Giovanni Pacini
Giovanni Pacini | |
|---|---|
 Giovanni Pacini | |
| Doğum | 17 Şubat 1796 Katanya, Sicilya, İtalya |
| Ölüm | 6 Aralık 1867 Pescia, Toskana, İtalya |
| Meslek | Müzisyen, Opera bestecisi |
Giovanni Pacini (d. 17 Şubat 1796 Katanya, Sicilya – ö. 6 Aralık 1867, Pescia, Toskana, İtalya), Sicilya'da doğmuş bir İtalyan müzisyen ve opera bestecisidir.
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Giovanni Paccini, Toskanalı gezici bir opera şarkıcısı olan babası Katanya, Sicilya'da bir kontratla çalışmaktayken doğdu. On iki yaşındayken Bologna'da şan ve kontrpuvan dersleri alarak müzik eğitimine başladı ama bir yıl sonra kompozisyon dersleri almak için Venedik'e geçti.
Daha 18 yasına yeni girmekteyken bazı başarılar kazanan küçük çaplı opera buffa janrında bestelediği ilk eseri yapımlandı. 1817'de Milano'da "Teatro Re"'de sahnelenen "opera semi-seria" janrındaki "Adelaide e Comingio" adlı eseri ile büyük bir başarı ve ün kazandı. Uzun süren opera besteciliği kariyerine 21 yaşına girdiği zaman başladı ve 50 yıldan uzun süren bir çalışma döneminde 74 opera eseri besteledi.[1]
Sonra Roma'ya yerleşen Pacini bir müddet Gioacchino Rossini'nin yardımcılığını da yapmıştır. Pacini'nin yayınlanmış hatıralarına göre, eserlerinden ilk 25 kadarı İtalyan operasını sanki hakimiyeti altına almış olan Gioacchino Rossini stilindedir. Bundan sonra Pacini Viareggio şehrine yerleşti. İtalya'daki önemli opera evlerinin verdikleri yeni opera eseri siparişleri ile hayatını kazanmaktaydı, ama bu dönemde hazırladığı eserlerin çoğunun sıra eseri olup müziksel kalitenin pek yüksek olmadığı bildirilmektedir.
1827'de Pacini İtalya dışına, Viyana ve Parise, seyahatler yapmakla beraber bu ülkelerdeki opera evlerinden hiç yeni eser siparişi almamıştır.
Venedik'te Fenice Tiyatrosu'nda prömiyeri yapılan "Carlo di Borgogna" adlı eserinin tam bir fiyasko olmasından sonra Pacini besteciliği bırakıp Viareggio'da kurduğu müzik okulunda öğretmenliğe devam etti.
1837de Lucca'da "Katedral Müzik Direktörlüğü" görevine atandı. Altı yıl bir aradan sonra yeniden opera besteciliğine başladı. Hazır aldığı "Saffo", "Medea Konint'te" ve "Bondelmonte" adlı opera seria janrındaki eserleri seyirciler tarafından sevilip başarı kazandı. Pacini bu donemde de Viareggiuo'da lise ayarındaki müzik akademisindeki görevine devam etti.
1857de Toskana'da ufak bir şehir olan Pescia'ya yerleşti ve hayatının sonuna kadar bu şehirde yaşadı. Mezarı da bu şehirdedir.
Günümüzde pek ismi bilinmemekle beraber ve eserlerini çoğunun sıradan olmasına rağmen bazı çok yüksek kaliteli opera eserleri de hazırlamış olduğu kabul edilmektedir. Sayısı 70'i aşan opera eserleri (41 operası olan Rossini ve 43 operası olan Handel ile karşılaştırıldığı zaman) Pacini'nin ne kadar üretken ve yaratıcı olduğu açıkça görülmektedir. Pacini'nin de Donizetti gibi opera tarihin en üretken bestecileri başında olduğuna hiç şüphe yoktur.
Günümüzde Pescia'daki şehir tiyatrosu "Teatro Pacini" adını taşımaktadır.
Eserleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Pacini'nin müzik kariyerinin en önemli eserleri 70'ten fazla sayıda opera olmakla beraber, 35 kadar oratoryo ve "mass ayini" eserleri de bestelemiştir. Ayrıca müzikoloji teorisi üzerinde birkaç kitabı vardır. Kendi eliyle yazdığı yaşamının hatıraları da yayınlanmıştır.
Hazırladığı operaların seçilmişleri şu listede sıralanabilir:
- Alessandro nell'Indie. 1824.
- Allan Cameron. 1848.
- Annetta e Lucindo. 1813.
- Carlo di Borgogna. 1835.
- Cesare in Egitto. 1821.
- Il contestabile di Chester. 1829.
- Il convitato di pietra. 1832.
- Maria, regina d'Inghilterra. 1843.
- Medea. 1843.
- Niccolò de' Lapi. 1873.
- La regina di Cipro. 1846.
- Saffo. 1841.
- Themistokles|Temistocle. 1823.
- L'ultimo giorno di Pompei. 1825.
Dipnotlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Bazı otoriteler değişik zamanlarda yapımlanan ayni esere değişik isimlerin verilme geleneğinden dolayı Pacini opera eserleri sayısını 90'ın üzerine olduğunu bildirmektedirler.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
- IMSLP wikisitesinde Giovanni Pacini" operaları notaları [1] 13 Haziran 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) (Erişme: 17.6.2010)
