Enuma Anu Enlil

Enuma Anu Enlil yaklaşık 7000 adet Babil Omen'inden oluşan çivi yazılı metinlerdir. Metinlere ismini veren Anu ve Enlil eski mezopotamya tanrılarındandır.

Tabletlerin kökeni

Günümüze ulaşan çivi yazılı metinlerin büyük bir kısmı Arkeologlar tarafından Asurbanipal Kütüphanesinde ve Babil'de bulunmuşlardır.

İçerik

Omen metinleri

Tarihçiler Babil'de astronomik incelemelerin ilk olarak Ay tutulmaları ile başladığını düşünmektedirler. Metinlerde ay tutulmasının Akad kralının ölümü anlamına geldiğine yönelik bilgiler yer almaktadır. Bu bilgiler muhtemelen kâhinlerin yorumlamalarıydı. İlginç bir biçimde kaynaklardan gerçekten de ay tutulması sonrası ölen üç kralı tespit etmek mümkündür.^[1]

Konular

1.-13. tabletler: Ay gözlemleri.
14. tablet: Ayın görünme süresini gösteren bir çizelge.
15.-22. tabletler: Omen metinleri
23.-29. tabletler: Güneşin renk değişimleri ve hava durumu üzerine yazılmış meteorolojik yorumlar.
30.-39. tabletler: Güneş tutulmaları
40.-49. tabletler: Deprem, Fırtına ve doğa olayları.
Diğer tabletlerde de bir takım gezegenlere gözlemleri yer almaktadır.^[2]

Literatür

Lis Brack-Bernsen: Zur Entstehung der babylonischen Mondtheorie - Beobachtung und theoretische Berechnung von Mondphasen - . Steiner, Stuttgart 1997, ISBN 3-515-07089-3.
Francesca Rochberg-Halton: Aspects of Babylonian celestial divination - The lunar eclipse tablets of Enūma Anu Enlil. (= Schriftenreihe Archiv für Orientforschung. Beiheft. 22). Berger, Horn (Österreich) 1988, DNB 959719679 Bu makale şu anda kamu malı bir yayından metin içerir: Dictionary of National Biography. Londra: Smith, Elder & Co. 1885–1900. , Tafeln 15 bis 22.
Wilfried-Hugo van Soldt: Solar omens of Enuma Anu Enlil - Tafeln 23 bis 29 - . Nederlands Institut voor het Nabije Oosten, Leiden 1995, ISBN 90-6258-074-2.
Erica Reiner, David Pingree: Babylonian planetary omens. Part 1: Tafel 63: The Venus tablet of Ammiṣaduqa . Undena, Malibu (Kalifornien, USA) 1975, ISBN 0-89003-010-3.
Erica Reiner, David Pingree: Babylonian planetary omens. Part 2: Tafeln 50 bis 51. Styx, Groningen 1981, ISBN 0-89003-049-9.
Erica Reiner, David Pingree: Babylonian planetary omens. Part 3, Styx, Groningen 1998, ISBN 90-5693-011-7.
Erica Reiner, David Pingree: Babylonian planetary omens. Part 4, Styx, Leiden 2005, ISBN 90-04-14212-6.
Peter J. Huber: Dating by Lunar Eclipse Omina. With Speculations on the Birth of Omen Astrology, Essays on the Exact Sciences Presented to Asger Aaboe. In: J. L. Berggren, B. R. Goldstein (Hrsg.): From ancient omens to statistical mechanics : essays on the exact sciences presented to Asger Aaboe (= Acta Historica Scientiarum Naturalium et Medicinalium. Vol. 39). Copenhagen 1987, ISBN 87-7709-002-0.

Dipnotlar

^ Peter J. Huber: Dating by Lunar Eclipse Omens with Speculations on the Birth of Omen Astrology. In: J. L. Berggren, B. R. Goldstein (Hrsg.): From Ancient Omens to Statistical Mechanics: Essays on the Exact Sciences presented to Asger Aaboe. (= Acta Historica Scientiarum Naturalium et Medicinalium. Nr. 39). University Library, Copenhagen 1987, S. 3–13.
^ Anton Deimel, Felix Gössmann: Sumerisches Lexikon. Teil 4,2: Planetarium Babylonicum oder Die sumerisch-babylonischen Stern-Namen. Verlag des Päpstlichen Bibelinstitutes, Rom 1950.

[1] Peter J. Huber: Dating by Lunar Eclipse Omens with Speculations on the Birth of Omen Astrology. In: J. L. Berggren, B. R. Goldstein (Hrsg.): From Ancient Omens to Statistical Mechanics: Essays on the Exact Sciences presented to Asger Aaboe. (= Acta Historica Scientiarum Naturalium et Medicinalium. Nr. 39). University Library, Copenhagen 1987, S. 3–13.

[2] Anton Deimel, Felix Gössmann: Sumerisches Lexikon. Teil 4,2: Planetarium Babylonicum oder Die sumerisch-babylonischen Stern-Namen. Verlag des Päpstlichen Bibelinstitutes, Rom 1950.

[1]

[2]