Françoise Gilot
| Françoise Gilot | |
|---|---|
 Gilot, 2013 | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum adı | Françoise Gaime Gilot |
| Doğum | 26 Kasım 1921 |
| Ölüm | 6 Haziran 2023 (101 yaşında) New York, ABD |
| Çocukları | 3, Claude ve Paloma Picasso dahil |
[francoisegilot.com Resmî sitesi] | |
| Ödüller | |
| Légion d'honneur | |
| İmzası | |
 | |
Françoise Gaime Gilot (26 Kasım 1921 - 6 Haziran 2023), Fransız ressamdı. Gilot, çoğunlukla suluboya ve seramik üzerine çalışan uluslararası üne sahip bir sanatçıydı ve aynı zamanda Picasso ile Yaşam adlı kitabıyla çok satan anı yazarıydı.
İlk yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]Gilot, Fransa'nın Neuilly-sur-Seine kentinde Émile Gilot ve Madeleine Gilot'un (doğumdaki soyadı Renoult) kızı olarak dünyaya geldi. Babası bir iş adamı ve tarım uzmanıydı ve annesi bir suluboya sanatçısıydı. Babası katı, iyi eğitimli bir adamdı. Gilot, küçük bir çocukken sol eliyle yazmaya başladı, ancak dört yaşındayken babası onu sağ eliyle yazmaya zorladı. Sonuç olarak, iki elini de kullanabilen biri haline geldi. 5 yaşında ressam olmaya karar verdi. Ertesi yıl annesi, suluboya ve çini mürekkebi ile başlayarak ona sanat dersi verdi. Gilot daha sonra annesinin resim öğretmeni Matmazel Meuge tarafından altı yıl boyunca eğitim aldı.[1] Cambridge Üniversitesi'nde ve Paris'teki British Institute'ta (şimdi Paris'teki University of London Institute) İngiliz edebiyatı okudu.[1] Gilot, avukat olmak için eğitim alırken, gerçek tutkusu olan sanatın peşinden gitmek için sabah hukuk derslerini atladığı biliniyordu. Sorbonne'dan 1938'de Felsefe bölümünden ve 1939'da Cambridge Üniversitesi'nden İngilizce eğitimi aldı.[2] Gilot ilk resim sergisini 1943'te Paris'te açtı.[3]
Okul
[değiştir | kaynağı değiştir]Gilot'nun babası Emile, kızının da kendisi gibi eğitimli olmasını istiyordu ve bunun sonucunda kızının eğitimini çok yakından denetliyordu. Gilot, küçük yaştan itibaren evde özel ders aldı ve altı yaşına geldiğinde, Yunan mitolojisi hakkında iyi bir bilgiye sahipti. On dört yaşına geldiğinde Edgar Allan Poe, Charles Baudelaire ve Alfred Jarry'nin kitaplarını okuyordu.[4] Babası onun bir bilim adamı ya da avukat olmak için okula gideceğini umarken, Gilot ustaları anlamak ve takdirlerini kazanmak için Avrupa'daki müzeleri sık sık ziyaret ediyordu. Gilot on yedi yaşındayken Sorbonne'a ve Paris'teki British Institute'a girdi ve Felsefe alanında lisans derecesi aldı.[2] İngiliz Edebiyatı derecesini Cambridge Üniversitesi'nden aldı. 1939'da Gilot'nun babası hala uluslararası hukuk diplomasını tamamlamasını istiyordu ve savaş sırasında Paris'in bombalanacağı korkusuyla, hukuk fakültesine başlaması için Fransa'nın Rennes kentine gönderildi. 19 yaşında hayatını sanata adamak için hukuk eğitimini bıraktı. Kaçak bir Macar Yahudi ressamı olan Endre Rozsda ile özel derslere başladı ve Académie Julian'daki derslere katıldı.[5] 1942'de birkaç kez hukuku bırakıp babasının ısrarı üzerine geri dönen Gilot, ikinci yıl hukuk okudu ve yazılı sınavlarını geçti, ancak sözlü sınavlarında başarısız oldu[1]
Picasso
[değiştir | kaynağı değiştir]Gilot, 21 yaşında, o zamanlar 61 yaşında olan Pablo Picasso ile tanıştı. Picasso, Gilot'yu ilk kez 1943 baharında, Fransa'nın Alman işgali sırasında bir restoranda gördü.[5] O zamanlar ilham kaynağı ve sevgilisi olan fotoğrafçı Dora Maar, Picasso'nun kendisini çok daha genç sanatçıyla değiştirdiğini öğrenince yıkıldı. Picasso ve Gilot'nun buluşmasından sonra 1946'da onun yanına taşındı. Birlikte neredeyse 10 yıl geçirdiler ve bu yıllar sanat etrafında döndü.
