Francesco Borromini
| Francesco Borromini | |
|---|---|
 Francesco Borromini, gençliğinde (ressamı bilinmiyor) | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum adı | Francesco Castelli |
| Doğum | 25 Eylül 1599 Bissone, Lugano Gölü, Ticino, İsviçre |
| Ölüm | 2 Ağustos 1667 (67 yaşında) Papalık Devleti, Roma (günümüzde İtalya) |
| Uyruk | İsviçreli |
| Alanı | Heykeltıraşlık, Resim sanatı, Mimari |
| Etkiledikleri | Guarino Guarini |
| Ünlü yapıtları | San Carlo alle Quattro Fontane, Sant'Agnese in Agone, Sant'Ivo alla Sapienza, Oratorio dei Filippini |
Francesco Borromini (gerçek adı Francesco Castelli) (25 Eylül 1599 - 2 Ağustos 1667), İtalyan asıllı İsviçreli mimardır. Çağdaşları Gian Lorenzo Bernini ve Pietro da Cortona ile birlikte barok mimarinin temsilcisi olmuştur.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]İsviçre'nin İtalyanca konuşulan bölgesinde, Lugano Gölü'nün doğu kıyısındaki Bissone'de bir duvarcının oğlu olarak doğdu. Kendisi de iş hayatına duvarcı olarak başlayan Castelli, bu işi öğrenmek ve icra etmek için Milano'ya yerleşti. 1619 yılında Roma'da soyadını Borromini olarak değiştirdi ve Aziz Petrus Bazilikasında uzaktan akrabası Carlo Maderno için çalışmaya başladı. Mikelanj tarzını ve İlk Çağ kalıntılarını etüt etti ve kendine özgün ve kararlı bir tarz geliştirdi. Barok tarzı kiliselerin özelliği olan içbükey ve dışbükey kıvrımlarla oval planları geliştirdi[1].
1667 yazında, sinirsel bozukluklar ve depresyon geçiren Borromini, Falconieri Şapelini tamamladıktan sonra intihar etmiştir.
Mimarın önemli eserleri San Carlino (San Carlo alle Quattro Fontane), Sant'Agnese in Agone ve Sant'Ivo alla Sapienza'dır. Bu binaların üçü de Roma'dadır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Hıristiyanlık Tarihi. Harry Rosenbert. Yeni Yaşam Yayınları. 2004. s. 433. ISBN 975 8318 86 1.
