Erik (Operadaki Hayalet)
Erik, Gaston Leroux'un 1910 romanı Operadaki Hayalet'in romana adını veren karakteri.Doğuştan deforme ve bir iskelet görünümüne sahip karakter bir dahi olsa da korkunç görünümü nedeniyle insanlardan kaçmakta ve Paris Opera Binasında saklanmaktadır.Derisi koyu sarı renkte ve gözleri sadece karanlıkta görülebilmekte ve kırmızı renklidir.Derisi iskeletine yapışıktır.Normal zamanlarda göz yuvaları boş görünür.Ayrıca kara büyü ustası olarak da anılır.Operanın mahzenve dehlizlerinin altında yeraltı gölünün ortasında bir adada yaşamaktadır.Operanın altını çeşitli tuzaklar ve düzeneklerle doldurmuştur.Operayı yöneticilerine mesajlarla emirlerini bildirmekte ve tehdit etmektedir.Operayı havaya uçurmayı da denemiştir.Orijinal romanda, Erik'in geçmişiyle ilgili çok az ayrıntı verilmiştir. Roman, Erik'in Fransa, Rusya, Osmanlı Devleti, İran ve Kuzey Vietnam da dahil olmak üzere birçok ülkeye seyahat ettiğini ve her bölgeden çeşitli sanat ve bilimler öğrendiğini doğruluyor. Erik'in kendisi, annesinin doğum deformitesinden dehşete düştüğü ve bir duvarcı olan babasının onu hiç görmediği gerçeğinden yakınıyor. Karakterin tarihinin çoğu, romanın çoğunda Pers veya Daroga olarak bilinen, Erik'in İran'daki hayatını kurtaran ve Erik'in ardından Paris'e giden esrarengiz bir figür tarafından açıklanır; Diğer ayrıntılar Romanın sonsözünde tartışılmaktadır (örneğin, onun Normandiya Rouen'de küçük kasabadadoğduğu na değinilir.).Romanda, Erik sık sık üçüncü şahıs olarak kendisine atıfta bulunur.Karakter, birkaç kez alternatif medyaya uyarlandı; İlk uyarlaması Ernst Matray yönetmenliğinde 1916'da yapıldı.Ama bu uyarlama kayıptır.1925'te Lon Chaney'in oynadığı 1925 film uyarlaması, içerik olarak kitaba en yakın olanıdır, çünkü Erik'in yüzü uzun bir burun yarıklı ve çıkıntılı, çarpık dişlere sahip bir kafatasına benzer. Bu versiyonda Erik'in doğuştan deforme olduğu söyleniyor. Claude Rains'in oynadığı 1943 yeniden yapımında Erik'İn hikâyesi değiştirilmiş ve yüzüne kezzap atıldığı için yüzünün yarısı deforme olmuş bir kemancı olarak gösterilmiştir, Bu kaza sonucu yüzü deforme olmuş sanatçı yorumu 1962 yapımı Hammer'ın Herbert Lom versiyonu ve BrianDe Palma'nın modern versiyonu gibi pek çok başka uyarlamada sürmüştür. Andrew Lloyd Webber'in 1986 müzikali ve onun 2004 yapımı Gerard Butler'lı uyarlamasında deformasyonu doğuştan olsa da 1943 versiyonunda olduğu gibi yüzünün yarısı deforme olmuş halde gösterilmiştir.
