Kantara Kalesi

Kantara Kalesi

Kantara Kalesi, Kıbrıs'taki Beşparmak Dağları'nda bir kaledir. Adanın kuzey kıyısıyla Mesarya Ovası'nı kontrol edebilmek için inşa edilmiştir.

"Kantara" sözcüğü Arapça "köprü" anlamına gelmektedir. Kesin olarak hangi tarihte yapıldığı bilinmese de çoğu kaynağa göre Bizanslılar tarafından Arap saldırılarının sona erdiği 965 yılından sonra yapıldığı yazmaktadır. Buna karşın İngiliz kralı I. Richard'ın adayı aldığı tarihe kadar kale hakkında herhangi bir kayıt yoktur. Bu kayıt kendini Kıbrıs kralı ilan eden İsaakios Komnenos'un Guy de Lusignan yönetimindeki İngiliz ordularından kaçmak için buraya sığındığı, daha sonra Girne Kalesi düştükten sonra kaleyi terk edip teslim olduğu yönündedir.

1373 yılında Cenevizlilerin adaya saldırısı sırasında Lefkoşa ve Mağusa düşse de, Kantara Kalesi konumunun da yardımıyla Kıbrıs Kralı II. Peter'in elinde kaldı. Ceneviz istilasının sona ermesinden ve Mağusa'nın Cenevizlilerin elinde kalmasından sonra, 1391 yılında I. James kalenin surlarını güçlendirdi. Bu dönemde kale önemini korumaktaydı. Daha sonra Mağusa'nın geri alınmasından sonra bile kale korunmaya devam etti.

1489 yılında ada Venedikliler tarafından ele geçirildi. Bu tarihten itibaren kale önemini kaybetmeye başladı. Beşparmak Dağları'ndaki Kantara, St. Hilarion ve Bufavento kaleleri Venedikliler tarafından önemli kabul edilmediği ve asker azlığının da bir etkisi olarak terk edildi. Bazı kaynaklara göre kale 1525 yılında terk edildi. Ancak bazı diğer kaynaklar kalenin 1529 yılında "sağlam bir kale" olduğunu yazmıştır. Kalenin terk edilişine ilişkin kesin bir tarih olmasa da 1562 yılında bir diğer yazar kalenin harabe halinde olduğunu bildirmiştir.

Kale 1914 yılında aslına sadık kalınarak onarıldı ve sağlamlaştırıldı.

Ayrıca bakınız

• Kuzey Kıbrıs'taki kaleler listesi

Kaynakça

• Kıbrıs Cumhuriyeti Eski Eserler Dairesi, Kantara Ziyaretçi Rehberi 18 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Hakeri, Bener Hakkı (1992). "Kantara Kalesi". Kıbrıs Türk Ansiklopedisi. I. Kıbrıs Gazetesi Yayınları. ss. s. 190.