Bazı sanat tarihçileri, Gilot'nun Picasso ile olan ilişkisinin sanat kariyerini yarıda bıraktığına inanıyordu. Picasso'dan ayrıldığında, Picasso tanıdığı tüm sanat simsarlarına onun sanat eserlerini satın almamalarını söylemişti.[6] Gilot ise, kendisini Picasso ile ilişkilendirmeye devam etmenin "bir sanatçı olarak ona büyük bir kötülük" olduğunu belirtmişti.[7]
Picasso ve Gilot hiç evlenmediler ama iki çocukları oldu çünkü Picasso onları sevip bakacağına söz verdi.[8] Oğulları Claude 1947'de ve kızları Paloma[5] doğdu. Birlikte geçirdikleri 10 yıl boyunca Gilot, Paris sokaklarında Picasso'nun yasal eşi, Rus eski bir balerin olan Olga Khokhlova tarafından sık sık taciz edildi ve Picasso da ona fiziksel şiddet uyguladı.[6][9][10] 1964'te, yani ayrılıklarından 11 yıl sonra Gilot, Picasso ile Yaşam (sanat eleştirmeni Carlton Lake ile birlikte) adlı eserini yazdı.[11] Picasso'nun kitabın yayınlanmasını engellemeye yönelik başarısız bir hukuki itirazına rağmen, düzinelerce dilde bir milyondan fazla sattı. O andan itibaren Picasso, Claude veya Paloma'yı bir daha görmeyi istemedi[12] Kitaptan elde edilen tüm gelir, Claude ve Paloma'nın Picasso'nun yasal varisleri olmak için bir dava açmasına yardımcı olmak için kullanıldı.[13]
Gilot'nun çalışmaları
[değiştir | kaynağı değiştir]Bir sanatçı olarak itibarı ve eserinin değeri yıllar içinde arttı. 2021'de kızının 1965 tarihli bir portresi olan Paloma à la Guitare adlı tablosu Londra'daki Sotheby's müzayedesinde 1,3 milyon dolara satıldı. Ocak 2022 itibarıyla çalışmaları Metropolitan Museum of Art, Museum of Modern Art ve Centre Pompidou dahil olmak üzere birçok önde gelen müzede sergilenmektedir.[14]
Özel hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Gilot 1943'ten 1953'e kadar, Claude ve Paloma adında iki çocuğunun olduğu Pablo Picasso'nun sevgilisi ve sanat ilham perisiydi.[15]
Gilot, 1955 yılında sanatçı Luc Simon ile evlendi.[16][17] Kızları Aurélia ertesi yıl doğdu.[5] Çift 1962'de boşandı[18]
1969'da Gilot, California, La Jolla'daki ortak arkadaşlarının evinde Amerikan çocuk felci aşısı öncüsü Jonas Salk[19] ile tanıştırıldı. Mimariye olan ortak zevkleri, birbirlerine kısa süre kur yapmalarına ve 1970'te Paris'te evlenmelerine yol açtı.[20] 1995'te Salk'ın ölümüne kadar süren evlilikleri boyunca çift, Gilot New York, La Jolla ve Paris'te resim yapmaya devam ederken her yılın yarısında ayrı yaşadılar.[21][22][23]
1980'ler ve 1990'lar boyunca, New York City'deki Guggenheim'daki prodüksiyonlar için kostümler, sahne setleri ve maskeler tasarladı.[15]
1973'te, bilimsel dergi Virginia Woolf Quarterly'nin sanat yönetmeni olarak atandı. 1976'da Güney Kaliforniya Üniversitesi Güzel[24] Bölümü yönetim kuruluna katıldı ve burada yaz kursları verdi ve 1983 yılına kadar organizasyonel sorumluluklar üstlendi.[25]
Gilot, Salk Enstitüsü adına çalışarak zamanını New York ve Paris arasında paylaştırdı.[15][19]
Gilot, Ağustos 2018'de Venedik, Hindistan ve Senegal'de yaptığı yolculukları belgeleyen üç eskiz defteri yayınladı.[26]
Gilot, kalp ve akciğer rahatsızlıklarından muzdarip olduktan sonra, 6 Haziran 2023'te 101 yaşında bir New York City hastanesinde öldü.[27]
Ödülleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Gilot,[23] yılında Legion d'honneur Şövalyesi nişanına layık ɡörüldü. 2010 yılında, Fransız hükûmeti tarafından sanat için en yüksek ödülü olan Légion d'honneur nişanı verildi.[26]
Popüler kültürde
[değiştir | kaynağı değiştir]Gilot'u 1996 yapımı Surviving Picasso [28] filminde Natascha McElhone ve Pablo Picasso'nun hayatı ve sanatına odaklanan Genius adlı dizinin 2018'de yayımlanan sezonunda Clémence Poésy tarafından canlandırılmıştır.[29]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c "Françoise Gilot". francoisegilot.com. 2 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2021.
