Kerebiç
Kerebiç, Mersin yöresine ait, ilk zamanlarda sadece Ramazan ayında ve bayramlarda üretilen ve tüketilen bir tatlı idi.[1] Zamanla popüler bir tatlı olması, yeni kuşakların tüketim talebi ve diğer şehirlere de bir Mersin tatlısı olarak yayılmasıyla 12 ay üretilen ve tüketilen bir coğrafi işaret haline gelmiştir. Kerebiç beyaz bir kaymak ya da köpük olarak yanlış bilinen çöven kökünden elde edilen natık ile birlikte tüketilen, içi fıstık ya da cevizle dolu, irmikten yapılmış, yapısı içli köfteye benzeyen bir tatlıdır. Ayrıca natık olmaksızın ve daha düz bir yapıya sahip olan bir başka versiyonu olan tatlıya da Ma'amoul denilir.
_20250206.jpg)
Yapımında kullanılan beyaz köpüğü oluşturan çöven kökü nedeniyle kerebiç, alışılmışın dışında bir lezzete sahiptir.
Kerebiç, 15.01.2003 tarihinde Türk Patent ve Marka Kurulu tarafından tescillenmiş ve coğrafi işaret sayılmıştır.[2]
Beyaz köpüğünün elde edilişi
[değiştir | kaynağı değiştir]Çöven kökünün bir gün ıslatılıp bekletilmesi, kaynatılması ve dövülmesiyle elde edilen beyaz köpük, başka bir kaba alınır. Şekerle karıştırılarak çırpılır ve böylece kerebiç'in beyaz köpüğü elde edilmiş olur.[1]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b "Kerebiç tatlısı nasıl yapılır, malzemeleri neler? (Kerebiç tarifi)". NTV. 21 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2022.
- ^ "Türk Patent ve Marka Kurumu". www.turkpatent.gov.tr. 19 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2022.
 | Yiyecek ya da içecek ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |