Koebe dörtte bir teoremi - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Teoremin ifadesi
  • 2 Koebe fonksiyonu
  • 3 Bieberbach eşitsizliği
  • 4 Kanıt
  • 5 Koebe büyüme ve bozulma teoremi
  • 6 Kaynakça
  • 7 Ayrıca bakınız

Koebe dörtte bir teoremi

  • English
  • Français
  • עברית
  • Lombard
  • Polski
  • Русский
  • Українська
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Koebe fonksiyonu sayfasından yönlendirildi)

Matematiğin bir alt dalı olan karmaşık analizde, Koebe dörtte bir teoremi, yalınkat fonksiyonların görüntü kümelerinin boyutuyla ilgili bir sonuçtur. Teorem, 1907'de sonucu hipotez olarak öne süren Paul Koebe'nin adını taşımaktadır. İspât, 1916 yılında Ludwig Bieberbach tarafından verilmiştir.[1]

Buna benzer başka sonuç Schwarz önsavıdır. Her ikisiyle alâkalı bir kavram ise açıkorururluk yarıçapıdır.

Teoremin ifadesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

D {\displaystyle \mathbf {D} } {\displaystyle \mathbf {D} }, karmaşık düzlemde birim disk, f : D → C {\displaystyle f:\mathbf {D} \to \mathbb {C} } {\displaystyle f:\mathbf {D} \to \mathbb {C} } ise yalınkat bir fonksiyon olsun. O zaman, f ( 0 ) {\displaystyle f(0)} {\displaystyle f(0)} merkezli ve | f ′ ( 0 ) | / 4 {\displaystyle |f'(0)|/4} {\displaystyle |f'(0)|/4} yarıçaplı disk, f ( D ) {\displaystyle f(\mathbf {D} )} {\displaystyle f(\mathbf {D} )} görüntü kümesinin içinde yer alır.

Teoremdeki 1 / 4 {\displaystyle 1/4} {\displaystyle 1/4} sabiti Koebe fonksiyonu tarafından verildiği için en iyi kestirimdir.

Koebe fonksiyonu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Koebe fonksiyonu aşağıdaki gibi tanımlanır:

f ( z ) = z ( 1 − z ) 2 = ∑ n = 1 ∞ n z n {\displaystyle f(z)={\frac {z}{(1-z)^{2}}}=\sum _{n=1}^{\infty }nz^{n}} {\displaystyle f(z)={\frac {z}{(1-z)^{2}}}=\sum _{n=1}^{\infty }nz^{n}}

Serinin yakınsaklık bölgesi z = 1 {\displaystyle z=1} {\displaystyle z=1} noktasındaki tekillikten dolayı birim disktir. Ayrıca, basit bir hesapla, f ( 0 ) = {\displaystyle f(0)=} {\displaystyle f(0)=} ve f ′ ( 0 ) = 1 {\displaystyle f'(0)=1} {\displaystyle f'(0)=1} olduğu elde edilebilir. Diğer taraftan, fonksiyonun holomorf olduğu açıktır ve türevi üzerinden fonksiyonun birebirliği de hemen elde edilir. Diğer deyişle, Koebe fonksiyonu yalınkat fonksiyondur.

Ayrıca, z ( 1 − z ) 2 = − 1 4 {\displaystyle {\frac {z}{(1-z)^{2}}}=-{\frac {1}{4}}} {\displaystyle {\frac {z}{(1-z)^{2}}}=-{\frac {1}{4}}} eşitliğinin tek çözüm kümesi z = − 1 {\displaystyle z=-1} {\displaystyle z=-1}den oluşur. Bu yüzden, f ( D ) {\displaystyle f(\mathbf {D} )} {\displaystyle f(\mathbf {D} )} kümesi merkezi orijin olan ve yarıçapı 1 4 {\displaystyle {\frac {1}{4}}} {\displaystyle {\frac {1}{4}}}ten büyük olan bir diski içeremez.

