Hikmet Dizdaroğlu
Hikmet Dizdaroğlu (1 Nisan 1917, Zile - 22 Aralık 1981, Ankara), Türk yazar, edebiyat araştırmacısı ve dilbilimcidir.[1][2] Erzurum Öğretmen Okulunu (1937) ve Gazi Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü'nü bitirdi (1939). Çeşitli illerde Türkçe ve edebiyat öğretmenliği yaptı (1939-49). Müdürlük, Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Dairesinde raportörlük (1960-65), Gazi Eğitim Enstitüsünde Türk Dili ve Edebiyatı öğretmenliği, Türk Dil Kurumunda Terim Kolu başkanlığı görevlerinde bulundu (1965-71). Çeşitli dergilerde inceleme, tanıtma, eleştiri türlerinde yazılar yazdı.
Çalışmaları
[değiştir | kaynağı değiştir]Monografiler
[değiştir | kaynağı değiştir]- Namık Kemal (1952)
- Cenap Şahabettin (1952)
- Abdülhak Hamit (1953)
- Şinasi (1954)
- Ataç (1962)
- Ömer Seyfettin (1964)
- Müftüoğlu Ahmet Hikmet (1964)
- Ahmet Rasim (1965)
Diğer
[değiştir | kaynağı değiştir]- Huzuri (1949)
- Türkçede Sözcük Yapma Yolları (1962)
- Türkçede Fiiller (1962)
- Dilcilere Saygı (1965)
- Halk Şiirinde Türler (1969)
- Tümcebilgisi (1976)
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Öğretmenim Hikmet Dizdaroğlu /Kitap/milliyet blog". blog.milliyet.com.tr. 6 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2023.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2023.