II. Jan Kazimierz Waza

II. Jan Kasimir
II. Jan Kasimir'in Bacciarelli tarafından çizilen portresi.
Polonya kralı Litvanya Büyük Dükü
Hüküm süresi	Kasım 1648 - 16 Eylül 1668
Taç giymesi	19 Ocak 1649
Önce gelen	IV. Władysław Vasa
Sonra gelen	I. Michael
Doğum	22 Mart 1609 Kraków, Polonya
Ölüm	16 Aralık 1672 (63 yaşında) Nevers, Fransa
Eş(ler)i	Marie Louise Gonzaga Claudine Françoise Mignot
Çocuk(lar)ı	Jan Zygmunt Waza Maria Anna Waza Marie Catherine Waza
Hanedan	Vasa Hanedanı
Babası	III. Zygmunt Waza
Annesi	Avusturyalı Constance
Dini	Roma Katolikliği
İmza

II. Jan Kasimir (Lehçe: Jan II Kazimierz Waza; Almanca: Johann II Kasimir Wasa; Litvanca: Jonas Kazimieras Vaza; 22 Mart 1609 - 16 Aralık 1672), Polonya kralı ve Litvanya büyük dükü.

1648 yılında ağabeyi IV. Wladyslaw Waza'nın ölümü üzerine Litvanya grandükü, Yukarı Silezya Opole dükü ve Lehistan-Litvanya Birliği kralı oldu ve 1668 yılına kadar tahtta kaldı. Ayrıca babası III. Zygmunt Waza'nın İsveç İmparatorluğu üzerindeki vesayeti dolayısıyla hükümdarlığı sırasında İsveç tahtında da hak sahibiydi. Polonya'da, Jan Kazimierz olarak bilinir ve yaygın olarak adlandırılır. Kral iken başkent Varşova, İsveçliler tarafından işgal edildi. II. Jan, İsveçliler'e II. Kuzey Savaşı'nda yer aldı. Sonuç çıkmayan savaşın sonunda Lehistan, İsveç, Habsburg ve Brandenburg devletleri arasında Oliva Antlaşması imzalandı.

Hayatı

İlk yılları

Jan Kasimir 22 Mart 1609'da Kraków'da doğdu. Babası İsveç kralı I. Gustav'ın torunu olan III. Zygmunt Waza'dır. Annesi, Avusturyalı Constance, Avusturya arşidükü II. Karl ile Maria Anna'nın kızı, aynı zamanda Kutsal Roma İmparatoru II. Ferdinand'ın küçük kız kardeşiydi.

Jan Kasimir, hayatının büyük bir bölümünde ağabeyi IV. Władysław Waza'nın gölgesinde kaldı. Leh soyluları arasında çok az arkadaşa sahipti. Dostça olmayan, ketum, zamanını dini düşünceleri arasında bölen ve siyasetten hoşlanmayan biri olarak, olumsuz Habsburg politikalarını desteklemek yerine Lehistan mahkemesinde bir güç tabanına veya etkisine sahip değildi. Daha sonra, Rusya Çarlığı'na karşı Smolensk Muharebesi'nde (1633) yer alarak bir askeri komutan olarak yeteneklerini sergileme fırsatı buldu. 1632 ile 1635 yılları arasında ağabeyi IV. Władysław Waza, Jan Kasimir'i İsveçli Christina ile, ardından bir İtalyan prensesiyle evlendirmek isteyip kardeşinin itibarını artırmaya çalıştı, ancak işe yaramadı. 1637'de Jan Kasimir, Kutsal Roma İmparatorluğu'nun ordusuna katılmak ve Fransızlara karşı savaşmak için dış temsilcilik görevini üstlendi. Komuta ettiği alay savaşta yenildikten sonra, güçlü Kazak karşıtı çıkarlarının ve siyasi görüşlerinin büyük ölçüde Avusturya İmparatorunun doğrudan etkisi altında şekillendiği Viyana sarayında bir yıl yaşayarak geçirdi.

1636'da Lehistan-Litvanya Birliği'ne geri döndü ve Barones Guldentern'e aşık oldu, ancak onunla evlenme isteği ağabeyi Kral IV. Władysław tarafından engellendi. Daha sonra, Władysław onu Kurlandiya ve Semigalya Dükalığı'nın dükü yapmak istedi, ancak bu Sejm tarafından veto edildi. Bu duruma gücenen Jan Kasimir, 1638'de Portekiz Genel valisi olmak için İspanya Krallığı'na gitti, ancak Fransız ajanları tarafından yakalandı ve Kardinal Armand Jean du Plessis de Richelieu'nun emriyle 1640'a kadar hapsedildi. Daha sonra, atanan Smolensk Voyvodası Krzysztof Gosiewski'nin dış temsilciliği tarafından ve Fransız karşıtı Polonya-İspanyol müzakerelerinin bir sonucu olarak serbest bırakıldı. 1641'de Jan Kasimir bir Cizvit olmaya karar verdi. 1642'de, kız kardeşine Almanya'ya kadar eşlik etmek için Lehistan-Litvanya Birliği topraklarından tekrar ayrıldı. 1643'te Kral Władysław'ın sözlü muhalefetine karşı Cizvitlere katıldı ve Sejm ile Papa arasında diplomatik bir sürtüşmeye neden oldu. Jan Kasimir, Cizvitler tarafından Katolik fraksiyonu desteklemek için davet edilerek Roma'ya gitti. Burada kardinal olarak atandı, ancak kısa süre sonra istifa etmek zorunda kalacak ve Władysław'ın tek oğlu öldüğünde Sejm'e gitmek durumunda kalacaktı. Habsburgların desteğini kazanmaya ve doğudan beklenmedik bir saldırı olması durumunda uluslararasında bir ittifak oluşturmak için Avusturyalı bir prensesle evlendirilmeye çalışıldı.

Tahta çıkışı

1648'de Jan Kasimir, Polonya Parlamentosu tarafından üvey kardeşinin yerine Polonya tahtına çıktı. Tufan döneminde tahta çıkan Jan Kasimir kendisini 1654-1667 Lehistan-Rusya Savaşı gibi birçok savaşın ve karışıklığın içinde buldu. Lehistan-Litvanya topraklarının çoğu, Leh-Litvanyalı valilerin ve soyluların komplocu suç ortaklığı nedeniyle, Tufan sırasında fazla bir çatışma olmadan X. Karl Gustav önderliğindeki İsveç İmparatorluğu ordusu tarafından işgal edildi. Sejm, İsveçlileri Polonya'dan çıkarmak için birkaç yıl içinde ayaklandı. Şehirlerin ve kasabaların çoğu yağmalandı ve bazıları, geri çekilen düşman birimleri tarafından yerle bir edildi. Jan Kasimir'in saltanatı, Lehistan ve Lehistan-Litvanya Birliği tarihinin en feci ve belki de en başarısız dönemlerinden biri olarak hatırlansa da, genellikle ulusunu kurtarmak için cesurca savaşan "savaşçı kral" olarak da anılır.

1660 yılında II. Jan Kasimir, İsveç tahtına ilişkin iddiasından vazgeçmek adına İsveç'in Livonya ve günümüz Letonya'sındaki Riga şehri üzerindeki egemenliğini kabul etmek zorunda kaldı.

II. Jan Kasimir büyük bir desteğe sahip olacağına inandığı, ağabeyinin dul eşi Marie Louise Gonzaga (Lehçe: Maria Ludwika) ile evlendi. Marie Louise 1667'de aniden öldü ve bu ölüm, Jan Kasimir'in erken dönem siyasi yükselişinin bir anda yok olmasına neden oldu.

Tahtı bırakması

16 Eylül 1668'de, önceki yıl eşi Marie Louise Gonzaga'nın ölümünden sonra kederlenen II. Jan Kasimir, Lehistan-Litvanya Birliği tahtından feragat ederek Fransa'ya döndü ve yeniden Cizvitlere katıldı. Saint-Germain-des-Prés Manastırı'nın başrahibi oldu. Tahtı bırakmasının ardından Michał Korybut Wiśniowiecki (I. Michael) yeni kral seçildi ve 29 Eylül 1669'da taç giydi.

Ölümü

1672 yılının sonbaharında Jan Kazimir, Polonya'ya dönmeyi planlamıştı, ancak yola çıkmadan önce hastalandı ve istirahat etmek zorunda kaldı. Kamyanets-Podilski topraklarının Osmanlı İmparatorluğu tarafından ele geçirilmesi onu üzdü ve sağlık durumu daha da kötüleşti. Leh topraklarını Osmanlılara karşı savunmak için Papa X. Clemens'ten yardım istedi. 16 Aralık 1672'de felçten öldü ve cenaze töreni Kraków'daki Wawel Katedrali'nde gerçekleşti.