Döndürülmüş Koebe fonksiyonu ise

f α ( z ) = z ( 1 − α z ) 2 = ∑ n = 1 ∞ n α n − 1 z n {\displaystyle f_{\alpha }(z)={\frac {z}{(1-\alpha z)^{2}}}=\sum _{n=1}^{\infty }n\alpha ^{n-1}z^{n}} {\displaystyle f_{\alpha }(z)={\frac {z}{(1-\alpha z)^{2}}}=\sum _{n=1}^{\infty }n\alpha ^{n-1}z^{n}}

tarafından verilir. Koebe fonksiyonu ve tüm döndürülmüş fonksiyonları schlichttir; yani, bu fonksiyonlar, birebir holomorf fonksiyonlardır ve f ( 0 ) = 0 {\displaystyle f(0)=0} {\displaystyle f(0)=0}, f ′ ( 0 ) = 1 {\displaystyle f'(0)=1} {\displaystyle f'(0)=1} özelliklerine sahiplerdir.

Bieberbach eşitsizliği

[değiştir | kaynağı değiştir]

Birim diskte yalınkat olan

g ( z ) = z + a 2 z 2 + a 3 z 3 + ⋯ {\displaystyle g(z)=z+a_{2}z^{2}+a_{3}z^{3}+\cdots } {\displaystyle g(z)=z+a_{2}z^{2}+a_{3}z^{3}+\cdots }

fonksiyonunu ele alalım. O zaman, Bieberbach eşitsizliğine göre

| a 2 | ≤ 2 {\displaystyle |a_{2}|\leq 2} {\displaystyle |a_{2}|\leq 2}

olmalıdır.

Eşitsizliğin ispatı Grönwall alan teoreminin

g ( z − 2 ) − 1 / 2 = z − 1 2 a 2 z − 1 + ⋯ . {\displaystyle g(z^{-2})^{-1/2}=z-{1 \over 2}a_{2}z^{-1}+\cdots .} {\displaystyle g(z^{-2})^{-1/2}=z-{1 \over 2}a_{2}z^{-1}+\cdots .}

fonksiyonuna uygulanmasından geçer. Burada eşitlik ancak ve ancak g {\displaystyle g} {\displaystyle g} döndürülmüş bir Koebe fonksiyonuysa elde edilir. Bu sonuç, Bieberbach tarafından 1916 yılında kanıtlanmıştır. Sadece a 2 {\displaystyle a_{2}} {\displaystyle a_{2}} için değil de bütün n {\displaystyle n} {\displaystyle n}ler için

her bir  n ≥ 2  için , | a n | ≤ n {\displaystyle {\text{her bir }}n\geq 2{\text{ için}},\quad |a_{n}|\leq n} {\displaystyle {\text{her bir }}n\geq 2{\text{ için}},\quad |a_{n}|\leq n}

olduğunu iddia eden ünlü Bieberbach hipotezinin kaynağı bu sonuca dayanmaktadır. Bieberbach hipotezi, 1985 yılında Louis de Branges tarafından kanıtlanmıştır[2] ve sonuç artık De Branges teoremi olarak bilinmektedir.

Kanıt

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fonksiyonu öteleyerek ya da berileyerek ve gerekirse döndürerek ve ölçekleyerek

f ( 0 ) = 0 , f ′ ( 0 ) = 1 , {\displaystyle f(0)=0,\,\,\,f^{\prime }(0)=1,} {\displaystyle f(0)=0,\,\,\,f^{\prime }(0)=1,}

olduğunu varsayabiliriz. O zaman,

f ( z ) = z + a 2 z 2 + ⋯ {\displaystyle f(z)=z+a_{2}z^{2}+\cdots } {\displaystyle f(z)=z+a_{2}z^{2}+\cdots }

yazılabilir. Bu halde, Bieberbach eşitsizliğinden, | a 2 | ≤ 2 {\displaystyle |a_{2}|\leq 2} {\displaystyle |a_{2}|\leq 2} olacaktır. Eğer w {\displaystyle w} {\displaystyle w} sayısı, f ( D ) {\displaystyle f(\mathbf {D} )} {\displaystyle f(\mathbf {D} )} kümesinin içinde değilse,

h ( z ) = w f ( z ) w − f ( z ) = z + ( a 2 + w − 1 ) z 2 + ⋯ {\displaystyle h(z)={wf(z) \over w-f(z)}=z+(a_{2}+w^{-1})z^{2}+\cdots } {\displaystyle h(z)={wf(z) \over w-f(z)}=z+(a_{2}+w^{-1})z^{2}+\cdots }

fonksiyonunu ele alalım. Bu fonksiyon, birim disk içinde yalınkat olacaktır. Bieberbach eşitsizliğinden elde edilen sonucu kullanarak

| w | − 1 = | w − 1 | = | − a 2 + a 2 + w − 1 | ≤ | a 2 | + | a 2 + w − 1 | ≤ 4 {\displaystyle |w|^{-1}=|w^{-1}|=|-a_{2}+a_{2}+w^{-1}|\leq |a_{2}|+|a_{2}+w^{-1}|\leq 4} {\displaystyle |w|^{-1}=|w^{-1}|=|-a_{2}+a_{2}+w^{-1}|\leq |a_{2}|+|a_{2}+w^{-1}|\leq 4}

elde edilir. Böylelikle,

| w | ≥ 1 4 {\displaystyle |w|\geq {1 \over 4}} {\displaystyle |w|\geq {1 \over 4}}

olur.

