Korikancha

Korikancha, orijinal olarak İnti yani güneş tapınağı olarak adlandırılan tapınak, İnka İmparatorluğu'nun en önemli tapınağındandı. Güneş tanrısı İnti'ye adanmıştır. Cusco Peru'dadır. Tavan ve taban tabakalar halinde katı altınla döşenmiştir. Bu tapınak 1654 yılında şehrin İspanyol istilasına uğramasının ardından Santo Domingo adında bir kiliseye dönüştürülmüştür.

Tarihçe

Korikancha Tapınağı'ndan günümüze kalan İnka duvar ve pencereleri

Keçuva (Quechua) dilinde “Altın Kutsal Alan” ya da “Altın Bahçe” anlamına gelen Koricancha (Coricancha veya Qoricancha) Cusco şehrinde bulunan İnkaların en önem verdikleri tapınaktı. Burası yaratıcı tanrı Viracocha ve güneş tanrısı İnti'ye adanmıştı ve aynı zamanda Güneş Tapınağı olarak da bilinmekteydi. Tapınakta farklı tanrılara ait kutsal alanlar da bulunuyordu.

İnkalar tarafından kutsal bir bölgede inşa edilen bu yapı, aynı zamanda görkemli bir astronomik ve takvimsel gözlemevinin merkezi işlevini görüyordu. İmparator Pachacutec döneminde (1438–1471), tapınak yeniden düzenlenmiş ve kendi boyutunda bugüne kadar gelmiş en zarif taş duvarlarla inşa edilmiştir. Bu duvarlar altın ve gümüş levhalarla kaplanarak görkemli bir görünüm kazanmıştır.

İnka yönetimi sırasında Koricancha'nın ustalıkla işlenmiş taş duvarları yüzlerce altın ve gümüş levhayla kaplanmıştı; çatısı ise samanla karıştırılmış altın “saplarla” örtülmüş, böylece güneş ışığında parlaması sağlanıyordu. Tapınak kompleksinin kuzey köşesinde yer alan bu kutsal yapının iç ve dış duvarları, altınla kaplanmıştı – güneşin teri olarak kabul edilen bu altın, dövülerek levha haline getirilmişti. Rivayetlere göre, her biri yaklaşık yarım metre kare büyüklüğünde ve 2 kilogram ağırlığında olan bu levhalardan 700 adet bulunuyordu. Tapınağın içinde, tanrıya adanmış çeşitli altın eserlerin yanı sıra, mücevherlerle süslenmiş altın bir İnti heykeli yer alıyordu. Bu heykel, Inti'yi “Punchao” (Gündüz veya Öğle Güneşi) adı verilen küçük, oturan bir çocuk şeklinde tasvir ediyordu. Başından ve omuzlarından güneş ışınları yayılıyordu; kraliyet baş bandı takıyor, vücudundan yılanlar ve aslanlar çıkıyordu. Heykelin karnı boştu ve önceki İnka hükümdarlarının iç organlarından kalan külleri burada saklanıyordu. Bu heykel, her gün açık havaya çıkarılıyor ve her gece yeniden tapınaktaki kutsal yerine konuluyordu. Tanrının bir başka önemli tasviri ise, başından fırlayan zikzaklı ışınlara sahip dev bir maske idi; bu maske, tapınak içinde özel olarak ayrılmış bir odanın duvarına asılmıştı.

Terastan oluşan bahçelerinde İnka hükümdarı, mısır sapı şeklinde ustalıkla yapılmış altın heykelcikleri törensel olarak dikiyordu. Bazı erken dönem tarihçilere göre, tapınağın alanında altından yapılmış lama heykelleri, çoban figürleri, böcekler, çiçekler ve küçük hayvanlar da bulunuyordu. Ancak, İnka İmparatorluğu'nun diğer hazinelerinde olduğu gibi, Koricancha'nın sanat eserleri de İspanyollar tarafından eritilip külçe haline getirilerek İspanya'ya gönderildi.