Light green SF
| Adlandırmalar | |
|---|---|
etil-[4-[[4-[ethyl-[(3-sülfofenil)metil]amino]fenil]-(4-sülfofenil)metilen]-1-sikloheksa-2,5-dieniliden]-[(3-sülfofenil)metil]amonyum | |
Diğer adlar Light green, acid green, lissamine green SF, acid green 5, food green 2, FD&C Green no. 2, green No. 205, acid brilliant green 5, pencil green SF | |
| Tanımlayıcılar | |
3D model (JSmol)
|
|
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.023.551 |
| KEGG | |
PubChem CID
|
|
| UNII | |
CompTox Bilgi Panosu (EPA)
|
|
| |
| |
| Özellikler | |
| Molekül formülü | C37H36N2O9S3+ |
| Molekül kütlesi | 749.893 g/mol |
| Erime noktası | 288 °C (decomp.) |
| Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
| Bilgi kutusu kaynakları | |
Light green SF, diğer adıyla C.I. 42095[1] veya light green SF yellowish[1], bir yeşil triarilmetan boyasıdır.
Kullanımı
[değiştir | kaynağı değiştir]Biyomedikal
[değiştir | kaynağı değiştir]Histolojide kollajenleri boyamak için kullanılmaktadır. Masson trikrom boyasında, asit fuksinin karşıt boyası olarak kullanılmaktadır. Eozin Y ve Bismarck brown Y ile birlikte Papanicolaou boyasını oluşturur.[1] Pap smear'da Light green SF sütunlu hücre, parabazal skuamöz hücre ve ara skuamöz hücreler gibi aktif hücrelerin sitoplazmasını maviye boyar.[2] Genellikle disodyum tuzu halinde bulunur. Azami absorbsiyonu 630 (422) nm idir.
Boya çok uzun ömürlü değildir, solmaya yatkındır. Rengin solması istenmedi zamanlarda yerine daha açık bir renk olan fast green SF ikame edilebilir. Diğer presedürlerde de light green SF yerine fast green SF ikame edilebilir.
Lissamine green boyası gözün ön yüzeyinin sağlığını kontrol etmek için kullanılabilir. Salinle ıslatılıp alt forinkse uygulanabileceği çubuk (swab) hali de mevcuttur. Rose Bengal boyasına benzer şekilde konjoktival boyama gösterir ve rose Bengal gibi hastaya acı vermez.
Gıda boyası
[değiştir | kaynağı değiştir]Light green SF, yeşil gıda boyası olarak kullanılmaktaydı. Birleşik Devletlerde kullanımı düşük popülaritesinden dolayı son buldu.[3]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c Lillie, Ralph Dougall (1977). H. J. Conn's Biological stains (9. bas.). Baltimore: Williams & Wilkins. s. 692.
- ^ Mokobi, Faith (9 Haziran 2022). "Papanicolaou Staining (Pap stain) for Pap Smear / Pap Test". microbenotes.com (İngilizce). 24 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2025.
- ^ Sharma, Vinita; McKone, Harold T.; Markow, Peter G. (1 Ocak 2011). "A Global Perspective on the History, Use, and Identification of Synthetic Food Dyes". Journal of Chemical Education. 88 (1): 24–28. doi:10.1021/ed100545v. ISSN 0021-9584.