Gemini 1
 Gemini 1'in fırlatılışı | |
| Görev türü | Test uçuşu |
|---|---|
| Uygulayıcı | NASA |
| COSPAR kimliği | 1964-018A  |
| SATCAT no. | 782 |
| Görev süresi | 4 saat, 50 dakika |
| Katedilen mesafe | 2.789.864 kilometre (1.733.541 mi) |
| Tamamlanan yörüngeler | 63 |
| Uzay aracı özellikleri | |
| Uzay aracı | Gemini SC1 |
| Üretici | McDonnell |
| Fırlatma ağırlığı | 3.187 kilogram (7.026 lb) (5.170 kilogram (11.400 lb) 2. aşama ile) |
| Görev başlangıcı | |
| Fırlatma tarihi | 8 Nisan 1964, 16:01:01.69 UTC |
| Roket | Titan II GLV, s/n 62-12556 |
| Fırlatma yeri | Cape Kennedy LC-19 |
| Görev sonu | |
| Tasfiye türü | Kontrolsüz yeniden giriş |
| Parçalanma tarihi | 12 Nisan 1964, 15:00:00 UTC |
| İniş yeri | Güney Atlantik Okyanusu'nun ortası |
| Yörünge parametreleri | |
| Referans sistemi | Yer merkezli |
| Rejim | Alçak Dünya yörüngesi |
| Perije yüksekliği | 155 kilometre (84 nmi) |
| Apoje yüksekliği | 271 kilometre (146 nmi) |
| Eğiklik | 32,5 derece |
| Süre | 88,76 dakika |
| Devir | 10 Nisan 1964[1] |
Gemini 1 (veya Gemini-Titan 1 (GT-1)), NASA'nın Gemini Projesi'ndeki ilk görevdi.[2] Gemini uzay aracının mürettebatsız test uçuşunun ana hedefi, yeni uzay aracının ve modifiye edilmiş Titan II fırlatma aracının yapısal bütünlüğünü test etmekti. Aynı zamanda Gemini Projesi için yeni takip ve iletişim sistemlerinin ilk testiydi ve ilk mürettebatlı görevler için yer destek ekiplerine eğitim imkanı sağlamıştı.[3]
Başlangıçta Aralık 1963'te fırlatılması planlanan uzay aracının ve roket ek motorunun geliştirilmesindeki zorluklar dört aylık gecikmeye neden oldu. Gemini 1, 8 Nisan 1964'te Florida, Cape Kennedy'deki (şimdi Canaveral) Fırlatma Kompleksi 19'dan fırlatıldı. Ancak bu görev sırasında, modülün kendisi Titan roketinin ikinci aşamasından ayrılmadı. Aslında, her iki bileşen de daha önce hesaplanan yörüngeye yalnızca altı dakika sonra ulaştı. Yalnızca ilk üç Dünya yörüngesi, görevin amacının bir parçasıydı. Bu sonuç, üçüncü kez Cape Canaveral'ın merkezi üzerinde dört saat elli dakika uçtuktan sonra elde edildi. Bununla birlikte görev kontrol merkezi (daha sonra Goddard Uzay Uçuş Merkezi), uzay aracının yörüngelerini takip etmeye devam etti. Uzay aracı atmosferik sürüklenme nedeniyle yörüngesi bozulana kadar yaklaşık 64 tur boyunca uzayda kaldı. Uzay aracının kurtarılması amaçlanmamıştı ve yeniden girişte hayatta kalmamasını sağlamak için ısı kalkanında delikler açıldı. Görevin sonucu büyük bir başarı olarak kabul edilebilir. Gemini modülünün uzay uçuşu için uygun olduğu ve kurulan tüm sistemlerin tam olarak çalıştığı kanıtlanmış oldu.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ McDowell, Jonathan. "SATCAT". Jonathan's Space Pages. 11 Ekim 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2014.
- ^ "Gemini 1". NASA Space Science Data Coordinated Archive. 7 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2018.
- ^ "Gemini 1". Gunter's Space Page. 11 Aralık 2017. 10 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2012.
| Görevler |
|  | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Astronotlar |
| |||||
| Bileşenler | ||||||
| Fırlatma yerleri |
| |||||
| İlgili | ||||||