Gherardo Nerucci
Gherardo Nerucci | |
|---|---|
| Doğum | 18 Mayıs 1828 Pistoia, İtalya |
| Ölüm | 30 Aralık 1906 (78 yaşında) Montale, İtalya |
| Defin yeri | Allori Mezarlığı, Floransa |
| Milliyet | İtalyan |
| Mezun olduğu okul(lar) | Pisa Üniversitesi |
| Meslek | Avukat, tarihçi |
| Önemli eser(ler) | Sessanta novelle popolari montalesi (Türkçe: Montale Yöresinden Altmış Masal) |
| Memleket | Sanremo |
| Kurul üyeliği |
|
| Evlilik | Fanny Carolina Chambers (e. 1871) |
Gherardo Nerucci (Pistoia, 18 Mayıs 1828 - Montale, 30 Aralık 1906) İtalyan avukat ve tarihçi.
Biyografi
[değiştir | kaynağı değiştir]
Gherardo Nerucci, 18 Mayıs 1828'de Pistoia'da doğdu. Babası Ferdinando Nerucci, gümrük memuru ve asil bir Montale ailesindendi; annesi Elisabetta ise Floransalı Niccolini markizlerindendi ve dramaturg Giovanni Battista Niccolini'nin yeğeniydi. 1844 yılına kadar Ospedale del Ceppo hastanesinin karşısındaki büyük villada yaşadı.
1837'de kardeşi Neruccio ile birlikte İtalyan rahip ve yazae Giuseppe Tigri'nin yanında okudu.
1844'te Pisa Üniversitesi'nde Medeni Hukuk, Kilise Hukuku ve Ceza Hukuku derslerine kaydoldu. Burada Yunan öğrencilerle tanıştı, onlardan hem antik hem modern Yunanca öğrendi ve panhelenizm ideallerinden etkilenerek Risorgimento'nun yurtsever ideallerine ilgi duymaya başladı. 1845'te bir edebiyat derneği kurdu, daha sonra bu dernek Jimnastik Derneği'ne dönüştürüldü.
1848'de Pisa Üniversitesi öğrenci savaş birliğiyle birlikte Curtatone ve Montanara savaşına katıldı.
1849'da Pisa Üniversitesi'nden mezun olduktan sonra Roma'da Piacentini Rinaldi hukuk bürosunda avukatlık stajına başladı. Roma'da İtalyan klasik filolog ve yazar Domenico Comparetti ile sıkı bir dostluk kurdu, oryantalist Fausto Lasinio ve İtalyan edebiyat tarihçisi Alessandro D'Ancona ile tanıştı.
1858'de Lo scaramuccia ve Carlo Goldoni dergilerinde yazmaya başladı.
1859'da Toskana Büyük Dükü II. Leopold'a karşı ayaklanmaya katıldı. Zaman zaman Impartiale fiorentino, La Gioventù ve diğer küçük dergilerde çalıştı ve folklor araştırmalarına başladı. Kendini folklor üzerine ilk araştırmalara adadı ve Pistoia Jimnasyumu'nda ve ayrıca Montale'de desteklediği kırsal okulda öğretmenlik yaptı.
Mason olan Nerucci, İtalya Büyük Doğu Locası'nın Pistoia'daki Ferruccio locasının üyesiydi ve 1863'te Floransa'daki Genel Kurultay'da delege olarak görev yaptı.[1]
1871'de İngiliz Fanny Carolina Chambers ile evlendi ve 1873'ten itibaren öğretmenlikten ayrıldı. Tarihsel ve folklorik merakını tatmin etmeye yönelik halk ağzındaki hikâye metinleri araştırıp toplamaya devam etti.
1875'te üç yaşındaki ilk çocuğunun difteriden ölümüyle ağır bir acı yaşadı. Bu dönemde İtalyan yazarlar Vittorio Imbriani, Domenico Comparetti ve Giuseppe Pitrè ile tanıştı. İkinci oğlunun ölümünden sonra Montale yakınlarındaki Màcalo villasına çekildi ve 30 Aralık 1906'da orada öldü.
Karısı ve Ratclif adlı oğluyla birlikte Floransa'daki Allori Mezarlığı'na gömüldü.
Derleme çalışmaları
[değiştir | kaynağı değiştir]En ünlü derlemesi olan Sessanta novelle popolari montalesi (Montale Yöresinden Altmış Masal (İtalyan Halk Masalları, Alfa Yayınları, 2024, ISBN: 9786253891213)), folklorik ürün olarak Italo Calvino için önemli bir kaynak teşkil etti. Calvino, 1956'da bu hikâyelerden on altısını İtalyan Halk Masallarına uyarlarken, Nerucci'nin üslubunu ve dilini överek, Montale lehçesi için "olağanüstü sözel rahatlık" ifadesini kullandı.[2]
Nerucci, Vittorio Imbriani, Domenico Comparetti ve Giuseppe Pitrè ile iletişim halindeydi. Onlar da sırasıyla La Novellaja Fiorentina, Novelline popolari italiane ve Fiabe, novelle e racconti popolari siciliani kitaplarını yazmışlardı. Nerucci kesinlikle bu eserlerden etkilenmişti. Imbriani, 1871'de yayınladığı Novellaja Fiorentina'yı 1877'de yeniden yayımladığında, Milan masallarından bazılarının yanı sıra Nerucci'nin çalışmalarından da on yedi hikâyeyi eklemiştir.[3]
Derlediği Halk Masallarının Listesi
[değiştir | kaynağı değiştir]Calvino'nun İtalyan Halk Masalları (Fiabe italiane) adlı derlemesinde kullandığı masallar kalın harflerle gösterilmiştir.
