Köklük, Çaybaşı
| Köklük | |
|---|---|
 | |
 Ordu | |
| Ülke |  Türkiye |
| İl | Ordu |
| İlçe | Çaybaşı |
| Coğrafi bölge | Karadeniz Bölgesi |
| İdare | |
| • Yönetici | Muhtar[1] İhtiyar heyeti[1] |
| Rakım | 600 m |
| Nüfus (2010) | |
| • Toplam | 1.550 |
| Zaman dilimi | UTC+03.00 (TSİ) |
| İl alan kodu | 0452 |
Resmî site www.kokluk.com.tr | |
Köklük, Ordu ilinin Çaybaşı ilçesine bağlı bir mahalledir. Ordu ili büyükşehir belediyesi olmadan önce köy statüsü taşıyordu.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Köye Köklük adının verilişi konusunda bir bilgi yoktur. Eskiden Tekke köyünün bir mahallesiydi. Nitekim 1928 tarihli köy listesinde adı geçmemektedir.[2] Köklük, 22 Aralık 1952'de Tekke köyünden ayrılarak ayrı bir köye dönüştürüldü.[3] Buna bağlı olarak 1950 genel nüfus sayımında yer almadığı halde, 1955'te Ünye kazasının Çilader nahiyesinin bir köyü olarak geçer.[4][5] Eskiden Çilader adıyla nahiye olan Çaybaşı, 1990 yılında ilçe yapılınca Köklük de Çaybaşı'nın bir köyü haline geldi.
Doksanüç Harbi'nin ardından Rus idaresindeki Gürcü topraklarından Osmanlı ülkesine göç etmiş olan Müslüman Gürcülerin bir kısmı Köklük'e yerleşmiştir.[6] Bu dönemde Köklük, Ünye kazasında Ermenilerin yaşadığı kırsal yerleşmelerden biriydi. 19. yüzyılın sonunda kaza sınırları içinde 1.744'ü kadın ve 2.071' erkek olmak üzere toplam 3.815 Ermeni yaşıyordu.[7] 1915'te Ermeniler zorunlu göç ve sürgüne tabi tutulmuştur.[8] Köyde "Kilisyan" (kilise yanı) olarak bilinen mevkiide eskiden bir Ermeni kilisesi olduğu bilinmektedir.
Coğrafya
[değiştir | kaynağı değiştir]Köklük köyü, Ordu il merkezine ? km, Çaybaşı ilçe merkezine 9 km uzaklıktadır.
Nüfus
[değiştir | kaynağı değiştir]| Yıllara göre köy nüfus verileri | |
|---|---|
| 2019 | 1.069 |
| 1990 | 1.391 |
| 1980 | 1.371 |
| 1970 | 1.120 |
| 1960 | 972 |
| 1955 | 868 |
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b "5393 sayılı Belediye Kanunu" (PDF). mevzuat.gov.tr. 3 Temmuz 2005. s. 3. 1 Haziran 2024 tarihinde kaynağından (pdf) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2024.
Madde 9- Mahalle, muhtar ve ihtiyar heyeti tarafından yönetilir.
- ^ Son Teşkilat-i Mülkiyede Köylerimizin Adları (Osmanlıca), İstanbul, 1928, 1067 sayfa.
- ^ "Tamim" (PDF). Resmî Gazete. 22 Aralık 1952. 3 Ocak 2022 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2022.
- ^ Başvekâlet İstatistik Umum Müdürlüğü (1954). "1950 Umumî Nüfus Sayımı: Vilâyet, Kaza, Nahiye ve Köyler itibarıyla Nüfus" (PDF). sehirhafizasi.sakarya.edu.tr. 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Şubat 2020.
- ^ Başbakanlık İstatistik Genel Müdürlüğü (1961). "1955 Genel Nüfus Sayımı: Vilâyet, Kaza, Nahiye ve Köyler itibarıyla nüfus" (PDF). sehirhafizasi.sakarya.edu.tr. 6 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Şubat 2020.
- ^ "Tamar Çiharadze, Güney Diyalektlerinde Ad (Gürcüce), Batum, 207, s. 39. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2020" (PDF). 5 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2020.
- ^ Trabzon Vilayeti Salnamesi − 1869-1904, (Hazırlayan) Kudret Emiroğlu, Ankara, 1993-2009, 22 cilt; 16. cilt, s. 523, ISBN 9789157871117.
- ^ "Israël Setrak Tahmazyan, Gavur - Autobiographie d'un Arménien ayant survécu au génocide, Paris, 2006". 5 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2020.