Alman Kara Kuvvetleri (1935-1945)
| Alman Ordusu Heer | |
|---|---|
 Heer miğferlerinde bulunan miğfer amblemi | |
| Kuruluş | 1935 |
| Dağılması | 20 Ağustos 1946 |
| Ülke |  Almanya |
| Bağlılık | Adolf Hitler |
| Sınıfı | Wehrmacht |
| Tipi | Kara kuvvetleri |
| Büyüklük | 6,550,000 (zirve, 1943)
|
| Parçası | Oberkommando des Heeres |
| Slogan | "Gott mit uns" (Tanrı Bizimledir) |
| Savaşları | İspanya İç Savaşı II. Dünya Savaşı |
| Komutanlar | |
| Başkomutan | Adolf Hitler |
| Nişanlar | |
| Piyade birimi bayrağı |  |
Heer (Türkçe anlamı: Ordu), Mayıs 1935 yılında Alman Silahlı Kuvvetleri'nin (Wehrmacht) yeniden inşası kanunuyla kurulmuş Nazi Almanyası'nın kara kuvvetleri ve ana kuvvetidir. Başlangıçta 21 tümenden oluşmasına rağmen 1935-1945 yılları arasında yüzlerce tümenlik bir büyüklüğe ulaştı. II. Dünya Savaşı sırasında yaklaşık 13 milyon asker görev yapıyordu.[1] II. Dünya Savaşı'nın sonunda Mayıs 1945'te Müttefikler'e teslim oldu, 1946 yılında ise resmi olarak kaldırıldı.[2]
Yeni Ordunun Kökeni
Reichswehr'in kısıtlamaları arasında ordunun yeniden mobilize ve disipline bürünmesinde en büyük etkiye sahip olan Hans von Seeckt'in yapacağı bu küçük çekirdek ileride Alman ordusunun temelini oluşturacak.[3] 4000 subaya sahip Reichswehr'de; subayların en üst seviyede profesyonelliğe sahip olmasını, liderlik ve beceride eksiksiz bir eğitim almalarını İtilaf Devletlerinden arta kalanlardan saklayarak sürdürdü. Böylelikle geçmişte ki devasa kitleli orduya kıyasla daha üst düzey kabiliyetli ve ruhani olarak gelişmelerini sağladı[3]
Hızlı hareketle birlikte kordineli bir hava saldırısı ile özetlenebilecek Blitzkrieg taktiğinin ilk tohumlarını ordunun içine serpiştirdi dahası bu görüşlerinde de haklıydı 1940 Fransa Cephesinin hızla dağılması ve inanılmaz bir hızla zafere ulaşması bu durum için bir kanıttır. Kısaca 1940 askeri sayılarına bakalım:[4]
Fransa 110 tümen 85 tümen alman sınırına bakıyor. (toplamda ~5.000.000 kişi)[5]
İngilizler 5 daha sonra 8 tümen Fransa'ya yardım için gitti.[5]
Belçika ~10-20 seferber etti.[5]
Almanya 98 tümen 62 tanesi muharebe için hazır.[5]
Mayıs ayında ise toplamda 130 Müttefik tümeni batı cephesinde hazırdı. Bunlardan 10 tanesi ise zırhlı müttefik tümeniydi.[6]
Ordunun siyasetten uzak kalması için zorlu uğraşlarda bulunmasına çok önem vermiştir lakin Prusya döneminden kalma askeri yasalardan bazılarının değişmesi (1870-1871 yılları arasında Fransa-Prusya Savaşı'nda hızlı karar ve taktik değiştirmek için kendisinden bir kıdem üstünden bir subaydan izin alıp yeni planı uygulamak bu gelenek 1. Dünya Savaşın'da da kullanıldı[7][8]) ve ordunun nüfuzunun kırılması için Adolf Hitler tarafından yapılan bazı yenilikler ileride birçok cepheyi felce uğratacaktır. Ordu içinde hükûmete yakın ilişkilere sahip kişilerin daha hızlı yükselmesi ve ya onların savaş üzerine raporlarını daha fazla kâleye alınmasından kaynaklı sorunların artık durdurulamaz bir seviyeye çıkması bizlere profesyonellikten uzaklaşmamamız için bir temsildir. Diğer bir tabirle Seeckt'in tohumunun çatlaması.
Savaş Sırasında
Adolf Hitler'in silahlanma programını açıkça ilan etmesinden yalnızca 17 ay sonra Heer, hedeflediği 36 tümen hedefine ulaştı. 1937 sonbaharında iki kolordu daha kuruldu. Mart 1938'de Anschluss'un ardından Avusturya Ordusu'nun beş tümeninin dahil edilmesi ile dört kolordu daha kuruldu.[9] Alman Ordusu, Adolf Hitler'in büyüme döneminde, I. Dünya Savaşı sırasındaki gibi Kara (Heer) ve Hava (Luftwaffe) silahlı kuvvetleri şeklinde birleştirilerek Wehrmacht adını aldı.
Kuşatma ve "imha savaşı" gibi operasyonel ve taktiksel yöntemlerle birleştiğinde ortaya çıkan Blitzkrieg taktiği ile Alman ordusu, II. Dünya Savaşı'nın ilk iki yılında hızlı zaferler kazandı.[10]
Motorlu birlikler, savaşın ilk yıllarında dünya basınında çok dikkat çekti. Polonya (Eylül 1939), Norveç, Danimarka (Nisan 1940) Belçika, Hollanda ve Fransa (Mayıs 1940), Yugoslavya (Nisan 1941) ve Barbarossa Operasyonu ile Sovyetler Birliği'nin istilasına (Haziran 1941) girişilmesinin ana nedeni olarak gösterildi. Bunun yanında motorlu ve tank birlikleri Heer'in toplam kapasitesinin sadece % 20'sini oluşturuyordu. Ordunun kamyon eksikliği (ve onları çalıştırmak için petrol), Müttefiklerin hava gücünün Loire'in kuzeyinde bulunan Fransız demiryolu ağını harap eden Normandiya istilası sırasında ve sonrasında piyade hareketine yönelik ciddi bir handikap olarak ortaya çıktı. Panzer hareketleri de demiryoluna bağlıydı, çünkü bir tankın sürülmesi en fazla 150 kilometre kadardı.[11]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 26 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2017.
- ^ Large, David Clay (1996). Germans to the Front: West German Rearmament in the Adenauer Era, p. 25
- ^ a b Hitlerin Generalleri Konuşuyor. Kronik. s. 38.
- ^ Hitlerin Generalleri Konuşuyor. Kronik. s. 41.
- ^ a b c d Hitlerin Generalleri Konuşuyor. Kronik. s. 170.
- ^ Hitlerin Generalleri Konuşuyor. Kronik. s. 173.
- ^ Piyade Taarruzu. Kronik. ss. 52-59 arası.
- ^ Hitlerin Generalleri Konuşuyor. Kronik.
- ^ Haskew, Michael. The Wehrmacht: 1923–1945, p 28.
- ^ Haskew, Michael. The Wehrmacht: 1923–1945, pp 61, 62.
- ^ Keegan, John Six Armies in Normandy, pp 156, 157.
| Ordu grupları | |
|---|---|
| Ordular | |
| Panzer orduları | |
| Kolordular | |
| Çeşitli kolordular | |
| Panzer kolorduları | |
| Dağ kolorduları | |
| SS kolorduları | |
.svg){kind=small} | Nazi Almanyası ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
 | Askerî tarih ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |