Jensen formülü - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Teoremin ifâdesi
    • 1.1 Kanıt
  • 2 Ayrıca bakınız
  • 3 Kaynakça

Jensen formülü

  • Deutsch
  • English
  • Español
  • Français
  • İtaliano
  • 日本語
  • Қазақша
  • Русский
  • Українська
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Jensen eşitsizliği ile karıştırılmamalıdır.

Matematiğin bir alt dalı olan karmaşık analizde, Jensen formülü holomorf bir fonksiyonun bir çember içinde kalan ve sıfır aldığı noktaların sayısıyla bu fonksiyonun aynı çember üzerindeki ortalama büyüklüğünü ilişkilendiren bir sonuçtur.

Teorem, bu formülü kanıtlayan mühendis Johan Jensen'in adını taşımaktadır.[1]

Teoremin ifâdesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ω ⊂ C {\displaystyle \Omega \subset \mathbb {C} } {\displaystyle \Omega \subset \mathbb {C} } sıfır noktasını da içeren bir bölge olsun ve r > 0 {\displaystyle r>0} {\displaystyle r>0} yarıçaplı ve orijin merkezli D r {\displaystyle \mathbb {D} _{r}} {\displaystyle \mathbb {D} _{r}} diskinin kapanışı Ω {\displaystyle \Omega } {\displaystyle \Omega }'nın içinde kalsın. Holomorf bir f : Ω → C {\displaystyle f:\Omega \to \mathbb {C} } {\displaystyle f:\Omega \to \mathbb {C} } fonksiyonun D r {\displaystyle \mathbb {D} _{r}} {\displaystyle \mathbb {D} _{r}} diskinin içinde sıfır değeri aldığı noktaları katlılıklarını da göz önüne alarak a 1 , a 2 , … , a n {\displaystyle a_{1},a_{2},\ldots ,a_{n}} {\displaystyle a_{1},a_{2},\ldots ,a_{n}} ile gösterelim. Eğer, f ( 0 ) ≠ 0 {\displaystyle f(0)\neq 0} {\displaystyle f(0)\neq 0} ise[2]

log ⁡ | f ( 0 ) | = − ∑ k = 1 n log ⁡ ( r | a k | ) + 1 2 π ∫ 0 2 π log ⁡ | f ( r e i θ ) | d θ . {\displaystyle \log |f(0)|=-\sum _{k=1}^{n}\log \left({\frac {r}{|a_{k}|}}\right)+{\frac {1}{2\pi }}\int _{0}^{2\pi }\log |f(re^{i\theta })|\,d\theta .} {\displaystyle \log |f(0)|=-\sum _{k=1}^{n}\log \left({\frac {r}{|a_{k}|}}\right)+{\frac {1}{2\pi }}\int _{0}^{2\pi }\log |f(re^{i\theta })|\,d\theta .}

Bu formül, fonksiyonun D r {\displaystyle \mathbb {D} _{r}} {\displaystyle \mathbb {D} _{r}} içinde kalan sıfırlarının mutlak değerleri ile log ⁡ | f ( z ) | {\displaystyle \log |f(z)|} {\displaystyle \log |f(z)|}nin çember üzerindeki ortalaması arasında bir bağlantı kurar. Ayrıca, harmonik fonksiyonların ortalama değer özelliğinin bir genellemesi olarak görülebilir. Yani, eğer disk içinde fonksiyonun sıfır değeri aldığı hiçbir nokta yoksa, formül

log ⁡ | f ( 0 ) | = 1 2 π ∫ 0 2 π log ⁡ | f ( r e i θ ) | d θ {\displaystyle \log |f(0)|={\frac {1}{2\pi }}\int _{0}^{2\pi }\log |f(re^{i\theta })|\,d\theta } {\displaystyle \log |f(0)|={\frac {1}{2\pi }}\int _{0}^{2\pi }\log |f(re^{i\theta })|\,d\theta }

hâlini alır ki bu da log ⁡ | f ( z ) | {\displaystyle \log |f(z)|} {\displaystyle \log |f(z)|} harmonik fonksiyonunun ortlama değer özelliğidir.

Jensen formülünün eşdeğer başka yazılımı ise aşağıdaki hâlde görülür. n ( t ) {\displaystyle n(t)} {\displaystyle n(t)}, f {\displaystyle f} {\displaystyle f} fonksiyonunun sıfır merkezli ve t {\displaystyle t} {\displaystyle t} yarıçaplı açık diskte sıfır olduğu noktaların sayısı olmak üzere,

1 2 π ∫ 0 2 π log ⁡ | f ( r e i θ ) | d θ − log ⁡ | f ( 0 ) | = ∫ 0 r n ( t ) t d t . {\displaystyle {\frac {1}{2\pi }}\int _{0}^{2\pi }\log |f(re^{i\theta })|\,d\theta -\log |f(0)|=\int _{0}^{r}{\frac {n(t)}{t}}\,dt.} {\displaystyle {\frac {1}{2\pi }}\int _{0}^{2\pi }\log |f(re^{i\theta })|\,d\theta -\log |f(0)|=\int _{0}^{r}{\frac {n(t)}{t}}\,dt.}

Kanıt

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sonucu r = 1 {\displaystyle r=1} {\displaystyle r=1} iken kanıtlamak yeterli olacaktır.[2] Eğer f {\displaystyle f} {\displaystyle f} fonksiyonunun çember üzerinde sıfır değeri aldığı e i θ k {\displaystyle e^{i\theta _{k}}} {\displaystyle e^{i\theta _{k}}} noktaları varsa, o zaman g ( z ) = f ( z ) ∏ k ( z − e i θ k ) {\displaystyle g(z)={\frac {f(z)}{\prod _{k}(z-e^{i\theta _{k}})}}} {\displaystyle g(z)={\frac {f(z)}{\prod _{k}(z-e^{i\theta _{k}})}}} tanımlanıp ∫ 0 2 π ln ⁡ | e i θ − e i θ k | d θ = 2 ∫ 0 π ln ⁡ ( 2 sin ⁡ θ ) d θ = 0 {\displaystyle \int _{0}^{2\pi }\ln |e^{i\theta }-e^{i\theta _{k}}|d\theta =2\int _{0}^{\pi }\ln(2\sin \theta )d\theta =0} {\displaystyle \int _{0}^{2\pi }\ln |e^{i\theta }-e^{i\theta _{k}}|d\theta =2\int _{0}^{\pi }\ln(2\sin \theta )d\theta =0} gerçeğinden yola çıkarak, kanıt çemberde hiç sıfır değeri almayan g {\displaystyle g} {\displaystyle g} fonksiyonuna indirgenebilir. Sonra, F ( z ) := f ( z ) ∏ k = 1 n ( z − a k ) {\displaystyle F(z):={\frac {f(z)}{\prod _{k=1}^{n}(z-a_{k})}}} {\displaystyle F(z):={\frac {f(z)}{\prod _{k=1}^{n}(z-a_{k})}}} fonksiyonunu ele alalım ve kaldırılabilir tekilliklerin hepsini tanımlayıp, F {\displaystyle F} {\displaystyle F} fonksiyonunu D ( 0 , 1 + ϵ ) {\displaystyle D(0,1+\epsilon )} {\displaystyle D(0,1+\epsilon )} diskinin içinde holomorf ve birim diskte sıfır değeri almayan bir fonksiyon hâline getirelim. log ⁡ | F | = R e ( log ⁡ F ) {\displaystyle \log |F|=Re(\log F)} {\displaystyle \log |F|=Re(\log F)} fonksiyonu harmonik olacağı için, Poisson integral formülünü kullanmak mümkün olacaktır: log ⁡ | F ( 0 ) | = 1 2 π ∫ 0 2 π log ⁡ | F ( e i θ ) | d θ = 1 2 π ∫ 0 2 π log ⁡ | f ( e i θ ) | d θ − ∑ k = 1 n 1 2 π ∫ 0 2 π log ⁡ | e i θ − a k | d θ . {\displaystyle \log |F(0)|={\frac {1}{2\pi }}\int _{0}^{2\pi }\log |F(e^{i\theta })|\,d\theta ={\frac {1}{2\pi }}\int _{0}^{2\pi }\log |f(e^{i\theta })|\,d\theta -\sum _{k=1}^{n}{\frac {1}{2\pi }}\int _{0}^{2\pi }\log |e^{i\theta }-a_{k}|\,d\theta .