- ^ a b "Françoise Gilot: Artist of the World". Women's Internalional Center. 8 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2014.
- ^ "Françoise Gilot". Bauerart.com. 13 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2014.
- ^ Gilot, Françoise, Monograph 1940–2000. Lausanne: Sylvio Acatos, 2000.
- ^ a b c d Gilot, Francoise and Kunstsammlungen Chemnitz. Francoise Gilot: Painting – Malerei. Germany: Kerber Verlag, 2003.
- ^ a b Sady (23 Ocak 2014). "Bertolucci Wasn't the First Man to Abuse a Woman and Call It Art and He Won't Be the Last". Elle.com. 9 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2016.
- ^ Brockes (10 Haziran 2016). "'It was not a sentimental love': Françoise Gilot on her years with Picasso". The Guardian. 6 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2019.
- ^ Hawley, Janet, 2011. "Pablo was the greatest love of my life ... I left before I was destroyed", Good Weekend, The Sydney Morning Herald, 23 July, p. 15.
- ^ Museu Picasso Barcelona
- ^ Surviving Picasso. DVD. Directed by James Ivory. Culver City, CA: Warner Bros. Entertainment Inc., 1996.
- ^ "a book review by Michael Thomas Barry: Life with Picasso (New York Review Books Classics)". www.nyjournalofbooks.com. 4 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi;Picasso's Family Albumisimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ Hawley, Janet, 2011. "Pablo was the greatest love of my life ... I left before I was destroyed", Good Weekend, Sydney Morning Herald, 23 July, pp. 19.
- ^ Ruth La Ferla (19 Ocak 2022). "Françoise Gilot: 'It Girl' at 100". The New York Times. 22 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2022.
- ^ a b c Dodie Kazanjian (27 Nisan 2012). "Life After Picasso: Françoise Gilot". Vogue. 16 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2021.
- ^ Wendy (12 Aralık 2019). "At Home With Françoise Gilot". The Cut. 12 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2020.
- ^ Antje Passenheim (7 Haziran 2023). "Trauer um Françoise Gilot: Malerin und Picasso-Geliebte gestorben". Tagesschau (Almanca). 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023.
- ^ Everett R. Holles (16 Nisan 1973). "Picasso's Children Plan to Sue Widow For Part of Estate". The New York Times. 18 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2020.
- ^ a b "Shades of Merriment". April 2002. 31 Aralık 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2009.
- ^ "Bio: 1960–1969". francoisegilot.com. 24 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2021.
- ^ Irene Lacher (6 Mart 1991). "A Place of Her Own : Culture: Francoise Gilot, Picasso's former lover and Jonas Salk's wife, wants to be known not as the companion of great men, but as their equal". Los Angeles Times. 7 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Jacobs (8 Şubat 2018). "The Last Love of Jonas Salk". Nautilus. 7 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2018.
- ^ a b "Bio: 1970–1979". francoisegilot.com. 24 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2021.
- ^ Alan Riding (6 Haziran 2023). "Françoise Gilot, Artist in the Shadow of Picasso, Is Dead at 101". The New York Times. 9 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2023 – NYTimes.com vasıtasıyla.
- ^ "francoisegilot.com". 24 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2023.
- ^ a b "Works by Françoise Gilot at Sotheby's". Sotheby's. 28 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2021.
- ^ Riding (6 Haziran 2023). "Françoise Gilot, Artist in the Shadow of Picasso, Is Dead at 101". The New York Times. 6 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2023.
- ^ "Surviving Picasso". Rotten Tomatoes (İngilizce). 4 Eylül 1996. 22 Ağustos 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023.
- ^ "Genius". Rotten Tomatoes (İngilizce). 19 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023.
- Paris Üniversitesinde öğrenim görenler
- Pablo Picasso
- Ordre des Arts et des Lettres komutanları
- Şövalye sınıfı Légion d'honneur sahipleri
- Fransız kadın ressamları
- Fransız anı yazarları
- Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Fransız gurbetçiler
- Birleşik Krallık'taki Fransız gurbetçiler
- Fransız ressam modelleri
- Cambridge Üniversitesinde öğrenim görenler
- 2023'te ölenler
- 1921 doğumlular
- 100 yaş üstü Fransız kadınlar