Imbriani'nin Novellaja Fiorentina'nın 1877 tarihli basımında kullandığı masallar italik olarak gösterilmiştir.
- Zelinda e il Mostro
- Le cento sporte
- Il Mortaio d'oro (in Calvino unita a Griselda nella fiaba "La contadina furba")
- La bella Giovanna
- La bella Caterina o La novella dei gatti
- La bella ostessina
- Il figliolo del pecoraio (in Calvino come "Il pecoraio a Corte")
- Il mago dalle sette teste
- Il figliolo del Re di Francia
- La novella delle scimmie (in Calvino come "Il palazzo delle scimmie")
- Zuccaccia
- Bell'-e-fatta
- Occhi-Marci (in Calvino come "Pelle di vecchia")
- Le tre melangole d'amore (In Imbriani come "Le tre melarance")
- Griselda (in Calvino unita a Il Mortaio d'oro nella fiaba "La contadina furba")
- Bellindia (in Calvino come "Bellinda e il Mostro")
- La bella Giuditta e la sua figliola Maria
- La Prezzemolina
- Il canto e il suono della Sara Sibilla
- Manfane, Tanfane e Zufilo
- Il magnano o Pelo torto in barba
- Fidati e Non-ti-fidare
- Nessuno è contento nel mondo (in Imbriani come "Contento nessuno del mondo")
- Il figliuolo del mercante di Milano (in Calvino come "Il figlio del mercante di Milano")
- Il figliolo del Re di Portogallo
- La novella del sonno
- I figlioli della campagnola
- Fanta-Ghirò, persona bella
- Adelame e Adelasia
- Collo di pecora
- Pipetta bugiardo
- La ragazza serpe (in Calvino come "La Rosina nel forno")
- Il Paradiso Terrestre
- La scatola che bastona
- Il mattarugiolo e il savio
- Fiorindo e Chiara Stella
- Testa di Bufala
- Il pesciolino
- Uliva
- I tre regali o la Novella de' Tappeti (in Calvino come "L'uva salamanna")
- Orlandino
- La Rosina per il mare
- Il ciuchino caca-zecchini
- Giovannino senza paura
- Paolino da Perugia
- La Regina Marmotta
- I cinque ladri
- Il viaggiatore torinese
- La manetta di morto
- Il mercante di sale
- Caterina
- La leprina
- I tre consigli
- Cicerchia o I ventidue ladri
- La crepantosa
- Caterina furba
- I fichi brogiotti
- Il figliolo dell'Imperatore di Roma
- Fiordinando (in Calvino come "Il palazzo incantato")
- Argia
Eserleri
[değiştir | kaynağı değiştir]
- 1859 La critica e il teatro comico italiano moderno in relazione allo stato politico attuale, Firenze, Niccolai
- 1862 La pronunzia della lingua greca, Firenze, Le Monnier
- 1862 Intorno al linguaggio umano e alle principali sue forme, Firenze, Tip. Galileiana
- 1862 La cometa nel sogno di Bronte ciclope. Satira politico-morale-allegorica del tempo in corso, Pistoia, Bracali
- 1863 (trad.) Esopo Frigio. Cento favole scelte con note, Prato, Aldina
- 1863 Tavole sinottiche dell'oratoria, Pistoia, Tip. Cino
- 1864 L'uomo alla moda, Firenze, Stamp. Logge del Grano
- 1864 (trad.) Friedrich Max Müller Lettere sopra la scienza del linguaggio, Milano, Daelli
- 1865 Saggio di uno studio sopra i parlari vernacoli della Toscana, Milano, G. Fajini e Comp. Editori, 1865, ripubblicata da A.Forni 1979
- 1867 (trad.) Anacreonte Teio: le Odi, Pistoia, Tip. Carducci
- 1868 Della lingua italiana. Ragionamenti due, in occasione della teoria manzoniana, Venezia, Grimaldo
- 1871 (trad.) Friedrich Max Müller Nuove letture, Milano, Fratelli Treves
- 1873 Giuseppe Giusti e la sua satira, Firenze, Tip. Dell'Associazione
- 1877 (trad.) Isocrate Consigli a Demonico, Prato, Aldina
- 1880 Sessanta novelle popolari montalesi Firenze, Successori Le Monnier, ripubblicata nel 1977 BUR Rizzoli.
- 1881 Cincelle da bambini, in nella stietta parlatura rùstica di Montale Pistolese, Pistoia, Rossetti
- 1891 Ricordi storici del battaglione universitario toscano, Prato, Giachetti
- 1899 (trad.) R. Whately Elementi di retorica, Pistoia, Tip. del Popolo
- 1900 Lettere famigliari inedite e quasi inedite di G.B.Nicolini, Pistoia, Niccolai
- 1902 La Porzia Rossi madre di T.Tasso, Prato, Salvi
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Aldo Alessandro Mola, Storia della Massoneria in Italia dal 1717 al 2018, Bompiani-Giunti, Milano-Firenze, 2018, s. 771.
- ^ E. Ghidetti (a cura di), Toscani dell'Ottocento, Firenze, Le Lettere, 1995, s. 261-262.
- ^ Redazione, Comitato di. "Rileggendo "La novellaja fiorentina" di Vittorio Imbriani | Dialoghi Mediterranei" (İtalyanca). 17 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2024.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Quinto Santoli, NERUCCI, Gherardo, in Enciclopedia Italiana, Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 1934.
- Chiara Di Giorgio, NERUCCI, Gherardo, in Dizionario biografico degli italiani, vol. 78, Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 2013.
- Opere di Gherardo Nerucci, su Liber Liber.
- Opere di Gherardo Nerucci, su MLOL, Horizons Unlimited.
- (EN) Opere di Gherardo Nerucci, su Open Library, Internet Archive.