} {\displaystyle \log |F(0)|={\frac {1}{2\pi }}\int _{0}^{2\pi }\log |F(e^{i\theta })|\,d\theta ={\frac {1}{2\pi }}\int _{0}^{2\pi }\log |f(e^{i\theta })|\,d\theta -\sum _{k=1}^{n}{\frac {1}{2\pi }}\int _{0}^{2\pi }\log |e^{i\theta }-a_{k}|\,d\theta .} Sağ taraftaki integrale daha yakından bakarsak, ∫ 0 2 π log ⁡ | e i θ − a k | d θ = ∫ 0 2 π log ⁡ | 1 − a k e − i θ | d θ = R e ∫ 0 2 π log ⁡ ( 1 − a k e − i θ ) d θ {\displaystyle \int _{0}^{2\pi }\log |e^{i\theta }-a_{k}|\,d\theta =\int _{0}^{2\pi }\log |1-a_{k}e^{-i\theta }|\,d\theta =Re\int _{0}^{2\pi }\log(1-a_{k}e^{-i\theta })\,d\theta } {\displaystyle \int _{0}^{2\pi }\log |e^{i\theta }-a_{k}|\,d\theta =\int _{0}^{2\pi }\log |1-a_{k}e^{-i\theta }|\,d\theta =Re\int _{0}^{2\pi }\log(1-a_{k}e^{-i\theta })\,d\theta } elde ederiz. Diğer taraftan, ∫ 0 2 π log ⁡ ( 1 − a k e − i θ ) d θ {\displaystyle \int _{0}^{2\pi }\log(1-a_{k}e^{-i\theta })\,d\theta } {\displaystyle \int _{0}^{2\pi }\log(1-a_{k}e^{-i\theta })\,d\theta } integraline yakından bakarsak, bunun log ⁡ ( 1 − z ) / z {\displaystyle \log(1-z)/z} {\displaystyle \log(1-z)/z} fonksiyonunun | a k | < 1 {\displaystyle |a_{k}|<1} {\displaystyle |a_{k}|<1} yarıçaplı çember üzerinde yazılan bir kontür integrali olduğunu gözlemleriz. D ( 0 , | a k | ) {\displaystyle D(0,|a_{k}|)} {\displaystyle D(0,|a_{k}|)} içinde log ⁡ ( 1 − z ) / z {\displaystyle \log(1-z)/z} {\displaystyle \log(1-z)/z} fonksiyonunun kutbu olmadığına göre bu kontür integralinin değeri sıfıra eşittir. Böylece, log ⁡ | f ( 0 ) | = − ∑ k = 1 n log ⁡ ( r | a k | ) + 1 2 π ∫ 0 2 π log ⁡ | f ( e i θ ) | d θ {\displaystyle \log |f(0)|=-\sum _{k=1}^{n}\log \left({\frac {r}{|a_{k}|}}\right)+{\frac {1}{2\pi }}\int _{0}^{2\pi }\log |f(e^{i\theta })|\,d\theta } {\displaystyle \log |f(0)|=-\sum _{k=1}^{n}\log \left({\frac {r}{|a_{k}|}}\right)+{\frac {1}{2\pi }}\int _{0}^{2\pi }\log |f(e^{i\theta })|\,d\theta } olur.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Paley-Wiener teoremi

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Jensen, J. (1899), "Sur un nouvel et important théorème de la théorie des fonctions", Acta Mathematica (Fransızca), 22 (1), ss. 359-364, doi:10.1007/BF02417878 Özgürce erişilebilir, ISSN 0001-5962, JFM 30.0364.02, MR 1554908 
  2. ^ a b Ahlfors, Lars V. (1979). "5.3.1, Jensen's formula". Complex analysis : an introduction to the theory of analytic functions of one complex variable. 3rd. New York: McGraw-Hill. ISBN 0-07-000657-1. OCLC 4036464. 13 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2024. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Jensen_formülü&oldid=34555167" sayfasından alınmıştır
Kategori:
  • Karmaşık analiz teoremleri
  • Sayfa en son 14.19, 28 Aralık 2024 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Jensen formülü
Konu ekle