". Medical History. 59 (4): 575-98. doi:10.1017/mdh.2015.47. PMC 4595948
. PMID 26352305.
- ^ Buffière, F. (1980). Fransızca: Éros adolescent : la pédérastie dans la Grèce antique, Paris, p. 11.
- ^ T. Rahman (1990). "Boy-Love in the Urdu Ghazal". Annual of Urdu Studies. 7: 1-20.
- ^ a b c d e Sexual Offending: Predisposing Antecedents, Assessments and Management. Springer. 2015. s. 30. ISBN 978-1493924165.
- ^ Criminological and Forensic Psychology. SAGE Publications. 2013. s. 155. ISBN 978-1118510377. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2018.
- ^ a b Frederick. "Interview with Frederick S. Berlin, M.D., Ph.D." Office of Media Relations. 23 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2008.
- ^ Wesley Stephenson (30 Temmuz 2014). "How many men are paedophiles?". BBC Magazine. London, England: BBC. 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi2 Aralık 2018.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