Koebe büyüme ve bozulma teoremi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yalınkat fonksiyonların nasıl büyüyebileceğini ve birim diskteki basit eğri ve doğruların, hatta açıların, yalınkat fonksiyonların gönderimi altında nasıl çabukça bozulabileceğini kontrol eden sonuçlar yine Koebe ismi altında incelenir. Bu sonuçlar, doğrudan Bieberbach eşitsizliği ve Koebe dörtte bir teoremi kullanılarak elde edilebilir.[3]

f ( z ) {\displaystyle f(z)} {\displaystyle f(z)} fonksiyonu | z | < 1 {\displaystyle |z|<1} {\displaystyle |z|<1} üzerinde yalınkat olsun. Ayrıca, f ( 0 ) = 0 {\displaystyle f(0)=0} {\displaystyle f(0)=0} ve f ′ ( 0 ) = 1 {\displaystyle f'(0)=1} {\displaystyle f'(0)=1} özellikleri sağlansın ve r = | z | {\displaystyle r=|z|} {\displaystyle r=|z|} olsun. O zaman,

  1. r ( 1 + r ) 2 ≤ | f ( z ) | ≤ r ( 1 − r ) 2 {\displaystyle {r \over (1+r)^{2}}\leq |f(z)|\leq {r \over (1-r)^{2}}} {\displaystyle {r \over (1+r)^{2}}\leq |f(z)|\leq {r \over (1-r)^{2}}}
  2. 1 − r ( 1 + r ) 3 ≤ | f ′ ( z ) | ≤ 1 + r ( 1 − r ) 3 {\displaystyle {1-r \over (1+r)^{3}}\leq |f^{\prime }(z)|\leq {1+r \over (1-r)^{3}}} {\displaystyle {1-r \over (1+r)^{3}}\leq |f^{\prime }(z)|\leq {1+r \over (1-r)^{3}}}
  3. 1 − r 1 + r ≤ | z f ′ ( z ) f ( z ) | ≤ 1 + r 1 − r {\displaystyle {1-r \over 1+r}\leq \left|z{f^{\prime }(z) \over f(z)}\right|\leq {1+r \over 1-r}} {\displaystyle {1-r \over 1+r}\leq \left|z{f^{\prime }(z) \over f(z)}\right|\leq {1+r \over 1-r}}

eşitsizlikleri vardır. Dahası, eşitlik durumları ancak ve ancak f {\displaystyle f} {\displaystyle f} fonksiyonu döndürülmüş bir Koebe fonksiyonuysa sağlanır; yani,

f ( z ) = z ( 1 − e i θ z ) 2 {\displaystyle f(z)={z \over (1-e^{i\theta }z)^{2}}} {\displaystyle f(z)={z \over (1-e^{i\theta }z)^{2}}}

olursa eşitlikler elde edilir.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Bieberbach, Ludwig (1916), "Über die Koeffizienten derjenigen Potenzreihen, welche eine schlichte Abbildung des Einheitskreises vermitteln", S.-B. Preuss. Akad. Wiss., ss. 940-955 
  2. ^ de Branges, Louis (1985), "A proof of the Bieberbach conjecture", Acta Mathematica, 154 (1), ss. 137-152, doi:10.1007/BF02392821, MR 0772434 
  3. ^ Pommerenke, C. (1975), Univalent functions, with a chapter on quadratic differentials by Gerd Jensen, Studia Mathematica/Mathematische Lehrbücher, 15, Vandenhoeck & Ruprecht 

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Grönwall alan teoremi
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Koebe_dörtte_bir_teoremi&oldid=34409786#Koebe_fonksiyonu" sayfasından alınmıştır
Kategori:
  • Karmaşık analiz teoremleri
  • Sayfa en son 15.26, 27 Kasım 2024 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Koebe dörtte bir teoremi
Konu ekle